Baba Tarafı ( Tamamlandı.)

BİR AVUÇ SEVİNÇ 2 KEPÇE HÜZÜN 17. BÖLÜM

Başlık bu bölümde baya hakkını veriyor.

Annemin mükemmel sesiyle gözlerimi araladım, " Günaydın güzeller güzeli kızım benim minik farem."
Dediğinde gülümseyerek esnedim ama uykunun kolları daha kıymetliydi..
" annecim beş dakika daha." Diye hayıflandım..
" Alarm gibi ertelemekten vazgeç beni saat 10 dan beri geliyorum.. " gözümü birden araladım. " Şu an saat kaç ?" Dediğimde annem çoktan giyinmiş hazır bir şekilde beni bekliyordu.
" senin gözlerine ne oldu? " dedi telaşlı bir şekilde.. " kına gecesinde biraz ağladım. "
" ya da bütün gece?" Diyerek gözlerini üzerine dikti.
" saat kaç geç mi kaldım? "
" 2 saatten az bir süren var dost yaptım, hızlıca duş al saçlarını ben yaparım."

" Büşra'nın yanına gidecektim ben!"

" Büşra aradı defalarca zaten bütüüün gece ağladığını sürekli beni ertelediğini ama düğün saatinde orada olacağını söyledi. Bunu ödeticekmiş bir de."
" Anne ya! Offf!!!"
" Anneye of denmez kalk!" Diyerek götüme iki şaplak attı. sinirle yataktan kalkıp banyoya yöneldim.. hızlıca bir duş aldım, annem saçlarımı kurulayıp maşa yaparken bende bir yandan kahvaltımı yaptım. Elbisemi giyip gölgeli bir far sürdüm kuyruklu eyeliner çektim en son ruju mu da sürdüğüm de mükemmel olmuştu.. annem saçlarımı yandan topuzumsu bir şeyler yaparak ışıltılı toka taktı. Sırt dekoltesine anca bu model yakışırdı..
Topuklu ayakkabılarımı giyip ayna da son kez kendime baktım, " valla güzel oldum. " derken annemin dolu gözlerle bana bakışına baktım.
" Anne ne oldu sana?"
" Sen ne zaman bu kadar büyüdün? " dediğinde sarıldım.. " Hadi sultanım hadi canım anam çıkalım." Dediğimde ayağımı rahatsız eden topuklularla yürümeye başladım.. Kısa sürede en azından düzgün yürüme başladım..
Kapıdan çıkıp derin bir nefes aldım.. çantamı telefonumu anneme verdim, " taksi çağırdın demi? "
Dediğinde , " Evet bak karşında." Dediğinde her şey yavaş çekimdeydi. Çatık kaşlarla annemin dediği yöne baktığımda beyaz gömlek giymiş Asaf'ı görmeyi tabi ki beklemiyordum!!
Gelmişti burdaydı karşımda! Allah'ım yine rüya olmasın ? Artık rüyayla gerçeğide ayırt edemiyorum. Kesinlikle iyi değilim doktora gözükmem şart.

" Dikkatli olsana şehirli " dediğinde gözlerimi büyüterek ona baktım. Koluna cimcik attım. " Ah acıttı. " dedi yüzünü buruşturarak. Gerçekti Allahım! Siyah incilerin sahibi karşımdaydı! kalbim sevinçle dans etmeye başlamış midemdeki hayvanat bahçesi parti vermişti.
" Bunu kendine yapman gerekmiyor muydu ?" Dedi o muhteşem gülüşüyle.. sonra anneme döndü ;

" Teşekkür ederim Aysima abla " Anneme abla ? Ya sen aşık değilmisin abla ne demek ?

Burda neler oluyor biri bana açıklayabilir mi? İç sesimle konuşmaya başladım yine. kendi düşüncelerime göz devirip konuşmaya başladım.

" Sen neden geldin " dedim iç sesime zıt olarak.

" Birşeyini unutmuşsun şehirli"

" Günlüğümü " dedim ellerimi göğsümün üzerinde bileştirdim. Yani annemin günlüğünü..

" Hayır kolyeni " dedi iç cebini karıştırdı. " Ben kolye falan unutmadım " küçük çakıltaşlarıyla yaptığı kolyeyi bana gösterdi. Boncuk kolyelerinin çakıltaşı versiyonuydu." Seni her özlediğimde bir çakıltaşı bağladım ve baktım ki senin özlememe çakıltaşları bile engel olmuyor bende geleyim dedim " dedi. Ağzım bir karış açıldı, bukleleli saçlarımı arkaya attı bana yaklaşarak kolyeyi önden taktı.

Hızlı inip kalkan göğsüm beni ele veriyordu, kahretsin! içerideki parti çok fenaydı!

" Astım krizin tutacak sakin şehirli " dedi bıyık altından gülerek.

" Çok uyuzsun biliyorsun değil mi ? "

" Evet bide gıcığım ve hödüğüm bak onu unuttun " dedi gülerek. Allahım nasılda burnumda tütmüştü bu portakal kokusu. Marketlerde portakal özlü duş jeli aramadım dediysem ölümüne yalan olurdu. Bu sıra annem yanımıza gelince Asaf kendini toparladı. Cebini tekrar karıştırmaya başladı bir hediye daha mı ! Kalbim dayanmaz bu kadar mutluluğu kaldıramaz cidden.