Love? What is it?

Παρτ 29 - Εξαφάνιση..

Οι μέρες πέρασαν σαν νερό και επιτέλους τελείωσαν αυτές οι αναθεματισμένες οι εξετάσεις. Βοήθησα τον Βαγγέλη να ξεπεράσει τον χαμό της μαμάς του και όλα πλέον είναι όπως πριν. Καλά, όχι ίσως και όλα! Ο Βαγγέλης δύο φορές που είχε κοιμηθεί στο σπίτι μου και φώναζε στον ύπνο του. Ανυσίχησα πολύ. Μου είπε ότι στα όνειρά του βλέπει καφέ, ανθρώπινα μάτια και μετά γίνονται μαύρα, σκοτεινά, σαν να κρύβουν ένα μυστήριο μέσα τους.

Σήμερα έχουμε κανονίσει μαζί με τα παιδιά να πάμε όλοι μαζί για μπάνιο. Σηκώθηκα, έβαλα το μαγιό μου και περίμενα να έρθουν να με πάρουν. Ακούω κορνάρισμα και βγαίνω έξω από το σπίτι. Ο αδερφός μου δεν θα έρθει. Καλύτερα δηλαδή. Δεν τον αντέχω κάποιες φορές. Το αμάξι που βλέπω μου είναι άγνωστο. Κανείς από τα παιδιά δεν έχουν τέτοιο αμάξι. Όμως μπορεί να είναι του αδερφού του Jimmy, είπε ότι μπορεί να έρθει και αυτός, οπότε πλησιάζω πιο πολύ και μόλις πάω να ανοίξω την πόρτα ένα χέρι με τραβάει και μου κλείνει το στόμα.

"Πάτα γκάζι και φύγε πριν μας δει κανείς. "Ακούω μία βαριά αντρική φωνή που επίσης μου είναι άγνωστη. Μετά από λίγα λεπτά χάνω τις αισθήσεις μου..

{Οπτική γωνία Βαγγέλη }

Οι πανελλαδικές εξετάσεις πέρασαν επιτυχώς για εμένα. Περίεργο γιατί δεν ήμουν παιδί που τα πήγαινα καλά με τα μαθήματα. Όμως, από τότε που βρέθηκε η Μαριάννα στην ζωή μου άλλαξα. Προς το καλύτερο βέβαια. Αλλά και όταν έχασα την μητέρα μου, ένιωσα το απόλυτο κενό. Όμως αυτό το κενό καλύφθηκε γρήγορα με την Μαριάννα δίπλα μου και την συμπαράσταση των φίλων μου. Εκτός βέβαια του Άρη που δεν έβρισκε ευκαιρία να με κάνει να νιώθω ακόμα πιο χάλια. Ξέρω ότι θέλει ακόμη την Μαριάννα, αλλά δεν θα του περάσει. Θα παραμείνει δική μου και μόνο δική μου! Κανενός άλλου νου.
Εν το μεταξύ πληρώσαμε τους τοκογλύφους που μας κυνηγάνε.

Σήμερα αποφασίσαμε να πάμε με τα παιδιά για μπάνιο. Έχω ντυθεί εδώ και ώρα βάζοντας το μαγιό μου και πηγαίνω στο γκαράζ για να πάρω το αμάξι. Το βγάζω, και αρχίζω να οδηγώ προς την Βούλα. Μία περιοχή της Αθήνας με καταπληκτικές παραλίες. Την Μαριάννα δεν την πείρα διότι θα την έπαιρνε ο Jimmy.

Έχουν όμως γίνει πολλά στην παρέα. Η Κλάρα έφυγε για την Ολλανδία να πάει στην μητέρα της, λόγω ότι οι γονείς της χώρισαν και αυτή επέλεξε να μείνει μαζί της. Ο Jimmy έπεσε σε κατάθλιψη. Την είχε ερωτευτεί, πολύ! Όπως αυτή εκείνον, αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Όμως ευτυχώς η υπόλοιπη παρέα είναι όπως παλιά. Μόνο που η Ευγενία τώρα πηδιέται με τον Jimmy, ακόμη όμως μου έχει άχτι. Που την παράτησα πριν έναν μήνα. Ο Άρης κάτι πάει να γίνει με την Αλεξάνδρα, το βλέπω. Αλλά έχω παρατηρήσει πως μας κοιτάει εμένα και την Μαριάννα όταν είμαστε μαζί. Δεν με ενδιαφέρει όμως. Εγώ την έχω και κάνεις δεν θα μου τη πάρει.

Παρκάρω σε μία κενή θέση του parking της παραλίας που βρήκα και βγαίνω έξω από το όχημα. Περπατάω προς το μέρος τους και όλοι φαίνονται ανύσιχοι. Εγώ ένα πρόσωπο ψάχνω να βρω και αυτό δεν το βρίσκω. Ξαφνικά, ο Jimmy σηκώνει το κεφάλι του και με κοιτά με τρομαγμένο ύφος. Ξεροκαταπίνει και βηματίζει προς το μέρος μου.

"Τι έγινε ρε Jimmy; Γιατί έχεις τέτοιο ύφος; Λες και πέθανε κάποιος κάνεις."

Αυτός με κοιτάζει και χαμηλώνει το κεφάλι του. Όχι, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σήμερα.

"Jimmy μίλα, τι στον δίαολο συμβαίνει; "Τον ταρακουνώ από τους ώμους ενώ η φωνή μου έχει πάρει ένα φοβισμένο τόνο.

"Σε παρακαλώ, μείνε ψύχραιμος. "Γνέφω καταφατικά και περιμένω να μου πει τι θέλει.

"Η Μαριάννα. Εξαφανίστηκε!"

°•°°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Άντε γεία! Ανυπομόνο μάλλον το επόμενο κεφάλαιο. Έμεινε ο Βαγγελάκης. Σας ευχαριστώ για την στήριξη σας. Vote and comment please! See you babies..
Btw, έρχεται το επόμενο σε λίγες ώρες.