Οπτικη γωνια Αχιλλεα
Ακουσα την πορτα του γραφειου μου να χτυπα. Η Ευτυχια θα ειναι.
"Ελα μεσα μωρο μου, ειναι ανοιχτα."
"Η αληθεια ειναι οτι δεν περιμενα τετοια υποδοχη." μπροστα μου ηταν η Λαουρα φορωντας ενα πολυ προκλητικο φορεμα. Τι σκατα θελει αυτη εδω;
"Τι κανεις εδω;" ειπα εκνευρισμενος και σηκωθηκα απο την καρεκλα μου.
"Πηγα στο γραφειο σου και μου ειπαν οτι δεν ενιωθες καλα και δεν πηγες στη δουλεια. Ανυσηχησα."
"Σπιτι μου τι κανεις;" ρωτησα αγριεμενος.
"Μη θυμωνεις γλυκε μου. Εγω ηρθα εδω για να σε κανω να νιωσεις καλυτερα." μου ειπε και αρχισε να με πλησιαζει.
Αυτη ειναι τρελη. Τι στο διαολο κανει;
"Φυγε τωρα!" φωναξα.
"Δεν προκειτε να φυγω αν δεν τελειωσουμε αυτο που αρχισαμε."
"Τιποτα δεν αρχισε. Μονη σου κανεις παραμυθια. Δεν φταιω εγω που εισαι ηλιθια."
"Ηλιθια ειναι η γκομενα σου. Αληθεια τι της βρηκες;" ειπε ειρωνικα. Την αρπαξα απο τον καρπο και την κρατουσα με δυναμη.
"Μην ξαναβρεθεις μπροστα μου. Αν σε ξανακουσω να μιλας ετσι για την γυναικα μου θα σε σκοτωσω." της ειπα με μισος κοιτωντας την αηδιασμενος.
"Μου αρεσει οταν γινεσαι αγριος." μου ειπε και με εσπρωξε στον τοιχο. Ορμησε πανω μου με ολη την σημασια της λεξης. Αρχισε να με φιλα και εγω προσπαθουσα να την διωξω απο κοντα μου.
Εκεινη τη στιγμη ανοιξε η πορτα και η Ευτυχια στεκοταν μπροστα μας χαμογελαστη. Μολις ειδε την Λαουρα πανω μου το χαμογελο εσβησε απο το ομορφο προσωπο της. Γαμωτο! Με κοιτουσε με απογοητευση και με μισος. Πριν αρχισει να τρεχει προλαβα να δω ενα δακρυ που κυλησε απο τα ματια που ερωτευτηκα.
Εσπρωξα την αλλη απο πανω μου οπου χαμογελουσε με αυτο που καταφερε. Την χαστουκισα και εκανα να φυγω αλλα με σταματησε.
"Αυτο που εκανες θα μου το πληρωσεις. Και εσυ και αυτη. Στο υποσχομαι."
"Προσεχε τι υποσχεσεις δινεις. Εξαφανίσου απο το σπίτι μου" της ειπα και οταν πηγα να βγω απο το γραφειο μου ακουσα ενα κινητο να χτυπα. Εμεινα κρυμμενος πισω απο την πορτα και ακουσα κατι που με εκανε να σοκαριστω.
"Ολα εγιναν οπως τα ηθελες. Μας ειδε."
Ολο αυτο ηταν στημενο. Τωρα εξηγουνται ολα.
YOU ARE READING
Ζωή Ποδήλατο
Romance«Μην με ακουμπάς! Με αηδιάζεις!» είπα και απομακρύνθηκα. «Αν έμπενες για λίγο στον κόπο να διαβάσεις το συμβόλαιο που υπέγραψες» είπε και γέλασε ειρωνικά. Τι ήταν αυτό που πέταξε τώρα; «Τι εννοείς;» «Μου ανήκεις για έξι μήνες!» «Τι;;» ---------- Μέχ...
