Η χροιά του σκοταδιού σου

Hangover

Ανοίγω με δυσκολία τα μάτια μου. Ζαλίζομαι... Το κεφάλι μου θα σπάσει! Πόσο ήπια χτες; Το μόνο που βλέπω είναι μία θολούρα. Το στομάχι μου πονά και ανακατεύομαι. Είμαι τελείως χάλια. Άσε που δεν θυμάμαι τίποτα. Τι έγινε; Με ποιον ήμουν χτες; Που ήμουν; Πως έφυγα από εκεί; Το μόνο που θυμάμαι από τη χθεσινή βραδιά είναι τον Άρη να φιλά την Έλενα. Την κολλητή μου! Και θέλω να πεθάνω. Αρχίζει σιγά σιγά να καθαρίζει το τοπίο γύρω μου. Οι μορφές των αντικειμένων πλέον ξεχωρίζουν. Τα μάτια μου ξεθολώνουν εντελώς και βλέπω καθαρά. Δεν... δεν είμαι στο δωμάτιό μου! Δεν είμαι σπίτι μου! Που είμαι; Ένα άγχος με πιάνει και αρχίζω να φοβάμαι. Αφού δεν είμαι σπίτι που είμαι; Ποιος με έφερε μεθυσμένη στο σπίτι του; Κι εγώ τόσο τύφλα που ήμουν δεν κατάλαβα τίποτα; Τι έγινε; Θα πάθω κάτι κακό ή μήπως έπαθα ήδη; Προσπαθώ να σηκωθώ. Πρέπει να βγω από αυτό το δωμάτιο να δω τι γίνεται! Κατεβαίνω απ'το κρεβάτι και προσπαθώ να κάνω ένα βήμα. Ζαλίζομαι. Προσπαθώ να αφήσω το ξύλο του κρεβατιού και να ισορροπήσω μόνη μου αλλά σοριάζομαι στο πάτωμα. Ο πόνος στο κεφάλι μου γίνεται τόσο οξύς σαν να με καρφώνουν με πρόκες. Βάζω δύναμη στα χέρια και με δυσκολία καταφέρνω να αναίβω ξανά στο κρεβάτι. Χώνομαι κάτω από τα σκεπάσματα και ξεφυσάω. Μακάρι να θυμόμουν τι έχει γίνει! Ούτε στα πόδια μου δεν μπορώ να σταθώ.
Εδώ και αρκετή ώρα κάθομαι στο κρεβάτι και κλαίω τη μοίρα μου περιμένοντας να εμφανιστεί κάποιος και να λύσει το μυστήριο. Κι απ'την άλλη φοβάμαι για το ποιος θα εμφανιστεί. Αυτό το δωμάτιο δεν μου θυμίζει τίποτα. Δεν έχω ξανάρθει. Σίγουρα δεν ανήκει ούτε στον Άρη ούτε σε κάποια από την παρέα. Πάντως από το μπλε χρώμα στους τοίχους και τη διακόσμιση φαίνεται πως είναι αντρικό δωμάτιο. Ξαφνικά ακούω έναν ήχο. Το πόμωλο της πόρτας κουνιέται. Κάποιος προσπαθεί ν'ανοίξει. Κλείνω αμέσως τα μάτια και προσποιούμαι την ωραια κοιμωμένη. Ακούω βήματα να πλησιάζουν προς τα εμένα. Νιώθω κάποιον να σκύβει από πάνω μου. Νιώθω την ανάσα του. Η καρδιά μου σφίγγεται. Κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες αυτή τη στιγμή να κρατηθώ και να μην ανοίξω τα μάτια. Ουυυφ! Απομακρύνεται αλλά είναι ακόμα μες το δωμάτιο. Και τότε ακούω αυτό το πράγμα κι ανατριχιάζω. Μια πολύ γνώριμη φωνή σιγοτραγουδά ένα λαϊκό χαζοτράγουδο καθώς ψάχνει κάτι στο δωμάτιο. Πετάγομαι αμέσως επάνω γυρνώ το κεφάλι μου και βλέπω...
-"Αααααααα"
-"Αααααα fuck! Ξύπνια είσαι!"
Και τώρα αγωνιάτε να μάθετε τι είδα κι έκανα έτσι. Λοιπόν αυτό που είδα έχει περάσει περίπου ένα λεπτό που κάθομαι και το κοιτάω σαν ηλίθια κι αυτό το ίδιο. Αυτό που ειδα ήταν ο Βαγγέλης, ο γνωστός Βαγγέλης ημίγυμνος! Μόλις έχει βγει απ'το μπάνιο και είναι με την πετσέτα. Και το πρώτο πράγμα που πέρασε από το χαζό μυαλό μου δεν ήταν ούτε τι θέλει αυτός ημίγυμνος μπροστά μου, ουτε τι θέλω εγώ να κοιμάμαι στο δωμάτιό του (φοράω και μια μπλούζα του!), ούτε τι έγινε ενώ ήμουν μεθυσμένη αλλά WOW! Και δεν στο'χα Βαγγελάκη! Αυτό το κορμί θα το ζήλευε και μοντέλο. Έπαθα πλάκα. Έπειτα από το μεγάλο σοκ ακολούθησαν και οι υπόλοιπες απορίες.

Πως βρέθηκε η Μελίνα στο σπίτι του Βαγγέλη; Τι έγινε όσο ήταν μεθυσμένη; Μικρό κεφάλαιο αυτή τη φορά αλλά θα αναίβει ένα μεγάλο το Σαββατοκύριακο όπου εξηγούνται όλα.