Love Chain [EDITED]

Chapter 13

[Natasha POV]

"ANO BA?! NASASAKTAN AKO, JAMES!" Dinala---scratch that----- KINALADKAD ako ni James papunta dito sa isang empty na studio room. And nang makarating na kami sa loob, sinara niya ang pinto at nilock ito to make sure na walang makakarinig samin. Hinatak ko na ang wrist ko mula sa pagkakahawak niya. In fairness, ANG SAKIT!

"Pwede mo naman akong dalhin dito nang maayos ha! Bakit kailangang kaladkadin mo pa ako papunta dito?!" Hiyaw ko sakanya to the nth power tutal kaming dalawa lang naman ang nandito sa studio room at soundproof dito ee.

"ANO BA PROBLEMA MO?!"

"What? At ako pa ang naisipan mong tanungin niyan? Diba dapat ako ang nagtatanong niyan sayo ngayon?! Ano ba problema mo at kinaladkad mo ako dito sa studio room ha?!"

"No. Hindi ako ang may problema dito." Lumapit siya sa direksyon ko habang ako palayo ulit nang palayo. Gosh! Familiar na sakin ang ganitong scene ah.

"Ikaw, ikaw at ikaw lang!" sabi niya sakin habang tinuturo turo ako.

Darn! I'm so fed up with this! Huminto ako sa pag step backward at hinarap siya nang maayos.

"Oo aaminin ko partly PROBLEMA KO TO. Pero you, calling me MONITA? Hindi ba parang mas malala yun?!"Argh! Binabanggit ko palang ang monita, nangingilabot na ako!

A MOMENT OF SILENCE.

Mga ilang minuto din kaming nagkatitigan hanggang sa ang kaninang galit na James, ay napalitan ang expression ng mukha at nagsimulang tumawa nang malakas.

"Pfft..... HAHAHAHAHHAHAHAHA! Kung---HAHAHAHA---Nakita----HHAAHA!----Mo lang--- HAHAHA!" Hindi niya mabuo ang sentence niya sa kakatawa niya kaya naman binatukan ko ang gago.

"ARAY!"

"Oh bakit walang HAHA yung aray mo?! Bwiset! Ubusin mo nga muna yang tawa mo bago ka magsalita!" Aba! Sino ba namang matutuwa kapag ang kausap mo ganito mag salita? 'Yung HAHAHAHAH ano HAHAHAHA!' Potek!

"Sorry sorry!"

"Member ka ng super junior?"

"Patapusin mo nga muna ako!" ABA! Kotang kota na siya sa pagsigaw sakin ngayong araw na to ah! Napansin niya sigurong nag uusok na ang ilong ko sakanya kaya naman umayos na ang lolo niyo.

"Ikaw naman kasi! Sino bang nag sabing tawagin mo akong JAMONITO sa harap ng maraming tao? Worse, sa harap pa ng mga babae ko!" Babae niya? Sure ka bro? Pagmamayari mo sila?! Nagcross arms ako sa harapan niya.

"Ano naman ngayon kung tawagin kitang Jamonito sa harap ng mga BABAE MO?! Hindi yun lisensya para tawagin mo akong MONITA sa harapan nila!"

"It's my only way of escaping that mess..... with a twist." He showed me an evil smirk. What? Twist? Ako pa talaga ang pan-twist niya!

"Twist? Linawan mo nga yang sinasabi mo! Nakakapikon ka na!" Iritado kong sabi sakanya.

"Hmm...."Eto nanaman ho ang drama namin! lalapit siya, lalayo ako! Hindi ba pwedeng iba naman?! Hanggang sa lumapad ang likod ko sa pader ibig sabihin wala na akong tatakasan. This time, nilapit niya ang bibig niya sa tainga ko. "mukhang alam mo naman na ee!" Juice ko!

"For the mean time you'll be, "He leaned closer to my ear then whispered. "My girlfriend." Lumuwa ang mga mata ko sa huling kataga na yun.

"H-hoy!"Tinulak ko siya nang malakas papalayo sakin.

"A-anong tingin mo sakin huh?! Easy girl?! Pwes para sabihin ko sayo mr. Jamonito aka. James Aquino, hindi ako tulad ng ibang mga babaeng nai-kakama mo! At nasa tamang pag iisip pa ako kaya wag ka nang umasa pa! Kung gusto mo ng magiging girlfriend bumalik ka dun at maghanap ng mapupulot mong basura!"Argh! Nakaka-asar! NAKAKA INIS! Pag kasabi ko niyan, naglakad na ako palayo sa kanya.