Ceylan- Hayallerinin peşinden giden kız

18.Bölüm: Ayrılığın hüznü

 -Benim hırsımı bu yavru köpekten mi çıkarıyorsun? Sen ne zaman bu kadar zalim oldun?

Genç kız durakladı:
- Ne dedin?

Toprak yavru köpeği sepetten çıkardı. Köpek korkudan tir tir titriyordu. Ceylan yaptığı şeye şok oldu:
- Ben... bilmiyordum. İnan ki...

Suçluluktan yüzü kızardı, gözleri doldu. Toprak en az köpek kadar korkmuş ve titreyen genç kıza baktı:
- Sandım ki...

Derin nefes aldı. Ceylanın böyle birşeyi bilerek yapacağını nasıl düşünmüştü? Başı önünde ağlayan genç kıza yaklaşıp köpeği eline verdi. Ceylan panikledi:
- Hayır! Toprak ben tutamam!
- Tamam. Ssttt. Geçti.

Genç kızın elini usulca çekip köpeğin başına götürdü:
- Sakin... Okşa hadi. Bu ona iyi gelecek.

Dakikalar sonra Ceylan yavaş yavaş sakinleşirken köpeğin inlemeleride kesildi. Genç kız bu duruma kurumuş gözyaşlarının arasından gülümsedi. Toprak köpeği tamamen onun kucağına bırakırken zaten fark etmeden birbirinde olan elleri gibi gözlerde iç içe geçti. Kalb ağrısı gözlere yansımıştı. Acıtsada içlerindeki aşkı koparıp atamadıklarından bakışları ayrılamıyordu. Zaman durmuş gibiydi. Ceylanın Toprağın yüzünde gördüğü hafif yara iziyle ona dokunmak istediği anın sonrasında aklına gelen dün geceyle büyü bozuldu. Aceleyle köpeği Toprağın eline verip koşar adımlarla içeri kaçtı. Asansör yerine merdivenleri kullanıp yukarı çıktı. Evinin kapısına geldiğinde anahtarı bir türlü kilide sokamadı. Nihayet içeri girdiğinde kendini kapının ardına bırakıp hıçkırarak ağladı. Kafası çok karışıktı, ne istediğini bilmiyordu artık.
Adını duyduğunda ağlaması durdu. Toprağın sesiydi, arkasından gelmişti demek. Ağladığını duymuş muydu? Genç kız oturduğu yerden kalkıp kulağını kapıya verdi. Köpek iniltileri duyuluyordu. Toprağın sesi buna karışmıştı ama yinede söylediklerini net duyuyordu:
- Ceylan! Orda olup olmadığını bilmiyorum ama yinede içimden geçenleri söyleyeceğim. İster dinle istersen dinleme.

Ceylan nefesini tuttu. Genç adamın seside kesildi. Toprak ondan onu dinlediğine dair bir ses, bir işaret bekliyordu herhalde. Ama genç kız oralı değildi, susup kaldı. Toprak bunu anlayıp yüksek sesle konuşmaya devam etti:
- Ben herşeyi mahvettim, seni sevmeyi beceremedim. Beni istememekte yerden göğe kadar haklısın. Sana söz veriyorum bundan sonra karşına çıkmayacağım. Benim yüzümden daha fazla zarar görmeni istemiyorum. Tek birşeyi unutma! Seni çok seviyorum. Sen sevsende sevmesende seni sevmeye devam edeceğim. Her zaman mutluluğun için dua edeceğim. Kendine iyi bak. Hoşçakal!

Kapıdan uzaklaşan ayak sesi ve sonra sessizlik. Tamamen bitmiş miydi şimdi? Neden öyle hissetmiyordu? Her an onu  sesini yeniden duyacak gibi kulağı kirişteydi. Kapının ardında ne kadar uzun durduğunu bilmiyordu ama hava kararmıştı. Ondan kurtulduğu için hafifleyeceği yerde neden kalbine bir ağırlık çökmüştü. Bu ağırlığın gün be gün artacağını anlaması uzun sürmeyecekti. Toprağın yüzünü bir daha hiç görmeyeceğini, bir daha hiç gelmeyeceğini anladığında.

Onu rahat bırakacağını söylerken onu ciddiye almamıştı. Alışıktı onun böyle yapmalarına, sözünü tutmamalarına. Iki güne kalmaz yine soluğu kapısında alacaktı ve Ceylan onun verdiği sözü yüzüne vuracaktı. Ama sandığı gibi olmadı.
Bir hafta geçti. Herşeyin yolunda gittiği, Kaanın Ceylanın peşinden ayrılmadığı, Miranın genç kızı yanlız yakalamak için adeta acı çektiği bir hafta.
Genç kız evden her çıktığında istem dışı gözleri köşe bucak Toprağı arıyordu. Neredeyse her sabah karşısında görmeye o kadar alışmıştı ki, onu görmeyince yüzü düştü. Kaandan gelen her çiçeği Topraktan geldi sanıp umutlanıyor, olmadığını anlayıncada hayal kırıklığı yaşıyordu. Ne oluyordu? İstediği bu değil miydi? Kurtulmuştu ondan işte. Onu aklından çıkarmalıydı, kafasını dağıtacak şeyler yapmalıydı. Bu yüzden Kaanın dışarı çıkma tekliflerini kabul ediyor, gününü gün ediyordu. Ama her yanlız kaldığında birşeyin eksikliğini daha da fazla hissediyordu. Kabullenmesi zaman alacaktı, inatçıydı çünkü. Kolay kolay pes etmezdi. Kaan care olmadığına göre avuntuyu başka yerde arayacaktı. Pervin hanım ona bir hafta sonu birlikte orman evine gitmeyi teklif ettiğinde hiç tereddüt etmeden kabul etti.