My Soulmate (COMPLETED)

Race ❤ 13

Pinagmamasdan ko si Habagat na kasalukuyang mahimbing ang tulog. Mabuti nalang at hindi nagka impeksyon ang kanyang mga sugat. Very thankful nga ako na hindi siya nilagnat. Basta ang alam ko, masaya ako dahil ligtas na siya sa bingit ng kamatayn.

Napapikit ako. Naalala ko iyong sinabi niya sa akin. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya.

*FLASHBACK*

"I love you too love, I love you from the very start.!?"

Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin pero pakiramdam ko ay naging isang rebulto ako ng marinig ko ang sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang lumingon sa kanya. At kahit na hirap siyang buksan ang kalaiwan niyang mata ay kitang kita ko pa din ang bughaw na kulay nito habang nakatitig sa akin. Ang puso ko, ang bilis ng tibok na para bang tinakbo ko ang buong Metro Manila.

Agad akong lumapit sa kanya ng pinilit niyang bumangon kahit na nahihirapan siya dahil makirot ang mga sugat niya.

"Wag ka ng tumayo.?!"

Sabi ko, ang ginawa niya lang naman ay umupo sa higaan namin habang nakatalukbong pa din ng kumot ang kanyang mga binti.

Dahan dahan niyang inangat ang kanyang mga kamay at hinaplos ito sa aking mga pisngi. Agad akong napapikit sa ginawa niya. Dinama ko ang kanyang mainit na palad sa malambot kong balat.

"Sorry for everything love, I love you.!"

Hindi na niya nahintay ang sagot ko ng makatulog na ito. Hindi ko mapigilan ang malawak na ngiting nakaukit sa aking mga labi.

Ang saya lang. Antagal kong hinintay na mangyari ito.

*END OF FLASHBACK*

.

.

.

.

"Maa'm, nakabalik na po si Ms. Amihan.!?"

Agad akong tumayo sa kinauupuan ko ng marinig ang sinabi ng isa sa mga tauhan ni Habagat. Oo nga pala, si Amihan ano kayang nangyari sa kanya.

Bumaba ako ng hagdan at nakita ko si Amihan na nakaupo sa sofa ng sala. Maging siya ay nagulat ng makita ako.

"Jewel ?." Agad siyang lumapit at binigyan ako ng mahigpit na yakap.

"Akala ko kinuha ka din nila.!?" Dugtong niya pa.

"Hindi Ami, ikaw ? Saan ka dinala ni Calvin ?."

"I hate that jerk for shooting my twin and taked me away from him !?.'

"Saan ka niya dinala ?." Nag aalalang tanong ko.

"Wag nalang natin siyang pag usapan, kamusta si Hab ?!."

"Okay na siya Ami ."

Pagkatapos naming mag usap tungkol doon ay sabay na kaming umakyat papunta sa kwarto ni Habagat. Sobrang nag aalala din siya sa kalagayan nito.

"Ami akala ko iiwan na ako ng kambal mo. !?" Malungkot na saad ko.

"Hindi iyon mangyayari sis, mahal na mahal ka niya.!"

Nagulat ako sa sinabi niya. May alam din siya tungkol sa nararamdaman ng kapatid niya para sa akin.

"A- alam mo ?." Ngumiti lang siya sa akin at saka ako niyakap.

"Pagod na ako sis, gusto ko ng matulog. ?."

Mukha ngang balisa ito at pagod, siguro ay dahil na rin sa nangyari kahapon. Naiintindohan ko naman siya dahil maging ako ay bigla na lang din nakaramdam ng pagod.