Η Αλεξανδρα με τραβουσε σε μια αγνωστη κατευθυνση για μενα,βασικα ειχαμε εγκαταλειψει την σχολικη αυλη,γενικα το σχολειο.Ειχαμε παει σε κατι απομερα στενακια.Εγω αρχισα να τρομοκρατουμε δεν ηξερα που πηγαιναμε,μαλλον ουτε και η αλεξανδρα ηξερε.Ετσι πηρα το θαρρος και μιλησα.
"Εμμμ..αλεξανδρα που παμε;"την ρωτησα και μετα σταματησε αποτομα.
"Εμμμ.."μονο αυτο ειχε να πει το 'εμμμ';Οmgg..που εμπλεξα;Τι θα κανουμε πως θα γυρισουμε πισω;Εγω δεν ξερω τους δρομους εδω!
"Τι εμμ αλεξανδρα;Τι εμμ;Δεν ξερεις που ειμαστε πλακα μου κανεις;Με τραβολογας εδω και ωρα,και δεν ξερεις που παμε;Δεν σε πυστευω ρε αλεξανδρα"ειπα λιγο φωναχτα και στο τελος της προτασης ξεφυσιξα!Θεε μου τι θα κανουμε;
"Ηρεμισε,ρε συ μαριαννα.Θα φυγουμε!"λεει..τοσο απλα!Κρατηστε με θα την σκοτωσω!
"Τι να ηρεμισω μου λες;Δεν ξερουμε που ειμαστε και το χειροτερο..πως θα γυρισουμε πισω;Μα καλα τι σκεφτοσουνα;"της λεω επεισης φωναχτα,αλλα μολις παω να πω την τελευταια λεξη η φωνη μου σπαει,γιατι ακουω ενα βαρυ βηχισμα,γυρναμε την πλατη μας και βλεπουμε 2 αντρες να μας πλησιαζουν απειλιτικα.Μια λεξη μου στο μυαλο!Φοβος!Φοβος για το τι μπορει να γινει μετα!Φοβος,για το τι μπορει να μας συμβει.
"Μα-μαριαννα..τι κανουμε;"μου λεει με τρεμαμενη φωνη η αλεξανδρα.Μορε θα σου ελεγα τωρα,αν δεν ημουν σε αυτην την κατασταση.
"Τωρα..ΤΡΕΞΕΕΕ"της φωναζω και αρχιζουμε να τρεχουμε πανικοβλητες στα σκοτεινα σοκακια!Ακουμε και αλλα βηματα πισω μας,πιθανονο να μας κυνηγουν.Επυταχινουμε ακομα πιο πολυ,αλλα η αλεξανδρα καταλαθος πεφτει.Δεν προλαβαινει να σηκωθει ομως,ο ενας την αρπαζει απο τον λαιμο και την φαιρνει κοντα του,ενω αλλος βαζει ενα στιλετο στον λαιμο της.Θεε μου βοηθησεμε!
"Ετσι και τολμησεις και φωναξεις,ειναι νεκρη"μου λεει ο αντρας που ζητημα να ειναι 40-45 χρονων.Η αλεξανδρα τρεμει πανω στον αλλον και αυτος της αφηνει αιδιαστικα φιλια στο λαιμο.Αυτος που της εχει βαλει το στιλετο χαμογελαει πονηρα και μου λεει:
"Βλεπεις;Βλεπεις τι θα παθεις αν μιλησεις;"μου λεει και διχνει το κεφαλι του προς το στιλετο.Ο ιδρωτας αρχιζει να τρεχει ποταμι.Τι θα κανω;....
Γειααα σας!!Επεστρεψα και γω.Ξερω ειναι μικρο κεφαλαιο αλλα ετσι θα ειναι,τα περισσοτερα λογο διαβασματος και φροντηστιριων.Ελπιζω να αρεσε!Πειτε και στους φιλους σας αν θελουν να διαβασουν την ιστορια μου!Τα λεμε!!!
BẠN ĐANG ĐỌC
Love? What is it?
Fanfiction"Θα το περάσουμε μαζί αυτό, εντάξει μωρό μου; " "Σε ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου. Σε ευχαριστώ που με έκανες να αγαπήσω. Όλα αυτά που είμαι τα χρωστάω σε εσένα, Μαριάννα. " "Είσαι, όλα όσο θέλω να είσαι. "Του είπα και ένωσα απαλά τα χείλη μας. Ναι...
