Kayıp (13.Bölüm)

112 15 2
                                    


13.Bölüm

Seçil~~

Zeynep ile olan konuşmamızdan sonra içim bir rahatlamıştı. İçimde birazcık da olsa şüphe kaldıysa da artık ona kulak asmayacaktım. Okuldan sonra eve geldikten sonra, hemen Cenk ile olan buluşmamız için hazırlandım.

Saat tam olarak 1'e geliyorken aynadan geçerek Cenk'in odasına yine sert bir iniş yaptım. Ama beni Cenk'in yerine odasında başka biri bekliyordu. Bu kişi daha önce kafe de tanıştığım Cenk'in arkadaşlarından biri olan Duman'dı.

"Merhaba, Duman'dı değil mi? Cenk nerede?" diye sordum merakla.

"Merhaba, evet Duman. Cenk..." dedi anda odanın kapısı açıldı ve içeri Cenk girdi.

"Özür dilerim, geciktim. Papatya beni lafa tuttu" dedi gülümseyerek yanıma gelirken Cenk.

"Önemli değil" dedi gülümseyerek. Onu her gördüğümde nedense gülümsemeden edemiyordum.

"Duman, sonra görüşsek olur mu? Papatya araya girdiği için sana söyleyemedim. Bugün Seçil ile bazı planlarımız vardı" dedi Cenk, Duman'a bakarak.

"Öyle mi? Tamam, ben sonra gelirim" dedi Duman ve arkasını bile bakmadan odadan çıktı.

"İstersen sen peşinden git. Ben sonra yine gelirim. Biliyorsun evim hemen şuracık da" dedim aynayı göstererek.

"Önemli bir şey değildir. Eğer önemli bir şey olsaydı bir şey derdi" dedi ve ekledi:

"Hadi kimse gelmeden evden çıkalım. Bir daha Papatya'ya ya da anneme yakalanmak istemiyorum" dedi ve elimi tutarak beni odasından çıkardı.

Elleri ellerime değer değmez kalp atışlarım yine tavan yapmıştı. Evden çıkana kadar tek kelime bile etmedim. Asansöre geldiğimizde bana 'İyi misin?" diye soruncaya kadar sanki bir tür transtaydım.

"Eee ne yaptın bugün?" diye sordum merakla. 'Eee ne yaptın bugün mü?' Seçil sen kafayı mı yedin?

"Hiç sabah erkenden işe gittim. Az önce eve yeni gelmiştim"

"Hımm anladım" dedim derin düşüncelere dalmadan hemen önce. Birden aklıma dün akşamki Zeynep olan konuşmamız geldi.

"Cenk, biliyor musun? Hani geçen kavga ettiğimiz akşam. Peşimizden Zeynep'te gelmeye çalışmış. Çalışmış diyorum çünkü aynadan geçememiş" dedim merakla.

"Gerçekten mi?" diye sordu şaşkınlıkla ama sonra heyecanla ekledi:

"Daha önce hiç düşünmedim ama belki aynadan bizden başka birleri geçemiyordur" dedi daha çok kendi kendine.

"Sence bu oldukça garip değil mi? Düşünsene bu ayna ile ilgili daha bilmediğimiz çok şey var" dedim iç çekerek.

"Bunları şimdilik düşünmesek ve günümüzün tadını çıkarsak" dedi gülümseyerek.

"Anlaştık" dedim gülümseyerek.

---

Cenk ile birlikte sokaklardan dolaştık bir ara bir restauranta girip yemek yedik. Onunla olmak beni mutlu ediyordu. Bu yüzden eve gitmek için vedalaşma zamanımız gelince biraz üzgündüm.

Eve geldiğimde saat 9'a geliyordu. Acaba kızlar ne yapıyordu? Yaprak odasında değildi. Zeynep ise oturma odasında yeni aldığımız koltukların birinde elinde telefonla bir şeylerle uğraşıyordu.

"Ne yapıyorsun Zeynep?" diye sordum yanına otururken.

"Hiç, öyle takılıyorum" dedi gülümseyerek.

Yanlış Zaman (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin