Love Chain [EDITED]

[Chapter 26]

[Chapter 26]

[Linon POV]

Lunch na. At dahil hindi ko trip ngayon ang kumain lalo na kasama ang LS, napagpasyahan kong magpunta sa practice room ng Chain.

And so I did. Nandito ako ngayon sa aming practice room. Wala siyempre ang mga kabanda namin dahil gaya nga ng sinabi ko, lunch ngayon. At kanya kanya silang gala. Hindi kain. GALA! psh.

Kaysa wala akong ginagawa dito, napag-isipan kong kumanta. I picked up my guitar at pinatong ito sa binti ko. I checked kung nakatono ito, at ganun nalang ang pagkadismaya ko nang marinig kong wala sa tono ang e chord. Seriously? Anong ginagawa dito nila Dustin at Carter? Tumatambay?

Napailing ako bago ko tinono ang gitara. Pagkatapos ko itong itono ay pina-ring ko ng isa. Hanggang sa nagsimula na akong magstrum ng isang chord.

I randomly wanted to play the song 'It's not over'. Original composition ng banda--- ni Karl to be exact.

My tears run down like razorblades

and no, I'm not the one to blame:

it's you or is it me?

Natatawa nalang ako tuwing naaalala ko yung mga panahon na yun. Nang mga panahong obsessed pa si Karl kay Yuri, ex girlfriend niya. At nang mga panahong kaibigan pa namin si Andre.

'

And all the words we never say

come out and now we are all ashamed.

And there is no sense

In playing games, when you've done all you can do.

Bakit ako natatawa? Kasi nagmukha kaming tanga nang mga panahon na yun. Nagmukha kaming uto uto. Isipin ko palang kung ano kaya yung iniisip nila nang mga panahong napapaikot nila kami? Nang mga panahong nakikita nila na nag papauto kami sakanila? Diba... nakakatawa siguro kami nun. O palihim nila kaming tinatawanan.

But now it's over, it's over.

Why is it over?

We had the chance to make it. Now it's over,

It's over. It can't be over.