Arka fonda yağan yağmur çakan şimşekler, çamur olan kıyafetlerimiz hiçbiri şuanı bozamazdı, öyle bir büyülenmiştim ki.. Yüzüne düşen yağmur damlaları alnından çenesine inişini izledim, dudaklarına değen yağmur damlalarını kıskandım.. Endişelenmiş gözlerine mest oldum.. Nefes almayı unutmuş olabilir miyim?
Siyah inciler benim sonum olacak gibi bakıyordu. Belki de çoktan olmuştu..
" Şehirli saçmalama ne özürü iyi misin ?" dedi sessizliği bozup, şiddetli belimin ağrısı gün yüzüne çıkmıştı.
" Belim ya " diyerek yüzümü buruşturdum.
"Boynuma tutun seni kucağıma alacağım annem sana bitkilerden krem yapar bir şeyin kalmaz " ellerimi boynuna attım. Yanık teninden gelen portakal kokusu gülümseme neden oldu.
" Asaaff " diye bağırdı. Güneş Sonay. Ne ara yanımıza geldi anlamadım.
" Noldu ne işiniz var yağmurun altında " kucağında olmam dışında sorun yok. Gözleri ikimiz arasında mekik dokuyordu.
" Uslu'yla arası iyi olduğu için ona binmek istedi, sonra biliyorsunuz şimşekten çok korkarlar. Uslu'da şaha kalkınca Mihrimah tutunamayıp düştü. " dedi düz bir şekilde.
" Mihrimah iyi misin ? Doktor çağıralım, Asaf ıslanıyor kız çabuk annene haber ver "
" Doktora gerek yok efendim " dedi. Dişlerini sıktığını görebiliyordum. " Yumuşak toprağa düştü, kötü olursa o zaman çağırırız."
Gerçekten beni kıskanıyor olabilir mi ? Asaf Azer ? Hayır tabiki de !
" Evet efendim bir şeyim yok. Hata benimdi sıkı tutmadım Uslu'yu. "
" Emin misin kızım ? " kalbim tekledi bir anda.
" Evet " baba. Bir kızın olduğunu keşke bilsen belki herşey daha kolay olurdu. Seni bulmaya geldim baba.
Ama sen bana inanmazsın ki.
" Efendim izninizle " dedi soğukça.
Müştemilata doğru yürümeye başladı, sanki kollarında ben yokmuşum gibi hareket ediyordu, hayır zayıf bir kızda değilim.
" Anneee " diye bağırdı kapıdan girer girmez.
" Of oğlum ne var ne bağırıyosun , Mihrimah kızım " diye korkuyla bağırdı.
" Bir şeyi yok attan düştü " dedi sakin bir şekilde. " sen o şifa merheminden yap bende yatağına yatırayım "
" Tamam oğlum dikkat et bir şey olmasın. " Bana sorulan sorulara bile cevap vermişti. Sinirlenmiş olsam da ses çıkaramadım.
" Emrin olur Hicran Sultan " dedi merdivenlerden çıkmaya başladı.
Birinci merdiveni sessizce çıkmış olsak da ikincisinde yüzüme baktı.
" Cidden alıştın sende " dedi tebessüm etti. Siyah incilerine inat dişleri beyaz inci kadar temizdi.
" Sana taşı diyen oldu sanki bırak incem aahh belimm " diye yüzümü buruşturdum. Fazla olmasa da sızlıyordu.
" Valla şehirli kocana yazık, acıdım ona cam gibi bir şeysin. Adamcağız elini tutsa kolun adamda kalır. Seni heyecalandırsa bu seferde astımın ortaya çıkar bence sen evlenme "
Gözlerimi kısarak ona baktım, ulan Gülfidan sormaz mıyım sana ! Bide beni kıskanıyormuş hasbam ! Hıh salak.
Yatağımım yaklaşınca nedensizce yüzümü sıcak basmaya başladı. Yavaşca bırakırken gözlerimin içine bakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baba Tarafı ( Tamamlandı.)
Fiction généraleHayatı boyunca sevdiği tek bir adam oldu Aysima'nin.. Ve sevdiği adamdan ona tek bir parça kaldı geriye. Adı gibi kendiside Ay Parçası olan Mihrimah. Babasının öldüğünü zanetti yıllarca. Sonra bir gün kader çarkı onlar için döndü ve birbirlerini bul...
