His Beautiful Mess

Chapter 45: The last I Love You.

*Yale’s POV*

“Advance happy birthday!”

“Uyy bukas pa yun no!”

Oo nga pala. Birthday ko na bukas. Tapos ipapakilala pa ako ni Ludwig sa parents niya. Or I mean sa Tita at Tito niya. So I should wear something elegant and special. Syempre ayoko namang humarap na pangit at mukhang mahirap diba? Kaso hindi niya pala alam na birthday ko bukas. Hindi ko sinasabi e. Haha. Eh basta, if I’m special, he should know everything about me. Arte lang ang peg eh no? Haha.

“This is for you te!”

“Thank you Jamaica.”

“So are you going tomorrow? Ayy joke. Wala pala.”

“Kila Ludwig? Oo. Why? Alam mo?”

“Ah hindi. Kala ko pupunta ka somewhere else since birthday mo nga..”

“Ahh.. Anyway, kamusta na pala kayo ni 3M?”

“Going strong te. Alam mo naman..”

After naming magusap, dumiretso na kami sa room namin. Tapos hindi ko alam kung ano yung pumapasok sa kukote ko. Basta kinakabahan ako bukas. Haay nakoo. Don’t stress yourself Yale. Dapat maganda ka bukas kapag humarap sa kanila.. Tapos after the class, sinundo na ako ni babes ko. Haha.

“Babes..” Hinawakan niya yung kamay ko tapos naglakad lakad kami.

“Babes naman e. Ang aga mo naman..”

“Yeah. Maaga ako natapos e.. Inaayos ko na kasi yung requirements for graduation.” Oo nga pala. Fourth year na siya. Kung sana hindi ako huminto, fourth year na rin sana ako. Pero okay lang yun. I don’t regret what happened. Instead, I’m very thankful.

“Congratulations babes.”

“Dapat ikaw din e..” Nakwento ko na din sa kanya yung about sa pagtigil ko. I made it for Lyndsay. And for Fred. Pero I’m happy.

“Babes? Can we dance?”

“Uhh? Here?” As in in the middle of the highway.  Pero nakakahiya. Well I guess, I have to. Pinipilit na rin naman  niya ako. Bakit ba ako aarte? Hinawakan niya yung kamay ko. Tapos niyakap niya ako..

“I love you babes. Even if the music dies, I’ll dance you forever.”

Napatingin naman ako sa kanya tapos hindi ko namamalayan na napapaiyak na ako dun. To think na nasa gitna pa kami ng kalsada. Medyo malalim na yung gabi. The wind blows so hard.

“I love you Ludwig ko.” I think I have made the right choice. Una dati, we were mortal enemies. Nasanay ko sa pilyong Ludwig. Tapos bigla siyang nasapian ng good angel. He helped me overcome with my past issue. Ngayon, nakatali na ako sa pagmamahal niya. I really don’t expect those things. It just comes naturally. Wala na yung Fred. Wala na yung sakit. Wala na yung hatred ko. Kasi dumating na yung Babes ko. Haaay. :( Ang bilis nga lang ng panahon. Parang tingin ko nga, gusto ko na siyang mahalin habambuhay.

====

“Happy Birthday Yale!!”

“Happy Birthday!”

“Thank you!” Yun na lang yung sagot ko sa mga nagtetext sa akin. Isa lang naman ang hinihintay kong magtetext sa akin e. Si babes ko syempre.

Oo nga pala this is the day.  4pm na pala ng hapon. Tinext kasi ako ni Ludwig na dapat nandon na ako ng 7pm mamayang gabi. Susunduin na lang daw ako ng driver niya since may pupuntahan pa daw siya mamaya. Umu-oo na lang ako since abalahin ko pa siya diba?

Pumunta muna ako ng mall since may bibilhin pa ako as a gift for myself. Kaso..

“Hey!”

“Yes? Are you not yet tired of annoying me?”