Ζωή Ποδήλατο

Κεφάλαιο 28

"Γιατι θελεις να μεινω Αχιλλεα; για μενα ή για σενα;" τον ρωτησα κοιτωντας τον καταματα. Περασαν μερικα δευτερολεπτα και μου χαμογελασε αχνα.

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου."

Οι λέξεις δεν έβγαιναν απο το στόμα μου, μόνο τον κοίταζα στα μάτια.

"Μαζι σου ξαναγεννηθηκα μάτια μου, υπαρχεις και ομορφαινεις τη ζωη μου. Σε ερωτεύτηκα γιατι οταν με κοιταζεις, βλεπεις την ψυχη μου, γιατι ζω τη ζωη μου δυο φορες, γιατι με αγαπησες σαν να ειμαι εσυ. Βρηκες τον ηλιο μεσα μου και απλωσες παντου φως, εισαι τα χρωματα του δικου μου παραδεισου, γιατι μου βγαζεις τον καλυτερο εαυτο μου. Κανεις τα ματια μου να χαμογελουν και την καρδια μου να χτυπαει για σενα μωρό μου. Μου δινεις δυναμη να ζω την καθε στιγμη μας. Μεσα απο τα ματια σου η ζωη μου παιρνει πνοη. Μεσα απο τα ματια σου βρηκα την αληθεια. Άντεξες το σκοτάδι μου μικρή μου, το άντεξες και με έβγαλες απο αυτό το μαρτύριο.»

Σκούπηςε τα δάκρυα μου και ένωσε τα χειλη μας. Το φιλι του ήταν αργο, γλυκο, και τρυφερο, διαφορετικό απο τις υπόλοιπες φορές. Λες και με πρόσεχε. Οι χτυποι της καρδιας μου αυξανονταν διαρκως. Με ξαπλωσε στην αμμουδια και ανεβηκε απο πανω μου. Αρχισε να αφηνει φιλια σε ολη την εκταση του λαιμου μου. Δεν αργησαμε και πολυ να αφαιρεσουμε τα ρουχα απο πανω μας. Μεσα σε δευτερολεπτα βρεθηκε μεσα μου. Ήξερε πλέον τον δρόμο. Τα κορμιά μας ενώνονταν τόσο αρμονικά κάθε φορά, λες και ολοκλήρωνε ο ενας τα κομμάτια του άλλου.

Ολο αυτο με γεμισε ενα πρωτογνωρο συναισθημα που εχω την αναγκη να ξανα ζησω. Θελω να τον εχω διπλα μου, να τον αγγιζω, να τον νιωθω.

[...]

Τα γυμνα μας κορμια ειναι ακομα ξαπλωμενα στην αμμο. Με κρατα στην ζεστη του αγκαλια και μου χαϊδευει τα μαλλια. Τα κυμματα, και η μελωδια του ανεμου ακουγονται. Με ηρεμουν.

"Μωρο μου παμε σπιτι, κανει κρυο." ακουσα τη φωνη του αρκετη ωρα αργοτερα.

"Οχι, μου αρεσει εδω." παραπονεθηκα.

"Μωρο μου δεν θα το πω για δευτερη φορα. Παμε σπιτι. Θα αρρωστήσεις"

"Μου την δινεις οταν το κανεις αυτο!" ειπα εκνευρισμενη και αρχισα να ντυνομαι. Ενιωθα το βλεμμα του καρφωμενο πανω μου αλλα δεν εδωσα σημασια. Οταν εφτασα στο σπιτι μπηκα μεσα χωρις να κανω θορυβο. Καποιος αρπαξε αποτομα το χερι μου. Ποιος αλλος θα ηταν εκτος απο τον Αχιλλεα;