His Beautiful Mess

Chapter 37: Ready to forget the past.

*Yale’s POV*

“Diyan mo isulat yung mga events na nangayari.. Tapos I would help you out..”

“Diyan mo isulat yung mga events na nangayari.. Tapos I would help you out..”

Isususulat ko daw yung mga events during my relationship sa kanya? All the things that remind me of him.. Saan ba ako maguumpisa? Nakakainis. Hindi ko alam e. Tingin ko tinotorture ko lang yung sarili ko kapag aalalahanin ko pa yung mga bagay na nangyari na gustong gusto kong kalimutan na pero hindi ko pa rin magawa. Ang sigurado ko lang ngayon, kapag naaalala ko si Fred, sasagi na lang sa isip ko yung mga masasayang alaala namin hanggang dun sa hindi kagandahang pangyayari.. How should I start forgetting him if I don’t know where to start?

“Ayy Putik.”

Nagulat na lang ako nung nakita ko yung hat ni Fred. Yun yung nagkakilala kami.. Hindi pala ako nagkaroon ng pagkakataon na ibalik yun. Hindi naman ako magnanakaw no. Siguro, makakalimutin lang ako..

Sige, ito yung unang bagay na gusto kong kalimutan kay Fred..

I opened the notebook and started to write. Pagkabuklat ko sa notebook. Binasa ko yung unang page. May nakalagay dun na..

“Are you ready to move on?”

“If yes, please write the informations needed inside the notebook. Otherwise, leave it unattenDEAD.”

Ano ba? Handa na ba akong mag-move on? Siguro ito na yung tamang pagkakataon.. Sa tuwing naaalala ko siya, lagi na lang akong nasasaktan..

“I, ______, am ready and willing to forget my feelings for my ex, __________. Signed by: __________.

It was simple and concised. Clear na clear kung ano talaga yung mission. Tapos nilagay ko na yung hinihinging information..

I again scanned the notebook at parang lahat ata may sulat pero may direction dun na DON’T TURN THE NOTEBOOK IF NOT YET FINISH. OTHERWISE, THE EXAMINATION IS CONSIDERED FAILED.

ANO BA ‘TO? ANG KORNI NI LUDWIG.

I again scanned the notebook.

“Write the first thing that you want to forget about your ex. Ready?”

Siguro ito na yung day na nagkakilala kami. I just placed

Test 1: I WANT TO FORGET THE DAY WE MET.

Pero how? Sana nga madali lang e. Kaso ang hirap. Kasi kapag naaalala ko yun, sumasagi sa isip ko yung mga nangyari. Yung happy and sweet moments.. Pati na rin yung heartbreaks and pain. Lahat yun naaalala ko.

“Oh ito na Ludwig oh.” I just said in soft tone. Then I gave him the hat. The hat where I never had the chance to return cause things really went smoothly fast.

Nandito na naman kami sa seaside ngayon. Sinundo niya ako e since sembreak ngayon..

“Alam mo, mahirap yung first stage. Kasi masakit pa rin e. Kaso alam mo kung anong maganda dun? You’re starting to walk again. Basahin mo yung nasa baba kung saan mo sinulat yung first thing na gusto mong kalimutan sa kanya..”

Binasa ko naman yung nasa baba nung notebook..

“Meeting the one you have loved once is one of the most special things in life. But when you start attaining pain from that someone, the most special thing becomes no sense.”

Nung na-meet ko si Fred, sobrang happy ako nun. Tingin ko pwede na akong lamunin ng lupa. Ang saya saya ko nun kasi crush ko siya. Pero when he broke up with Lyndsay, nabawasan yung feelings ko for him. Pero sobrang mapaglaro lang ng tadhana, kasi bumalik yung feelings ko for him when he started courting me. Lahat yun bumalik.. Kaso one day, naghinala na ako. Pero still, my special thing makes sense pa rin.. Ganun naman siguro ang love..