Ana's POV
Erros
Nanigas ako sa kinauupoan ko nang magtama ang mga paningin namin.. Bakit sya nandito? Ngayon ko lang din naalala ang lalake kanina.. Isa ito sa mga hurado noong nag'audition ako sa casa.. Si Zein Aguire!.. Ang isa sa mga matatalik na kaibigan ni Erros..
" What the fuck are you doing here Ana? " mahinahon niyang tanong pero ramdam ko ang mga diin ng bawat salita.. Galit sya.. Galit na naman sya.. Napayuko ako.. Nasa harap ko ang mga kamay ko at kinakagat ko lang ang labi ko.. Hindi ako makapagsalita.. Maya maya lang maiiyak na naman ako.. " Naririnig mo ba ako?! " napatingin ako sa kanya ng muli syang nagtanong pero may bahagya nang sigaw.. Nakita ko ang malamlam nyang mga mata.. Doon na unti unting tumulo ang mga luha ko..
" D-diba dapat ako ang magtanong nyan sayo? " lakas loob kong tanong.. Mas lalo syang napakunot noo..
" Don't answer me with another question Ana.. Answer me, what are you doing here?.. Don't you know that this is a dangerous place? What if Zein is not here? What if Seb saw you? What now? Magkano ba ang kailangan mo para maisipan mong pumasok dito?.. You should've told me!.. Ghad! Are you out of your mind?! "
" Oo!.. " bigla ko ring sigaw kaya natahimik sya.. Hindi nya siguro inasahan na sasagotin ko sya.. Wala naman syang karapatang husgahan ako.. Hindi nya alam ang dahilan ko.. " Oo dahil gusto kong ibalik sayo ang sasakyan mo!.. Gusto kong ibalik yung importanteng nawala sayo dahil simula ng mawala yun nawala ka narin!.. Hindi mo na ako pinapansin.. Hindi ka narin pumupunta sa casa.. Alam kong galit ka at lahat yun dahil sa akin!.. " napahagulohol na ako pagkatapos kong magsalita.. Pati sya hindi narin nakapagsalita.. Walang namang mali sa ginawa ko.. Oo, sa maling paraan lang siguro ako kumapit.. Pero hindi mali ang dahilan ko.. Mas lalo akong napaiyak ng maramdaman ang yakap nya.. Hinila nya ako para makasandal sa matipuno nyang dibdib.. Wala na akong lakas para tumutol pa.. Para bang lahat ng masasakit na pinagdaanan ko noon hanggang ngayon bumalik lahat.. At sa tanang buhay ko mula ng mawala ang mga magulang ko, ngayon lang ulit ako napaiyak ng sobra sobra..
" I'm sorry.. I'm sorry.. " paulit ulit na bulong sa akin ni Erros.. Kahit papano nakaramdam ako ng kaginhawaan sa mga sinabi nya.. " I'm sorry if you think that way.. I was never mad at you honey.. I am mad at myself.. Galit ako sa sarili ko dahil naduduwag akong aminin ang totoong nararamdaman ko.. That's why I choose to stay away.. Pero hindi ibig sabihin nun na galit ako sayo.. " nagugulohan man ako sa mga sinasabi nya pero nang iangat nya ang baba ko ay hindi ako nagprotesta.. Hinayaan ko lang sya.. Nagtama ulit ang mga mata namin.. Pinunasan nya ang mga luha ko gamit ang mga daliri nya.. " And like I said.. It's just a car Ana.. Makakabili ako ng kahit ilan pang ganun.. You're more than important than just a fucking car.. Please don't cry.. " lumamlam na ang mga mata niya at wala na ang galit kanina.. Alam ko naman na gusto nya lang na maging safe ako.. Pero nagugulohan parin ako sa mga sinasabi nya..
" Bakit mo ito ginagawa Erros? Bakit mo ako tinutulongan? " lakas loob kong tanong.. Tinitigan nya ako sa mga mata hanggang sa mapadako ang mata nya sa labi ko.. Kahit hindi pa nya sinasagot ang tanong ko ay may nakikita na ako sa mga mata nya.. Sa klase ng pagtitig nya sa akin.. Pero gusto ko paring marinig mula sa mga labi nya.. Pero bago pa nya ako sinagot ay naramdaman ko nalang ang labi nya sa labi ko.. Biglang dumaloy sa katawan ko ang pamilyar na kuryenteng sya lang talaga ang makakaparamdam sa akin.. Ilang minuto din ang itinagal ng halikan namin at habol na namin ang hininga ng maghiwalay ang mga labi namin.. Idinikit nya ang noo nya sa noo ko..
" Because I like you Ana.. I want to take care of you.. I want to be there when you need someone.. I want you to want me Ana.. Because I am fucking in love with you.. I love you so damn much.. " halos pabulong na sabi niya pero sapat para magdiwang ang puso ko sa mga narinig.. Mahal nya ako.. Mahal nya rin ako!.. Muli kong naramdaman ang labi nya sa labi ko na tinugon ko naman.. Hindi na ako nagpakipot pa.. Hindi na ako nag'isip ng kahit ano.. Ang mahalaga lang ngayon ay ang makasama ang lalakeng habang buhay ko nang mamahalin habang nabubuhay pa ako..
---------------------------------------------
Erros's POV
Iniuwi ko si Ana sa bahay ko.. At first ayaw nya sana dahil nakakahiya raw sa akin.. But I insisted dahil ayoko namang umuwi sya sa kanila na namumugto ang mga mata.. I really felt relieve when I saw her safe.. Dahil oras na may mangyayaring masama sa kanya ay hindi ko mapapatawad ang sarili ko.. I fucking meant what I said to her earlier.. I love her.. Oh yes I love her!.. Noon ko pa ito naramdaman nang una ko syang makita.. Indenial lang ako dahil nga kay Issa.. Pero ngayon, wala na yata akong pakialam kahit pa may masaktang iba.. Sya lang ang naiisip ko.. Sya lang ang importante ngayon sa buhay ko..
Halos magmamadaling araw na pero hindi parin ako madalaw ng antok.. Nasa kabilang kwarto lang naman kasi sya.. Gusto ko syang makasama.. Makatabing matulog.. Pero nag'aalangan naman ako.. Ilang beses na nga akong nakahalik sa kanya kahit hindi pa kami.. Kahit pa alam kong may gusto rin sya sa akin, still hindi naman pwedeng pati pagtabi matulog ay hihingin ko pa sa kanya.. Napatuwid ako sa pag'upo ng makarinig ng mahihinang mga katok.. Napakunot noo ako.. Sino naman kaya ang mag'aabalang katokin ako ng ganitong oras? Pinakirandaman ko muna..
" Erros.. " napatayo ako agad ng marinig ang boses ni Ana.. Why is she still up? Hindi rin ba sya makatulog? Naglakad ako papuntang pintoan.. Pinakiramdaman ko muna sya.. " Erros.. Gising kapa ba? " napakagat labi ako sa lambing ng boses nya.. Fuck! Parang hindi yata safe na magtabi kami ngayon.. Mga ilang katok at tawag pa ang ginawa nya hanggang sa huminto na sya.. Napabuntong hininga ako bago pinihit ang seradura.. Nakita ko syang papatalikod na sana..
Agad syang napatingin sa akin pababa hanggang sa katawan ko.. Naka'PJ's lang naman kasi ako at wala akong damit sa taas.. Nakita ko pa ang bahagya nyang pagkagat sa labi ng matigil ang mga mata sa abs ko.. Fuck! I want to bite that lip also..
" Yes? " tanong ko sa kanya kaya napunta ulit ang mga mata nya sa akin.. Namula pa ang pisngi nya.. Siguro sa pagkakahuli ko sa kanya habang nakatitig sa katawan ko..
" A-ahm.. N-nadisturbo ba kita? S-sorry ha.. S-sige matulog kana ulit.. Babalik nalang ako sa- " agad kong hinawakan ang kamay nya na nagpatigil sa pagsasalita nya.. She is so damn beautiful.. Lalo pa at suot suot nya ang tshirt at pajama ko.. Parang gusto kong makita sya araw araw na suot suot ang damit ko habang nagluluto sya sa kusina kasama ang mga anak namin.. Oh great! Kung ano ano na ang naiisip ko..
" Stay with me honey.. " mahina kong bulong sa kanya pero alam ko namang narinig nya dahil bahagya pa syang nagulat sa sinabi ko.. Hanggang sa mahina syang tumango.. Hindi ko na mapigilang mapangiti.. I really love the feelings that I feel right now.. I feel so alive after so many years..
Hinila ko sya papasok sa kwarto ko at isinara ang pinto.. Nakita kong iginala nya ang paningin sa kwarto ko.. Wala naman kasing dekurasyon... It's just plain blue and black.. Ako lang naman kasi ang nagpagawa ng bahay na'to.. I don't have siblings kaya nasolo ko ang inheritance ng mga magulang ko.. I should be happy dahil nasa akin na lahat.. But I'm not.. Simula pagkabata kasi lahat ng desisyon ay nasa magulang ko lalo na kay Mama.. Simula sa papasokan kong eskwelahan hanggang sa pakikipagrelasyon..
Noong una okay lang naman sa akin dahil akala ko ganun na talaga ang magiging takbo ng buhay ko.. But it suddenly change when I meet Ana.. Sya ang nagbukas ng mga mata ko sa totoong mundo.. Parang si Eva kay Adan.. But ofcourse in a good way.. Sya din ang nagturo sa akin na may buhay din ako.. Na may puso din na tumitibok sa katawan ko.. At tumibok iyon mula ng makilala ko sya.. Mula nang magtama ang aming mga mata.. Kagat kagat ang labi nya nang mahiga sya sa tabi ko.. I pull her closer to mine and I hug her..
" Don't bite that lip honey.. I should be the one doing that.. " mahina kong bulong sa tainga nya sabay kagat din.. She stiffened.. But I heard her giggled.. Kaya napatawa ako ng mahina.. I'm going to have a boner and that's for sure.. Pero ayoko naman syang biglain.. Sa tamang panahon at sa tamang oras, I will claim her.. Because she was mine from the very first start..
------------------------------------
Short UD lang po.. Kailangan ko lang itawid 'to.. Next update will be posted maybe nxtweek.. ;-)
BINABASA MO ANG
The Lost Singer (COMPLETED)
RomanceHaciendero Series II The Erros Gabriel and Ana Brenda Arenas Story The kind of love that once was lost but finally found in a song