My Soulmate (COMPLETED)

Race ❤ 16

Jewel's POV

Last night was so amazingly remarkable. Buong magdamag naming ipinaramdam sa isa't isa kung gaano namin kamahal ang isa't isa. At ngayon ramdam ko ang sakit ng pagkababae ko. Napasobrahan talaga. I was about to stand up when a warm arm press me closer to his glorious body. We are still naked anyway.

"Love,mag re-ready na ko for breakfast.!"

Hindi siya sumagot at mas lalo niya lang hinigpitan ang pagkakayakap sa akin. Isiniksik niya pa ang kanyang mukha sa leeg ko.

"Love, ano ba. Maghahanda na ako ng breakfast.!?"

"Hmm. Do it later, I want us be like this for awhile love.!?"

Kahit di ko makita ang mukha ko sa salamin. Alam kong namumula ako. Pakiramdam ko ang ganda ganda ko. Habagat making me feel so like a Queen.

"Ang landi mo ! Hihi palibhasa inlove ka na sa akin kaya ang landi landi mo na.!?" Hagikgik ko.

"I love you since the very start love. Noong nakita kita sa race. Alam kong ikaw na.!?"

Eh ?

Napatingin ako agad sa kanya. His eyes still close and he look so handsome with his peacefull face.

"Anong race ang pinag sasabi mo ?.!"

Seryoso, hindi ko matandaan na nagkita kami sa isang race ever since. Hindi ko rin matandaan na nakalaban ko siya noon. Kaya naguguluhan ako sa sinasabi niya.

"I am the man with the black mask when you enter the battle of racing for the first time.!?"

Omygad ! Siya iyon ? Iyong lalaking laging may itim na face mask sa mukha.

"Ikaw iyon ? So it means, natalo na kita sa race.!?"

Oo natalo ko na siya dahil minsan ko ng nakalaban ang lalaking may itim na face mask na siya pala iyon.

"Tss, pinagbigyan lang kita noon.!?" Walang ganang sabi niya. "But isn't amazing ? We're soulmate since the very start.!"

Soulmate.

Natatawa ako. Ang daldal ni Habagat ngayon. Parang hindi siya iyong lalaking sobrang sama na nakilala ko. Iyong laging tahimik at parang galit sa mundo kaya hindi namamansin. Ibang iba siya ngayon. At ramdam na ramdam ko ang pagmamahal niya sa akin na minsan kong pinangarap noon.

"Maglaban tayo ulit love, kapag okay na ang lahat." I really miss racing.

"I don't like, baka mapahamak ka ulit.!"

Iniisip niya iyong huling laban ko. Iyong napahamak pati ang b-baby namin. Haist ! Hanggang ngayon ay nalulungkot pa din ako sa pangyayaring iyon. Nakakapanghinayang sana ngayon ay may baby na kami ni Habagat. At alam ko kung gaano siya na-disappoint sa pangyayaring iyon.

Bumangon na ako at hinayaan na si Habagat sa kama. Mukhang inaantok pa talaga siya pero kailangan ko ng maghanda ng agahan. Baka nagugutom na din kasi si Amihan. Saglit lang akong nag shower at saka mag bihis. Sinuot ko nalang iyong T-shirt ni Habagat na over-size sa akin at saka iyong batman niyang boxer short. I feel so beautiful in his shirt.

Bumaba na ako at saka dumiretso sa kusina. Mag hahanda sana ako ng chicken sandwich spread pero naalala kong allergic sa Habagat doon at paborito naman ni Amihan ang manok. How weird the twin is. Sa huli ay naghanda nalang ako tuna sandwich, sunny side up egg, tender juicy hotdog and adobo rice. Pinagtimpla ko na din ng kape si Habagat.

*BLAG !*

Nakarinig ako ng malakas na kalabog sa may bandang living room kaya nagmadali akong pumunta doon. Ganoon nalang ang pagkagulat ko ng makita si Habagat na may hawak na baril habang nakatutok kay Kuya Calvin na naka boxer shorts lang at nakasalampak sa sahig. Nabaling ang tingin ko kay Amihan naka robe lang ito habang umiiyak at takot na takot kaya agad akong lumapit sa kanila at pigilan ang asawa ko.