Ζωή Ποδήλατο

Κεφάλαιο 16

~Οπτικη γωνια Αχιλλεα~

"Γρηγορη!"

"Ρε μαλακα ειδες την ωρα;" μου ειπε δηθεν αγριεμενος.

Ο Γρηγορης ειναι παιδικος μου φιλος και παντα με βοηθουσε στα δυσκολα. Αυτο θα κανει και τωρα.

"Ασε την ωρα! Χρειαζομαι βοηθεια!" του ειπα και την κοιταξα. Καθοταν στο κρεβατι μου και γελουσε.

"Δεν μπορω να ερθω εκει τωρα. Ειμαι σπιτι της Μαρινας!"

"Ποια ειναι η Μαρινα;''

"Φιλε ερωτευτηκα!"

"Ναι εντάξει. Μην κανεις σαν γυναικουλα! Σε μια εβδομάδα θα σου περάσει" τον ειρωνεύτηκα.

«Σοβαρα μιλαω!" μου ειπε με σοβαρο τονο στην φωνη του και καταλαβα οτι οντως το εννουσε. Τι λιγμένα του έδωσαν;

"Ειναι εκει τωρα και σε ακουει;"

"Οχι πηγε να δει την μικρη."

"Πες μου οτι εχει παιδι;" ρωτησα εκπληκτος.

"Οχι. Μιας φιλης της ειναι. Αχιλλεα θελω να σου πω κατι για το κοριτσακι αυτο." μου ειπε και πριν προλαβω να τον ρωτησω ενιωσα δυο χερια να τυλιγονται στην μεση μου.

"Οχι τωρα. Ελα αυριο απ' εδω. Εχω ενα μικρο προβληματακι τωρα." του ειπα και την ξεκολλησα απο πανω μου βάζοντας την να κατσει και παλι στο κρεβατι.

"Ακουω."

"Πως να ξεμεθυσω ενα μεθυσμενο;"

"Που θες να ξερω;"

"Τι σκατα γιατρος εισαι;"

«Γιατρός είμαι ρε, όχι αλκοολικός σε απεξάρτηση. Ποιος μεθυσε;»

"Εε...σου λεω αυριο, ειναι μεγαλη ιστορια. Τωρα πες μου τι να κανω."

"Που εισαι τωρα;"

"Στο δωματιο μου." του ειπα αλλα δεν μου απαντησε.

"Ρε μαλακα θα μου πεις τι θα κανω; δεν μαζευεται αυτη!" του ειπα αγανακτισμενος.

"Πηρες γυναικα στο δωματιο σου; εσυ ποτε δεν πηρες γυναικα στο δωματιο σου. Νομιζα οτι ηταν κανονας! Ετσι μου ελεγες δηλαδη!"

"Λεγε τι να κανω και σκάσε!" του ειπα αγνοωντας την ερωτηση του.

"Βαλε την να κανει ενα μπανιο."

"Μπανιο; πως;"

"Βγαλε της τα ρουχα. Τοσο απλα!" εμεινα να την κοιταζω χωρις να βγαλω λεξη.

"Μεινε στην γραμμη." ειπα στον Γρηγορη.

Την επιασα απο το χερι και την πηγα στο μπανιο μου. Γεμισα την μπανιερα με ζεστο νερο και την κοιταξα.