Ceylan hayalini kurduğu geleceğe doğru yol alırken,
hayatın onun için çok daha başka planları vardır.
Hiçbir şey istediğimiz gibi gitmez her zaman.
Bazen iyiki de olmadı deriz ya da tam tersi kadere suç atarız.
Unuttuğumuz birşey var ki:
Mevla g...
Duygu kocasıyla girdiği bilmem kaçıncı cenkten yenilgiye uğrayarak evden çıktı. Çephaneliği boşalmış, silahları mermisiz kalmıştı. Zaferin ona olan zafından başka hiçbir şey yoktu ellinde. Yıllar öncesi gibi kendini yanlız ve ortada kalmış hissediyordu. Tek fark sırtını yaslayabilceği zengin bir kocası olmasıydı. Ama yine birine muhtaç, kendini kurtarmaktan aciz bir kadındı. Yavaş yavaş bastırmaya başayan miğren ağrısını parmaklarıyla başını ovarak geçiştirmeye çalıştı. Kafası kazan gibiydi. Aldığı ilaçlar fayda etmedi. Başı ağrıdan çalışma masasının üstüne düşmek üzereyken bir tıkırtı duydu. Kafasını kaldırıp kim olduğunu gördüğünde aceleyle sandalyesinden doğrulup sesin geldiği yöne gülümsemeye çalıştı. Birine kapı açmak adeti değildi ama gelen şahsın ona iyi geleceğini bildiğinden onu içeri almak için koştu: - Şu kapıdan bir kerede teklif beklemeden girsen? Camımı tıklatmasan olmuyor değil mi? - Beni kapıda karşılaman hoşuma gidiyor. Anneme uğradımda, gelmişken senide göreyim dedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birbirlerine isimleriyle hitap edecek kadar samimiyeti ilerletmişlerdi: - Ah Berk, bakıyorumda parti gecesinden sonra pek bir sık uğramaya başladın. - Güzel bir hanımın davasını kovalıyorumda. Bana her an ihtiyacı olabileceğini söylemişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Duygu yarım ağızla güldü: - O geceki espirimi umarım ciddiye almadın. Ben kocamla gayet mutluyum. - Degilsin.
Söylediğinin doğruluğundan emin bir halde, yüzünde garip bir ifadeyle masanın önündeki tek kişilik koltuktan kalkıp Duygunun sandalyesinin arkasına geçti. Ellerini onun anlına koydu. Derinden gelen çekici bir sesle: - Çok kasıyorsun kendini, rahatla biraz.
Duygu şaşkındı, Berk ne cesaretle böyle söylemişti? Ve en kötüsü, neden söylediği şeye tepki vermiyordu? Karşısında bir başkası olsaydı şimdi çıngar çıkarmıştı. Bu adama tırnaklarını göstermek mi? Şu an genç adamın parmakları alnına basınç uyguluyor Duygu gıkını bile çıkaramıyordu. Başına giren ağrının şiddettiyle doğrulmaya kalkarken Berk omuzlarından tuttup geri oturttu: - Sakin! Geçecek şimdi. Derin nefes al ver.
Ve saniyeler içinde bir sihirbazın elleri dokunmuş gibi ağrı uçup gitti. Duygu gözlerini kapatıp kendini Berkin maharetli ellerine bıraktı. Parmaklarının hareketleri durunca gözlerini açtı: - Neden durdun? İyi geliyor, devam et.
