The story of Milan (TVK)

Deel 18

Pov milan
Langzaam word ik wakker door iemand die mijn naam zachtjes zegt. Ik open mijn ogen en kijk recht in de ogen van Ilse. "Wat doe jij hier" zeg ik moe. "Ik wou je een beetje voorbereiden voor woensdag" zegt ze. "Oh oke" antwoord ik. Meteen ben ik klaar wakker. Woensdag gaan we naar RTL boulevard. Ik ga recht op zitten en luister naar wat Ilse mij te vertellen heeft.

Na een tijdje met Ilse gepraat te hebben, weet ik nu welke vragen ik kam verwachten. Ik moet mijn troffee woenadag ook meenemen. Echt lief dat ze daar voor hier naar toe komt. Ik kijk op de klok en zie dat het half 5 is. Over een uur heb ik ouder gesprek en ik moet ook nog eten. "Ik moet gaan eten, heb over uur oudergesprekken" zeg ik tegen Ilse. "Dan ga ik weer naar huis" zegt ze. Ik neem afscheid en dan loopt Ilse weg. Ik fris me even snel op en loop dan naar de rest van de kinderen die al aan tafel zitten te wachten.

Samen met mevrouw Johansson loop ik de school in. Ik had liever dat julia mee ging maarja. Voor dit soort dingen gaat zei nou eenmaal mee.... We lopen naar de tafel waar mijn mentor achter zit. Ze stelt zich voor aan mevrouw Johansson en verteld dan hele verhalen over mij. Ze vind me een lieve jongen maar ik moet beter mijn best doen en me beter gedragen tegenover andere docenten. Ja ik heb aan sommige docenten echt een hekel. Maarja. We hebben het nog even over hoe het met mij gaat nu in het tehuis. Na het gesprek lopen we door naar mijn wiskunde docent. Ze stelt zich voor aan mevrouw Johansson en verteld dan over hoe ik ben in de wiskude lessen. Ik baal wel een beetje over wat ze allemaal zegt, ze zegt nou niet bepaald positieve dingen maarja. Ik ben als hoe ik ben en dat ga ik niet verandere voor een docent.

In de auto terug is het stil. Als we aankomen bij het tehuis begint het. "Milan ik wil je nog even spreken" zegt ze. "Prima" zeg ik. Ik loop achter mevrouw Johansson aan naar haar kantoor. Ik ga tegenover haar zitten en wacht tot ze gaat praten. "Als jij die 4 van wiskunde wil weg werken moet je wel je huiswerk maken en je gedragen in de les" zegt ze boos. "Maar u bent mijn moeder niet dus u kunt niet zeggen hoe ik me moet gedragen" zeg ik boos terug. "Wil jij geadopteerd worden" zegt ze streng. "Ja! Maar wel door mensen die ik kan vertrouwen!" Schreeuw ik. Ik sta op en loop de kamer uit. Ik wou dat alles weer normaal was, dat mijn ouders nog leefden en dat mijn vader op het goede pad bleef in plaats van zo raar te gaan doen.

-woensdag avond-

Pov Ilse
Ik heb Milan vanmiddag bij het tehuis opgehaald en nu zitten we met zn tweeen in mijn kleedkamer. Hij ziet er erg zenuwachtig uit. "Het komt wel goed!" Zeg ik tegen hem. Hij knikt, erg overtuigd is hij niet. Ik ga naast hem zitten en sla mijn arm om hem heen. Ik trek hem tegen mij aan en zo blijven we een tijdje zitten. Het voelt zo vertrouwd en goed. Hij heeft zijn troffee tegen zich aangeplakt hij is er erg trots op. Ik ben ook echt super trots op hem dat hij the voice kids heeft gewonnen. En dat nog wel terwijl er heel wat in zijn leven speelde. Ik moet toch nog is een keer met bart praten, ik had hem gevraagt hoe hij het zou vinden om Milan te adopteren. Hij keek me raar aan en vroeg of ik serieus was. Ik heb het toen maar gelaten als hoe het was maar ik denk echt dat als ik het doe ik Milan weer gelukkig kan maken. Hij heeft dan weer mensen in zijn leven die iets om hem geven. "Ilse, milan jullie hebben nog 2 minuten" word er geroepen. "Milan en ik lopen samen naar de studio en wachten tot we op moeten.

Pov Milan
We zijn weer klaar met RTL boulevard, het ging echt super goed. Ik kon alle vragen beantwoorden. Het enige vervelende was toen hij vroeg naar hoe mijn leven nu precies in elkaar zat. Ik heb het wel verteld maar het is niet iets waar ik trots op ben ofzo. Ik zit weer met Ilse onderweg naar huis. Morgen heb ik vrij gekregen van school omdat ik dan kan uitslapen. Ik moet namelijk morgen naar Zapp Live. Ik moet daar thinking out loud van Ed Sheeran zingen. Wel super leuk!