We're Complete!
Drey's POV
"Iligpit mo na lang yang nagkainan mo pagkatapos ha. Mauuna na ako." I said and turn my back on him. Pero agad naman niyang nahawakan ang kamay ko.
"Wait An-An.. hindi mo man lang ba sasamahan ang bestfriend mong kumain?" He asked. An-An? Ang bantot. I thought he forgotten already the way he calls me. Ayoko na sa pangalang 'An-An'. Drey na ang gusto ko, especially, the way Ayen said my name, it was perfect.
By the way, yung hinanda nila Alex na kakainin sana namin ni Ayen sa date namin, yun na lang ang ipinakain ko kay Grae. Para naman hindi masayang yung effort ng friends ko. Atleast may kakain pa rin. Sayang rin lang kung itatapon ko. Marami kaya ang hindi kumakain ngayon, dulot nang kahirapan sa buhay. Kaya wag tayong magsayang ng pagkain.
"Next time na lang Grae, I'm tired." Napabuntong hininga na lang siya at kumain na ulit.
This day was so tiring. Napakaraming naganap and it surprised me. But, what will I do now? Nagtatampo yata si Ayen sa akin? It stressed me out. Please help me Lord. I need a solution for this problem.
I got my phone on the side table and texted him. But he's not replying. Tinawagan ko na rin siya and still, he's not accepting it. Sh1t! I can't accept this, if this will be the end of our relation. From relationship to relationshit? My gosh! It's so unfair. Isang buwan lang ang pag-iibigan namin? How sad!
Pero gagawin ko ang lahat para lang maging okay kami ulit ni Ayen. Ayoko talaga ang nangyayari ngayon.
Days passed but still, Ayen ignores me. Wala naman akong magagawa it's his decision. Pero ito lang ang masasabi ko, if I'll start chasing you, you'll have no choice but to come back to me. I-enjoy mo muna ang pag-iwas sa akin Ayen. I will give you time. Dahil sa araw na uumpisahan ko na ang pag-angkin ng sa mga bagay na akin, wala ka nang takbo at wala ka nang magagawa pa kundi ang tuluyang bumalik sa piling ko.
Ito pa ang nakapagpagulo sa sitwasyon, si Grae. Parating nasa tabi ko, syempre kaklase namin siya. He transferred to our school. Hindi ko alam kung bakit pero ang sinasagot niya kung tinatanong ko siya ay 'I'm here to get what's mine.'. Sinong di mababaliw kung ganun ang sagot niya parati. Di ba?
Buti na lang dumating si papa from States, may karamay ako kung nabobored ako sa bahay. Si Ayen dapat ang kasama ko eh, pero wala naman siya. He's ignoring me always. Kahit masakit, titiisin ko muna dahil pansamantala lang naman 'to. Sure ako!
"Halika na dito anak!" Tawag sakin ni mama. Maghahapunan na kasi kami. Nandito rin pala si kuya. We're complete. Si Ayen lang talaga ang wala. Sayang, papakilala ko pa sana siya kay papa. Pero sa tamang panahon na nga lang.
"Okay Ma." Sagot ko and I turned off the TV na agad at nagtungo na sa dining room. Ako na lang pala ang wala.
"By the way Dad, Ba't ang aga mong umuwi dito?" I asked. Syempre sa pasko lang siya umuuwi o kaya'y kami ang pumunta sa States just to see him.
"Wala lang, I just missed my queen and princess." He answered. Umobo naman si kuya. Nagseselos siguro. Haha
"And also to my prince." My father added. Agad namang ngumiti si kuya. Sabi na eh, nagseselos. Haha. My jealous brother.
"Hanggang kailan ka po dito, Pa?" I asked him again. Tumikhim naman si papa at sumagot.
"Until New Year baby." Whoah! That's too long.
"How's our business there then?" Tanong ko ulit.
"My secretary, siya muna ang mag-aasikaso. And besides tatawag naman siya everyday para sa update ng company natin. Kaya don't worry baby safe ang business natin dun." Sagot ni papa sa akin.
"Eh ikaw kuya?" Tanong ko sabay tingin sa kuya ko.
"Nag-leave ako." What? Para ano?
"Why?" I asked.
"Wala lang. Para mag-relax. Nakakapagod kayang magtrabaho." Cool niyang sagot. Buti pa 'to nakakapagleave kahit anong oras.
"Sinong magmamanange sa business natin dito?" I asked him. Agad namang sumagot si mama.
"Ako." What? Si mama? Naku si kuya talaga.
"Why ma?"
"Wala, I just missed working. Kaya ako muna magmamanage sa business natin dito. In a short period of time lang naman." Mom said.
"How long ma?" I asked.
"Until matapos ang leave ni Andrei."
"Kailan?" I asked at tiningnan si kuya.
"Until New Year" Kuya answered.
"What? Ang haba namang leave yan?" I asked with a disbelief look. Anong meron at nagleave 'tong mag-amang 'to ng ganung kahabang panahon?
"Tanungin mo kay dad, li'l sister, kung bakit." My kuya answered. So, I looked at to my father with a questioning look.
"Why baby?" Nagtanong? Ako nga 'tong nagtatanong eh.
"Why are you here, dad? You and kuya? Bakit kayo nagleave pareho?"
"Do you want to know why?" Agad naman akong tumango.
"Two reasons." Sabi niya. Naku si daddy, may pa-suspense pang nalalaman.
"First, I want to relax. And second, to protect you." To protect me? Why?
"May nabalitaan kasi ako, baby. May boyfriend ka na raw... 'Di mo man lang sinabi sa akin." He added na parang nagtatampo. Dad kung alam mo lang. May cold war kami ni Ayen.
Speaking of Ayen, kumain na kaya siya? I missed him already. Ilang araw na niya akong iniiwasan? If I'm not mistaken, pang-apat na araw na ngayon. Paano na kaya? Gustuhin ko mang magtampo kay Grae dahil sa pagdating niya nung araw ng monthsary nami, pero wala naman akong rason kasi nga di naman niya alam. Kaya bahala na talaga bukas, magpapapansin ako nang todo sa kanya. Sa ayaw niya't sa gusto niya.
"Sorry dad... don't worry, you'll meet him one of this days. He's a nice person. I hope you'll like him too for me." I said.
BINABASA MO ANG
Young Love
Teen FictionHindi nagsisi na lumipat ng paaralan si Andreya Cortez dahil dito niya nakilala ang lalaking bumihag sa kanyang puso, si Ayen David Sarmiento. They are in love with each other until there's a problem came into their relationship that made a big chan...