Elim ayağma dolaşmıştı. Bugün evleniyordum ben evleniyordum! " Buketim nerede? " diye çığlık attım üzerimdeki kabarık gelinlik ile. Büşra etrafa bakınırken halime gülüyordu.
Büşra benim şahidim olacaktı Asaf'ın ise asker arkadaşı. Neredeyse nikahımda 30 kişi vardı. Komşu anneler teyzeler Büşra eşi ve liseden bir kaç arkadaş.
" Mihri sakin. " dedi annem omuzlarımdan tutup yüzüne bakmamı sağladı. " Anne geç kalacağız ama. " diye mırıldandım.
" Kızım saat 12 nikaha 1'de "
" Asaf nerde? Niye geç kaldı? Vaz mı geçti? "
" Ayyy Mihri. " dedi avuç içini alnına vurdu.
" Geliyor yolda. " aslında kapıdan çıkmadan kırmızı kuşağımı babamın bağlaması gerekiyordu ama yoktu. Babam.. Hiç bir zaman olmamıştı.
En çok ihtiyacım olduğu an hep uzaklardaydı. Bana hiç yakın olmamıştı ki.. Kızını sever , sayar sandım. Yanılmışım... Aşık olduğu kadına inanmayan bir adam kızına nasıl inanırdı ki? İnanmamıştı zaten. Haddimi bilmem gerekirken ben yine yapmıştım yapacağımı. Ben annemin kızı olabilirdim ama haksızlığa gelemezdim. O firuze olacak kadın! doğmamış kardeşimin katili benim babasızlığım sebebi. Ona hakkımı helal etmiyorum.. Bu dünyada mutlu olabilir, parası olabilir ama öldüğü zaman yaptıklarını çekecek!
Onun öldüğü duyduğum gün ağlamayacağım biyolojik babamın annesi alt tarafı.
Güneş beyin gelip af dilemesini çok isterdim fakat gelirse affetmekten çok korkuyorum.. Bana sarıldığı an dünyalar benim oluşunu dün gibi hatırlıyorum. Gözlerimin içine gülümseyerek baktığı zamanları özlüyorum.. Baba-kız çok zaman geçirmesek de küçük zaman diliminde beni dünyanın en mutlu insanı etti.. Onun için anneme demediğim laf kalmamışken onu öyle hayal etmemiştim.. Onu bambaşka hayal etmiştim..
Ölmüş olan Güneş Diyar'ı ölmese böyle olurduk şöyle olurduk diye düşünür hayal ederdim. Gerçek babamın yaşadığını öğrendiğim an hayallerim bir seviye daha yükselmişti ne yazık ki her şey hayaller gibi mükemmel olmuyordu.
Refet koşarak yanıma geldi elinde kırmızı bir kuşak ile.. Gözlerim doldu..
" Hopp ağlamak yok! Makyajını akmasını istemiyorum! "
" Mihri çok güzel olmuşsun. " dedi başını yukarı kaldırarak. " Sende çok yakışıklı. Dayını bırakıp seninle mi evlensem? "
" Höst. " diye araya girdi Asaf.
" Dehh." diyerek saçma bir espiri yaptım. Asaf espriyi anlayınca yüzünü buruşturdu.
" Bence güzeldi." dedim gözlerimi devirdi.
" Küçük adam, çekil karımdan. O benim. " ay yanaklarım alev aldı.
" Al gelin çiçeğin. " dedi buketi bana uzattı. " Cidden harika gözüküyorsun, bu kadar güzel olduğunu bilseydim daha önce teklif ederdim ya. " diyince gözlerimi kısarak ona baktım. Dizine tekme attım.
" Güneşim ayım nikah masasında basacaksın, az sabret biliyorum sabrın kalmadı. " dedi alayla. Bu sefer göğsüne doğru vurmaya başladım. Beni uzun kollarıyla kucakladı. " Gece sakla bu haşinliğini. " diyince ona doğru bakınca. Çok yakın olduğumuzu anlayınca heyecanladım kalbim dört nala koşan at gibi hızlıydı. " İlac-ım. " cebinden çıkardığı fıs fısı elinden alıp ağzıma sıkınca nefes alışım düzeldi. " sende ne arıyor. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baba Tarafı ( Tamamlandı.)
Fiksi UmumHayatı boyunca sevdiği tek bir adam oldu Aysima'nin.. Ve sevdiği adamdan ona tek bir parça kaldı geriye. Adı gibi kendiside Ay Parçası olan Mihrimah. Babasının öldüğünü zanetti yıllarca. Sonra bir gün kader çarkı onlar için döndü ve birbirlerini bul...
