Εχουν περασει μολις 2 εβδομαδες,απο τοτε που εμαθα οτι η ευγενια και ο βαγγελης εχουν σχεση.Περιεργο!Γιατι εμενα μου εχουν πει οτι ο βαγγελης αλλαζει,τις γυναικες σαν τα πουκαμισα!Παντως,εμενα αυτη η σχεση με πληγωσε πολυ.Γιατι δεν μπορω να βλεπω τον ανθρωπο που ειμαι ερωτευμενη μαζι του,να αγκαλιαζει,να φιλαει και να κανει ερωτα σε καποια αλλη.Ποναει,ποναει πολυ,αυτος ο πονος δεν φευγει ευκολα.Ο πονος του ερωτος και της αγαπης.Καθε φορα που τους βλεπω μαζι στο σχολειο να σαλιαριζουν,νιωθω σαν κατι να σπαει μεσα μου.Δεν,μπορω ομως να καθομαι ετσι,ομως.Να περιμενω να κοιταξει ο βαγγελης εμενα.Πρεπει,να προχωτισω,πρεπει να τον ξεχασω.Πρεπει!Ολες αυτες οι σκεψεις στριφογυρνουσαν στο μυαλο μου,κατα την διαρκεια σχολικου μαθηματος,αρχαιων.Μετα απο καποια λεπτα,επιτελους χτυπησε το κουδουνι για διαλειμμα.Εχουμε 10λεπτο,ποσο θα αντεξω η κακομοιρα,δεν θα τους δω και πολυ.Βγηκα εξω στο προαυλιο και περπατησα εκει που ειναι τα παιδια.Μολις εφτασα εκει αρχισανε να λενε για κατι βολτες και γκομενες και μαλακειες γενικως.
"Ρε,σεις παμε σημερα στο Idol,εκει μαζευονται ολα τα...ξερετε!"ξεστομισε ο αδερφος μου απο το γλυκο στοματακι του.Θεε μου ποσο χαζος ειναι;
"Δεν εχεις αδικο,παμε ρε μαλακες"πεταγεται η υδιοφια ττης "πενταδας"ο βαγγελης δηλαδη.Καλα,εχει σχεση και δεν λεει να σοβαρευτει;Τι να πω,δεν ξερω!
"Καλα,παει στο διαολο οι αλλοι ειναι ελευθεροι,μπορει ν κανουν οτι θελουν.Εσυ!Που εισαι και σε σχεση 2 ολοκληρων εβδομαδων,δεν θα σοβαρευτεις!?"λεει η αλεξανδρα.Πραγματικα,την θαυμαζω ωρες-ωρες αυτην την κοπελα.Εχει εναν αερα.Δηλαδη δεν φοβαται τιποτα και κανεναν,εκφραζει ελευθερα την γνωμη της,χωρις να την ενδιαφερει ο αλλος τι θ πει!
"Εε..οι παλιες συνηθειες δν κοβονται"Χριστε μου,τι ακουω;;Πως,μπορω να ειμαι εγω ερωτευμενη με αυτον τον ανθρωπο?Αυτος,ακομη και να ειχαμε σχεση,θα με ειχε μουρλανει στο κερατο.
"Εγω σηκωνομαι και φευγω,δεν καθομαι να ακουσω,αλλο τις παπαριες που λετε"λεει η κλαρα,και με αυτο εξαφανιζεται απο μπροστα μας!
"Αφου,εφυγε που εφυγε η αλλη γιατι δν φευγετε και σεις;"ρωταει ο αδερφος μου,εμενα και την αλεξανδρα.
"Αμα,θελουμε θα φυγουμε,αμα δν θελουμε δεν μποτειτε να μας διωξετε με τις κλοτσιες"λεει η αλεξανδρα,ολο τσαμπουκα.Να της εμοιαζα και λιγο!
"Δεν ειναι κακη ιδεα"λεει σιγανα η ευγενια,και πραγματικα θελω να αρχισω να τις χαριζω χαστουκια.
"Σ'ακουσαμε"απανταει η αλεξανδρα.
"Στα αρχιδια μου"απανταει..αισχρα,η ευγενια.Μα καλα,λιγο τροπους ρε παιδι μου,οκ..δεν λεω και γω βριζω,αλλα οχι σαν νταλικερης!
"Τα,χεις ρε μαγκα?Αμα,τα χεις καταβασε τα σοβρακα να τα δουμε."λεει ολο πεισμα η αλεξανδρα και με αυτο με τραβαει απο το χερι και φευγουμε απο μπροστα τους κατευθυνομενες προς αγνωστη κατευθυνση!
Heyy!Ξερω οτι ειναι μικρα,αλλα απο εδω και περα ετσι θα ειναι,λογω αρκετων διαβασματων!Ξερω,ειναι λιγο βαρετο,αλλα δεν ειχα τοση εμπνευση.Τα λεμε!!
ESTÁS LEYENDO
Love? What is it?
Fanfic"Θα το περάσουμε μαζί αυτό, εντάξει μωρό μου; " "Σε ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου. Σε ευχαριστώ που με έκανες να αγαπήσω. Όλα αυτά που είμαι τα χρωστάω σε εσένα, Μαριάννα. " "Είσαι, όλα όσο θέλω να είσαι. "Του είπα και ένωσα απαλά τα χείλη μας. Ναι...
