{Οπτικη γωνια Μαριαννας}
Εκει που διαβαζα τα μυνηματα των κοριτσιων-κολλητων μου,νιωθω ενα χερι να αραπαζει το κινητο.Γυρναω και βλεπω,ε οχι.Ο βαγγελης μελεταει τα μυνηματα που γραφω με τις κολλητες μου.Εχω νευριασει απυστευτα πολυ.Αμεσως αρχιζω βα του φωναζω:
"Γιατι το εκανες αυτο;"τον ρωταω και γυρναει το κεφαλι του προς τα εμενα και στα ζουμερα,σαρκωδη χειλη του εχει εμφανιστει ενα πονηρο χαμογελο.
"Ωστε ειμαι αποθητικος,και ταυτοχρονα σου ασκω εππιροη;Μμμ...πολυ περιεργο!Μηπως εισαι δυχασμενη προσωπικοτητα;Απο τι μια βριζεις και απο την αλλη...λες σχεδον καλα λογια για μενα."τα λεει ολα αυτα και κοκινιζω αμεσως.Οχι,ρε πουστη μου δεν πρεπει να κοκινισω,θα νομιζει οτι ειμαι εξαρτημενη κατα καποιο τροπο,για αυτον.
"Λες,βλακειες ξεκινα θα αργησουμε"του λεω και του ξεφευγει ενα μικρο γελακι καθως βαζει μπροστα το αυτοκινητο και αρχιζει να οδηγαει.Στην διαδρομη υπηρχε μια μικρη σιγη.Μετα απο κανα μισαωρο,ευτυχως φτασαμε στην παραλια!Κατεβηκαμε ολοι απο τα αυτοκινητα και πηγαμε στην παραλια.Ηταν πολυ...μαγευτικα!Στρωσαμε τις πετσετες στην αμμο με τα λιγοστα χαλικια και επειτα βγαλαμε τα ρουχα μας.Δηλαδη,αμαν!Μολις εβγαλε το μαγιο η Ευγενια,πηγε κολλιτσιδα πανω στον Βαγγελη,και αυτος αταραχος ο πασας μου.Μου ηρθε να μιρασω χαστουκια και στους δυο.Αλλα,οχι ετσι παιζεις κυριε Κακουριωτη,ετσι θα παιξω και γω λοιπον.Βγαζω ωραια και ασθησιακα τα ρουχα μου και παρατηρω με το μισο ματι μου να με κοιτανε και ο Βαγγελης και ο Αρης.Τελεια!Του τραβηξα την προσοχη!Αρχιζω να μετακινουμε προς την θαλασσα μαζι με την Αλεξανδρα και την Κλαρα,κουνωντας τα οπισθια μου.Μοιλς φτανω στην "εισοδο"της θαλασσας,κρατιεμαι εξω.Φοβαμαι μην μπω αποτομα και κρυωσω!Πλησιαζω διστακτικα,ωστε το νερο να φτανει,οχι πιο πανω απο το γονατο.Νιωθω δυο χερια να τυλιγονται στην μεση μου και αμεσως μετα να με πετουν στον νερο,βλεπω τον Τζιμυ να γελαει σαν χαζο και εγω να τουρτουριζω απο το κρυο.Βγαινω εξω,και τον πλησιαζω με ενα βλεμμα,που λεει "τωρα πεθανες".Στεκομαι μπροστα του και αυτος χασκογελαει και με κοιταζει.Ανεβαινω απανω του και αυτος για να μην πεσει στητριζεται στην ξαπλωστρα.Αρχιζω να τον βαραω στο στηθος και αυτος γελαει.Μου σπαει τα νευρα,ο Αρης και ο Σπυρος να εχουνε "ψοφισει"στα γελια,και ο βαγγελης να σαλιαριζει με το τσουλακι,την Ευγενια δηλαδη.Μετα απο λιγο κατεβαινω κατω απο τον Τζιμυ και ξαναμπαινω στην θαλασσα μαζι μετα κοριτσια,μονο που αυτη την φορα ερχεται και η Ευγενια κολαουζος απο πισω.
"Hey,τι κανετε?"ρωταει με την τσιτιχτη φωνη της,που σπαει ακομη και τυμπανο.
"Καλα,ειμαστε εσυ?"την ρωταει η αλεξανδρα κοιτωντας την υποτιμητικα.
"Καλα,βασικα ΤΕΛΕΙΑ."τσιριζει
"Γιατι αυτη η Χαρα?"την ρωταει η Κλαρα!
"Τα εφτιαξα..με τον Βαγγελη"φωναζει και νιωθω την γη να χανεται κατω απο τα ποδια μου,ετσι μου ερχεται να της βγαλω το μαυρο της βαμμενο μαλλι τριχα-τριχα.
"Αα,μαλιστα πολυ ωραια"ειπε η αλεξανδρα,μονο.Εγω και η κλαρα σωπασαμε.Βλεπω την ευγενια να ερχεται προς το μερος μου.
"Εσυ..εεε πως σε λενε ειπαμε??"ειπε με ειρωνικο υφακι.
"Μαριαννα,γλυκια μου,Μαριαννα!"ειπα επεισης με ειρωνικο υφακι.
"Αι,γεια σου.Λοιπον,δεν θα στο ξαναπω.Μεινε μακρια απο το Βαγγελη ΜΟΥ,γιατι δεν ξες τι ειμαι ικανη να κανω."με απειλει κιολας το τσουλακι.
"Χαρισμα,σου."της απαντω και συνεχιζω το κολυμπι με τα κοριτσια,ενω μεσα μου νιωθω συντετριμενη και πληγωμενη.
---------------------
Heyyyy!Τι κανετε??Πως τα παμε με το σχολειο??Σορρυ,που εκανα κατι αιωνες να ανεβασω.Τα λεμε!!
DU LIEST GERADE
Love? What is it?
Fanfiction"Θα το περάσουμε μαζί αυτό, εντάξει μωρό μου; " "Σε ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου. Σε ευχαριστώ που με έκανες να αγαπήσω. Όλα αυτά που είμαι τα χρωστάω σε εσένα, Μαριάννα. " "Είσαι, όλα όσο θέλω να είσαι. "Του είπα και ένωσα απαλά τα χείλη μας. Ναι...
