"Μυρτώ!" αναφωνώ γεμάτη χαρά και αμέσως ανοίγω διάπλατα την αγκαλιά μου. Πόσο χαίρομαι που την βλέπω ξανά! Ό,τι κι αν έχει γίνει με τον αδερφό μου εγώ αυτή την κοπέλα δεν θα πάψω να την λατρεύω. Έχουμε μια υπέροχη φιλία από μικρά παιδιά. Με πλησιάζει και αγκαλιαζόμαστε θερμά. Σφίγγουμε η μία την άλλη σαν να έχουμε να ειδοθούμε αιώνες. Στο πρόσωπό της υπάρχει πάντα αυτό το ζεστό χαμόγελο. Αυτό που τώρα που το παρατηρώ μοιάζει πολύ με του αδερφού της...
-"Μελίνα μου τι κάνεις;" ρωτά καθώς ξεπλέκουμε την αγκαλιά μας.
-"Καλά! Εσύ να μας πεις τα νέα σου από την Αγγλία!"
-"Θα σας τα πω όλα αναλυτικά! Που είναι οι άλλοι, η μαμά σου, ο Τζίμη;"
-"Θα τους φωνάξω αμέσως. Θα χαρούν πολύ που ήρθες! Κάτσε. Πάω να σου φτιάξω καφεδάκι. Θα κάτσεις για καφε, έτσι;"
-"Φυσικά!"λέει. Πηγαίνει και κάθεται στον καναπέ στο σαλόνι και βολεύει πρόχειρα τα πράγματά της πάνω στο τραπεζάκι.
Εγώ πηγαίνω στην κουζίνα για να φτιάξω τον καφέ της. Χμμ λυπάμαι πολύ Τζιμάκο! Σήμερα έχουμε καλεσμένους! Δεν θα μπορέσουμε να έχουμε την ξυνή μες τα πόδια μας! Άρα πρέπει να την διώξεις... Αυθόρμητα χαμογελώ με την σκέψη μου. Πόσο θέλω να το δω αυτό! Αυτή σίγουρα θα κατεβάσει τα μούτρα μέχρι το πάτωμα μόλις δει την Μυρτώ και ο αδερφός μου της πει "Ξέρεις μωρό μου είναι οικογενειακή στιγμή άρα πρέπει να φύγεις...". Ναι! Ξεκουμπίσου, άδειασέ μας την γωνιά! Ευκαιρία να της δείξω πόσο δεν την πάω. Και ευκαιρία να καταλάβει ο αδερφός μου τι άφησε! Τώρα που ήρθε ξανά η Μυρτώ είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναβρούνε. Θάλια ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ! Λίγα είναι τα ψωμιά σου... Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη!
Πατώ τον διακόπτη της καφετιέρας για να κλείσει και χύνω το περιεχόμενο της κανάτας στην κούπα. Ανακατεύω λίγο την ζάχαρη και παίρνω στα χέρια μου το ποτήρι. Καθώς πηγαίνω όμως προς το σαλόνι...
Μου φάνηκε πως άκουσα ομιλίες. Κάποιος πρέπει να είδε την Μυρτώ. Φτάνω και μπαίνω μέσα στο δωμάτιο. Αμέσως βλέπω την πλάτη του αδερφού μου. Κάτι συμβαίνει... Στέκομαι παραπίσω και κοιτώ για να μην αντιληφθούν την παρουσία μου. Κοιτούν ο ένας τον άλλο παγωμένοι. Δεν μιλούν, δεν κινούνται. Η στάση του κορμιού του Τζίμη δείχνει αμηχανία. Δεν είναι χαλαρός όπως συνήθως. Το βλέμμα της Μυρτως τα λεει όλα. Συγκίνηση που αντικρίζει ξανά μετά από τόσο καιρό τον μεγάλο της έρωτα. Αλλά ταυτόχρονα και θλίψη και απορία που αυτός είναι ψυχρός κι αμίλητος απέναντι της. Παράξενο... Ναι, έχουν χωρίσει δεν λέω να αγκαλιαστούν και να φιλιούνται αλλά ούτε μία κουβέντα; Κι από την άλλη γιατί ο Τζίμη φαίνεται αμήχανος; Τόσο πολύ ξαφνιάστηκε που έμεινε στήλη άλατος; Ίσα ίσα, ο αδερφός μου θα έπρεπε να το παίζει χαλαρός για να της δείξει ότι την ξεπέρασε, να μην καταλάβει ότι πληγώθηκε. Εγώ τον ξέρω πολύ καλά.
-"Μμμ...Μυρτώ!" κατάφερε επιτέλους να μιλήσει τραυλίζοντας το πουλάκι μου!
-"Τζίμη!" λέει και χαμογελά κάπως αμήχανα κι αυτή. Εκείνος δεν μιλά. Απλά παραμένει το ίδιο παγωμένος με πριν. -"Τζίμη ήρθα!" του φωνάζει. Νομίζω ότι άρχησε να νευριάζει με την στάση του. "Ήρθα Τζίμη! Δεν θα με αγκαλιάσεις; Δεν θα με φιλήσεις; Έχεις να με δεις τόσο καιρό!" όπα... Τώρα έχω αρχίσει νομίζω και καταλαβαίνω τι παίζει και δεν μ'αρέσει καθόλου... Ο Τζίμη ανοίγει τα χέρια του και βάζει την Μυρτώ στην αγκαλιά του. Την σφίγγει μέσα στα χέρια του και της φιλά το κεφάλι. Έπειτα εκείνη σηκώνει το πρόσωπό της και τον κοιτά. Δυστυχώς δεν μπορώ να δω το πρόσωπο κανενός από τους δύο αν και θα ήθελα πολύ να δω την έκφραση του αδερφού μου. "Τι τρέχει μωρό μου; Δεν χάρηκες που με είδες;"ρωτά με θλιμμένο τόνο στην φωνή της.
-"Πως..." ερώτηση παγίδα! "Φυσικά και χάρηκα μωρό μου!"απαντά κάπως νευρικά. Τώρα νομίζω είναι απολύτως ξεκάθαρο το τι συμβαίνει! Δεν έχουν χωρίσει. Τυπικά είναι ακόμα μαζί. Άσχετα από την απόσταση που τους χώριζε αυτό τον καιρό η Μυρτώ ακόμα θεωρούσε πως ο Τζίμη είναι το αγόρι της. Δεν μπορώ να πιστέψω τι της έκανε ο βλάκας ο αδερφός μου! Στην Μυρτώ! Που υποτίθεται την αγαπάει τόσο πολύ! Ποτέ δεν τον είχα για τέτοιο. Όχι πως είναι αδερφός μου αλλά τον είχα για διαφορετικό από τους άλλους. Αλλά τελικά είναι ίδιος. Δεν μπόρεσε να κάνει λίγο υπομονή; Πόσο γρήγορα την ξέχασε; Όλα αυτά που έλεγε πως του λείπει ήταν μπούρδες! Έπρεπε να έχει ξεκαθαρίσει μαζί της και όχι να τα έχει με δύο ταυτόχρονα! Είμαι άπειρα νευριασμένη μαζί του και δεν πρόκειται να τον υπερασπιστώ! Εγώ θα πάρω το μέρος της καημένης της κοπέλας. Που τόσο καιρό την κοροϊδεύει.
ESTÁS LEYENDO
Η χροιά του σκοταδιού σου
Novela JuvenilΗ 17χρονη Μελίνα γνωρίζει για πρώτη φορά την αγάπη σε ένα μυστηριώδες αγόρι, τον Βαγγέλη που κρύβεται πίσω από την εικόνα του σκληρού, απόμακρου και μοναχικού τύπου. Παρά τις προειδοποιήσεις των γύρω της αφήνει τον εαυτό της να τον ερωτευτεί ελπίζον...