" Mihrimah sen kimsin ! " diye bağırdığında ağlamaya başladım. Artık kaçacak bir yerim yoktu ! " Adın Mihrimah'da değil öyle mi? " diye ekledi. Elimin tersiyle gözyaşlarımını sildim.
" Hayır a-adım Mihrimah, Mihrimah Sancak " diyip gözlerinin içine baktım. Onunda gözleride dolmaya başlamıştı, geri gitmeye çalışırken kayıp düştü. Dünya ayağımın altındn kaymıştı, ona kızı olduğumu bu şekilde söylemek istememiştim.. Bu tepkiyi almak istememiştim.
"Güneş Bey iyimisiniz ? " elleriyle başını tuttu. " Aysima Sa-Sancak neyin oluyor ?" dedi sesi titremeye başladı.
"Annem " dedim sanki heryer sessiz benim sesim eko yapıyordu. Dolu gözlerle bana bakıyordu, derin nefes aldım kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.
" Bu bu yüzden çok benziyorsunuz." gözleri dolarak etrafa bakındı olayları idrak etmeye çalışıyordu. "ne işin var burda ! " diye bağırarak ayağa kalktı. " Neden yolladı bunca sene sonra seni ! Git evimden ! Defol senin yanın ailenin yanı! "
İç çekerek ağlamaya başladım babam tarafından ilk defa azarlanıyordum. Nefes alışverişlerim sıklaşmaya başladı şimdi kriz geçiremezdim. Nefesimi dizginliyip herşeyi bir bir anlatacaktım.
Benim ailem oydu babamdı.
"Sen, sen benim babamsın.. " etrafa bakarken birden durdu ve yüzüme baktı. Dudakları alayla kıvrıldı !
" Gerçekten mi bence annen para yürütmek için bunu demiş olmasın ? Benden para yürüttükten sonra kimi baba diye kandıracaksınız ?" dediğinde kalbime sanki bıçak darbesi yemiş gibi nefesim kesildi. Ne demek ! Allah'ım bunca zaman sadece babamı yanlış mı tanışmıştım?
Bu adam benim babam olmazdı , annemin namusunu bu kadar çabuk kirletemezdi!
Buraya geldiğimde aklımın ucundan geçmezdi bana böyle davranması.
Babam anneme ne ile itam ediyordu! Lanet olsun neden bulmuştum ki o günlüğü. Neden !
Keşke annemi dinleseydim.. anneme babam bile inanmıyordu. Bir insan aşık olduğu insana nasıl inanmaz aklım almıyor! Annem bu kadar yara alacağımı söylese dinlemez miydim onu ? Dik kafalıyım kahretsin !
Özür dilerim anne.. seni bir hiç uğruna üzmüşüm.
Kalbini boşuna kırmışım seni bensizlikle boşuna sınamışım!
" Üzgünüm Güneş Bey annem para uğruna beni buraya yollamış olsaydı, 23 yıl önce 16 yaşında olmasına rağmen sizinle evlenmezdi! Ailesini yok sayıp size kaçmazdı. Düşük olan kardeşim gibi olmayayım diye beni de alıp kaçtı. İyi ki de kaçmış sizin gibi insanların içinde büyümektense kuru ekmekle mutlu bir evde büyümüşüm! Annemi seviyor olsaydınız her zaman buluştuğunuz ağaçta size bir veda mektubu bıraktığını bulurdunuz. Sizin gözünüz gerçekten kör ! Para gözlerini kör kulaklarınız sağır etmiş ! üzgünüm buraya size baba demek için gelmiştim amma velakin ben ölü bildiğim babam bana daha çok babalık yaptı. Bu konuşmayı yapmadık ben buraya hiç gelmedim varsayın ! " dedim..
Can çekişen kalbimi huzura erdirmek isterdim ama elimden sadece ölmesine yardım etmek geliyordu. Nefes almaktan nefret ettim kendimden her şeyden !
Arkamı dönerek yürümeye başladım artık buraya ait değildim ! Zaten hiç olmamıştım. Yürümeği bırakıp koşmaya başladım hemen şimdi buradan gitmek istiyorum !
Bunları duyacağıma nefesim tıkanıp ölseydim daha iyiydi. Hayalimdeki babamla iyiydik biz nerden çıktı ki bu günlük.
20 yıl baba özlemiyle büyüyen biri bunları haketmemeli, annemin neden 20 yıldır babamı öldü diye bildiğini anca bugün aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baba Tarafı ( Tamamlandı.)
General FictionHayatı boyunca sevdiği tek bir adam oldu Aysima'nin.. Ve sevdiği adamdan ona tek bir parça kaldı geriye. Adı gibi kendiside Ay Parçası olan Mihrimah. Babasının öldüğünü zanetti yıllarca. Sonra bir gün kader çarkı onlar için döndü ve birbirlerini bul...
