The story of Milan (TVK)

Deel 3

Pov Milan
Over een maand moeten we terug komen, dan ontmoeten we Ilse en worden er groepjes gemaakt voor de battles! Dit moet ik nu echt geheim zien te houden. Tom weet ook dat hij het tegen niemand mag zeggen, ik hoop dat hij zich daar ook echt aan houd. Ik ben alleen bij mijn tante thuis als de bel gaat. Ik sta op en loop naar de deur. "Milan meekomen nu!"' Roept mijn vader. "Nee!" Jij kan niet voor mij zorgen je bent altijd dronken" zeg ik boos. "Dat is niet waar!" Roept hij. "Je bent zelfs nu dronken! Ik wil dat je weg gaat!" Zeg ik nog bozer dan ik net al was. Ik blijf hem boos aankijken. Pats dat was weer een klap, hij heeft me net voor de tweede keer geslagen. Recht in mijn maag. Ik draai me weer naar hem om wat ik beter niet had kunnen. Pats weer een klap deze keer alleen recht in me gezicht. Dat word een blauw oog. Ik trek snel de deur dicht en ren zo hard als ik kan naar het park. Ik voel me echt slecht maar in het park kan hij mij toch vinden. Na 10 minuten ben ik er en ga ik er op een bankje dicht bij het water zitten. Ik kijk naar de eentjes en de vissen. Ik pak mijn telefoon, fijn 6 gemiste oproepen van mijn tante. Ik ga naar camera en kijk of ik kan zien of mijn oog al blauw is. En ja hij is al behoorlijk blauw. "Zeg dat ziet er lelijk uit" zegt een vrouw. Ze gaat naast me zitten. "U bent ilse delange" zeg ik. "Ja, dat klopt" zegt ze. "Wat heb je gedaan met je oog" vraagt ze. "Niks, gewoon tegen een paal aanglopen" zeg ik. "Daar geloof ik niks van, je kan me vertrouwen" zegt ze. "Weet je, ik zit in jouw team met the voice kids" zeg ik. "Echt!" Ik had je niet herkent." Zegt ze. Ik knik. "Maar hoe kom je aan dat blauwe oog?" Vraagt ze nog een Keer. "Je mag dit aan niemand vertellen" zeg ik. Ze knikt. "Ik woon al een tijdje bij mijn tante, want mijn vader is heel veel gaan drinken. Mijn moeder is een jaar geleden overleden dus is hij maar gaan drinken. Hij heeft me 2 weken geleden voor de eerste keer geslagen en toen ben ik bij mijn tante gaan wonen totdat hij normaal doet, maar dat doet hij nog niet, toen kwam hij net langs en wou me weer meenemen maar dat wou ik niet en toen sloeg hij me" zeg ik. Ik haal opgelucht adem. Het voet goed om het aan iemand te vertellen. "Ik breng je naar je tante" zegt ilse na een tijdje. Ik knik.

Als we er zijn stappen we uit en lopen naar de deur. Ik bel aan en wacht tot de deur open word gedaan. "Wat is er met jou gebeurt" zegt mijn tante geschrokken als ze de deur opent. Ik kijk naar Ilse, van haar moest ik de waarheid vertellen. "Oh u bent ilse delange" zegt mijn tante. "Ja dat klopt!" Zegt ze. Ze praten nog even en dan gaat Ilse weer.

Na het hele verhaal aan mijn tante te hebben verteld, schrok ze heel erg. "Ik ga nu de politie bellen" zegt ze boos. "Nee, ik kan toch niet in een tehuis wonen" zeg ik geschrokken. "Ik wilecht het beste voor jou! Ik kan jou niet vooraltijd in huis nemen Milan. Je moet wennen aan een tehuis maar het altijd beter dan thuis wonen waar je word geslagen!" Zegt ze boos. Boos sta ik op en loop naar de logeerkamer. Wat denk ze wel niet!

We zitten aan tafel te eten. Beide hebben we nog geen word gezegt. "Milan, de politie is naar hem toe gegaan en ik word dadelijk gebeld, over wat er met hem gaat gebeuren" zegt ze. "Oke" zeg ik. "Ik weet dat je boos bent, maar je kan niet terug naar je vader Milan" zegt ze. "Waarom niet! Hij kan gewoon naar zo'n kliniek gaan en dan kunnen we het daarna opnieuw proberen" zeg ik. "Je weet dat, dat waarschijnlijk geen zin heeft en hij weer in zijn oude patroon valt" zegt ze. "Ik heb geen trek meer" zeg ik terwijl ik opsta en naar de gang loop om mijn jas te pakken. "Waar ga je heen?" Vraagt mijn tante. "Naar mama" roep ik. Ik trek de deur dicht en loop naar het kerkhof. Na een paar minuten ben ik er en loop ik naar het graf van mijn moeder. Als ik er ben zie ik dat het graf er netjes uit ziet. Ik denk dat mijn tante het heeft gedaan. Ik ga op me knieen zitten en vertel het hele verhaal aan mijn moeder. Ze reageert toch niet, maar misschien vind ik dat juist wel fijn.