Konitopoluos serisi 1 Kacak Gelin

Bolum 30 FINAL

Son bolum umarim hikayeyi begenmisinizdir. Ikinci kitap olan ASK CALIMI yayinlanmaya basladim 3.bolumde ona bakmayi unutmayin ... Keyifli okumalar

30.BÖLÜM FINAL

Daha önce bana hayatımı nasıl yaşayacağımı söyleseler şu anki yaşadıklarım aklımdan bile geçmezdi herhalde.... Mutluluk, çok zor elde edilen bir kavram, âmâ bildiğim bir şey varsa, mutluluğu yakaladığınız zaman asla elinizden kaymasına izin vermeyin. Ben bu hataya bir kez düştüm ve çok acı çektim. Şimdi şu anda yaşadığım mutluluğu kimsenin elimden almasına izin vermeyeceğime yemin ettim. Anahtarları kilitten sokup döndürdüğümde, bilerek kapıyı çalmamıştım. Eve erken gelmiştim. Son zamanlarda zaten işte fazla vakit geçiremiyordum. Aklım hep evde oğlumda ve karımdaydı. İçeri girdiğimde sessizlik karşıladı beni. Şaşırdım ve seslendim .
"Ben geldim." Ses yok. Tekrarladım. "Ben geldim." Panik duygusu her yarımı sarmaya başladı. Hızla içeri girdim.
"Valeria, Klaus.." Panik her yerimi sararken salona adım attım ve çığlıklar sardı her yanımı...
"İyi ki doğdun..." Şaşkınlıkla kalakaldım. Herkes buradaydı.
Doğum günüm. Bu gün doğum günümmüydü. Şaşkınlık yerini sevgiye bıraktı. Demi, Antonio, Büyükbabam, Aleksis, Klaus, Valeria' nın büyükanne ve büyükbabası... Valeria.. Karım görünürde yoktu. "Valeria nerde?" İyi ki doğdun sesleri kahkahaya döndü.
"Size ilk önce onu soracağını söylemiştim." diye araya girdi Antonio. Aleksis bana acıyan bakışlarla bakıyordu. Kocaman karnı ile kızıl karım, elindeki büyük pasta ile paytak paytak yürüyerek kalabalığı yardı. Gülümsüyordu. Onu o pastayı taşırken görünce şok oldum. Koşarak yanına gittim.
"Valeria, tanrı aşkına ne yaptığını sanıyorsun?" Elindeki pastayı çekerek aldım ve Antonio'nun eline tutuşturdum. Sinirle ona baktım. "Neden pastayı hamile karıma taşıtıyorsun." Bu kez Antonio şaşkınlıkla kaldı.
"Ben iyiyim Damon. Sadece bir pasta." Onu sıkıca kavradım ve ilk koltuğa oturttum.
"Senin dinlenmek gerek." Kirpiklerini kırpıştırarak baktı.
"Abartıyorsun." Kalkmak istedi. Onu oturttum.
"Valeria, sen beni öldürmek mi istiyorsun." Bir kahkaha attı.
"Doğum günün kutlu olsun sevgilim." Bakışlarım yumuşadı.
"Erken geleceğimi nereden biliyordun." Bakışlarını Antonio'ya çevirdi. "Kuşlar haber verdi." dedi gülümseyerek ve ben eğilip onu öptüm. "Teşekkür ederim." Bir sehpa çektim ve Pastayı onun önüne koydum. Klaus'u kucakladım ve ailemle beraber eğilip mutluluğumun bozulmaması için dilek tuttuktan sonra mumları üfledik.

Yatak odasındaki tekli çocuk yatağına yatırdım Klausu, uyurken o kadar masumdu ki. Sonra sabun kokusu sardı her yanımı ve karımın geldiğini anladım. Başımı yavaşça ona çevirdim. Bir elimi sevgiyle omuzuna atıp karnını sevgiyle okşadım anda minik bebeğim bir tekme attı. "Hissettin mi?" Güzel karımın mavi denizlerinde kayboldum.
"Hissettim. Çok güzelsin." dedim ardından fısıldayarak. Gülümsedi ve omzuma bir yumruk attı.
" Yalancısın Damon, şu halime bak ayı gibi oldum." Eğilip özlemle dudaklarına kapandım.
"Sen her halinle güzelsin. "dedim. Başını boynuma gömdü.
"Çok mutluyum Damon."Sabun kokulu saçlarını öptüm.
"Bende. Canın bir şey istiyor mu?" Başını kaldırıp bana baktı. "Hımm..." Düşündü.
"Aslında vanilyalı bir dondurma hiç fena olmazdı. " Geniş bir şekilde gülümsedim.
"Dolabı istiflemiştim." Sinirle dudaklarını büzdü.
"Damon,çok üç kağıtçısın." Çenesini sıvazladım.
"Tatlım, 8 aydır canıma okuyunca, tüm isteyebileceklerini alıp istifledim ve gördüğün gibi bir aydır rahatım." Hızla adan çıktım ve karımın isteğini yerine getirmeye gittim. Valeria, tam da tahmin ettiği gibi balayında hamile kalmıştı. Bu haberi bana verdiği geceyi hatırlıyorum da...

9 Ay önce

Eve geldiğimde saat oldukça geçti. Toplantı beklediğimden uzun sürmüştü. Muhteşem bir balayından sonra, normal iş hayatına alışmam zor olmuştu. Tüm gün aklımdan Valeria'ya ve yaşadıklarımızdayken geç gelmek sinirlerimi bozuyordu. Kapıyı hızla açtım ve adeta fırtına gibi eve girdim. Gördüğüm manzara karşısında bir an doğru eve gelip gelmediğimi sorguladım. Işıklar sönüktü ve Valeria mum ışığının altında üzerindeki kırmızı elbise ile bana bakıyordu. "Valeria."dedim fısıldayarak. Yavaşça ayağa kalktı. Hafifçe gülümsedi. Ve ben tekrar ona âşık oldum. Yavaşça ona yaklaşırken düzenlediği masayı gördüm. Benim için hazırlanmıştı ve ben geç kalmıştım. Kendime küfürler ederken o nazikçe elimi tuttu. "Hoş geldin." Bakışlarımı masadan ona çevirdim. "Çok özür dilerim eğer bilseydim." parmaklarını dudaklarıma bastırarak beni susturdu.
"Önemli değil. Aç mısın?" Başımı hayır anlamında salladım. Açlığım farklıydı... Hiç bitmeyecek ve tükenmeyecek şekilde ona açtım. Elini uzatıp oturmamı işaret etti. Yavaşça oturdum. Uzanıp benim kadehime bir kırmızı şampanya doldurdu. Âmâ kendi kadehine doldurmadı. Sonra masadaki üçüncü tabak dikkatimi çekti. Birini mi bekliyorduk. Bakışlarımı ona çevirdim. "Kim gelecekti." Bana bakıp gülümsedi. "Aslında gelmesine daha çok var. Âmâ evet, biri gelecek." dedi. Şaşkınca ona baktım. "Kim?" dedim. Masadaki küçük kutuyu aldı ve bana uzattı. Başka hiçbir şey demedi. Loş ışıkta kutuyu açtım. Acayip bir şey vardı içinde. Onu aldım ve mumun ışığında inceledim. Sonrada ona baktım.
"Bu nedir. Dirseğini masaya dayayıp yüzünü avcunun içine bıraktı.
"Ne görüyorsun?" Bakışlarımı zorlukla ondan çekip elimdeki şeye verdim ilgimi.
"Beyaz bir çubuk ve .." Eğilip inceledim.
"Sanırım iki tane kırmızıçizgi." Bir kahkaha attı.
"Damon, bu kadar zekiyken, nasıl bu kadar cahil olabiliyorsun?" Ne demek istediğini düşündüm.
" Elini elime uzattı ve elimdeki şeyi aldı.
" Damon,bu ne biliyor musun?"
"Ne?" diye merakla sordum.
"Damon, bu gelecek misafirin belirtisi." dedi gülümseyerek. Başta ne olduğunu anlayamadım. Sonra kafamdaki çarklar dönmeye başladı. Şaşkınlıkla büyüyen gözlerimle ona baktım.
"Valeria,yoksa?"Gülümsemesi daha da arttı.
"Anlaman biraz uzun sürüyor ama en sonunda anlıyorsun ya önemli olan bu." Bir an sersemledim. Sonra hızla ayağa kalktım ve onu kucakladım. "Damon, sakin ol! Onu yere bırakırken, dudaklarına yapıştım. "Tanrım, seni seviyorum. Seni çok seviyorum." Tekrar baba olmanın heyecanı sarmıştı her yanımı. O gün karar verdik doğana kadar cinsiyetini öğrenmeyecektik.