Baba Tarafı ( Tamamlandı.)

BEKLENMEYEN 16.Bölüm

İki gündür bana kıyafet bakmak için geziniyoruz, ne giysem hoşuma gidiyor desemde Büşra Hanım'a anlatmak ne mümkün! Sanırım oda yoruldu ki soft turuncu bir abiye seçmiştik, ışıltılı olmasında sorun yoktu.. göğüs dekolte sevmediğim için yeterince kapalıydı kalın askıları taş detayları ile güzeldi.. sırt dekoltesini söylemeyi unutmuştum değil mi ? Sırtı V şeklindeydi taşlı iplerle birbirine bağlıydı.. Yorgunluktan bayılmak üzereyken;

" Şu kafeye oturalım mı ?" dediğinde başımı olumlu bir şekilde salladım. Sadece birazcık dinlenmek istemiştim..

İstediğim tek şey fazlasıyla yorulacak bir iş , yattığımda sadece yorgunluğumu düşünmekti. Bu sürede anılarım zihnimi kurcalamaktan vazgeçecekti..

Ben dondurma Büşra ise sade kahve istemişti. En son gördüğümde hafif kilolu olan Büşra'yla şuan aynı fizikteydik.

" Kuzucum noldu sana ? " dedi kahvesinden bir yudum aldı. " Ortalıktan neden kaybolduğunuda anlatmadın, biz yakın değil miyiz ?" derin soluk alıp verdim. Kalbimdeki bu yük sürekli duygusallaştırıyor ve ağlama moduna sokuyordu. Kalbim artık nefes almak istiyordu..

" Ben babamın yanındayım " dedim tek solukta. Durdu gözlerini bana dikti " mezarlıkta 3 hafta ne yaptın ?"

" Babam yaşıyor, yani yaşıyordu galiba benim için öldü." Dediğimde öksürük krizine girdi. Eliyle iyiyim desede ben gibi oda şoka uğramıştı.

" Ne demek babam yaşıyor ? "

" Doğru duydun hatta çiftlikleri var durumları gayet iyi hem de.. " derin nefes verdim. Sanırım az da olsa hafiflemişdim.

" Anlatsana kızım şunu adam akıllı" gözlerini dikip meraklı bir şekilde bakıyordu..

" Babam ölü değilmiş , babannem olacak kadın anneme ifitra atmış annemde kaçmış. Babam bırak arkasından gelmeyi bütün anılarıyla kalbine gömmüş annemin günlüğünü buldum, babam hayalimden yakışıklıydı ve ben Hilal halama benziyorum.. Dedem Sait bana öyle bir sarıldıkı Hilal diye. Bir an hilal olmak istedim.. Babama kızınım dedim inanmadı ve bende geri döndüm.. Diğer yarımıda orda bıraktım" sonunu fısıldayarak söylmiştim. Ne dediğimi ben anlamadım umarım Büşra anlamıştır.
" Anlamadım Hilal kim? Sait kim baban kim? Ay kız dur devrelerim yandı benim!"
Bir de Asaf vardı diyemedim..
Lanet olsun neden Asaf sürekli aklımda ki ?! Neden neden ! Onun yüzünden ne dediğimi ben bile anlamıyorum.
" Dedem Sait, Hilal de ona benzediğim ölen halam.. babam ise Güneş Sonay.." diyerek çoğu şeyi anlattım..

Büşra elimi tuttu "Sen nasıl bu kadar güçlü kalabiliyorsun ? Babandan yara almışsın ama üstüne başka bir yara açılmış, Mihrimah bana anlatmadığın başka bir şey varmı ?"

" Baba şefkati tattım onun yokluğunu taşıyorum keşke Güneş Diyar olarak bilseydim keşke o çiftliğe gitmeseydim. " dedim elimi çektim. Peçete alıp akan göz yaşlarımı sildim.
Bir süre sessizlik hakim olmuştu, konuşulmuştu ama kimse duymamıştı..

Ben dondurmamı bitirdim o ise kahvesini bir süre sessizce oturduk ama içimdeki tuhaf duyguyu adlandırmam gerekiyordu ama nasıl !

" Büşra Cüneyt'e aşık olduğunu nasıl anladın ?" dedim dilimi tutamayarak. İlk olarak imalı gülümsesede konuşmaya başladı.

" İkimizde başta nefret ederdik birbirimizden söylemiştim, birbirize laf sokmalarımız çok tatlıydı sürekli açığmıızı bulmaya çalışırdık. Bir kere çarpıştık ben düşerken belimden yakaladı o an..Dünya durdu kalbim ağzımda attı gözleri kalbimi mühürledi ve herşey anlamsızlaştı. Ne o beni sinir ediyordu ne ben onu sonra sürekli görme isteği sürekli düşünmek özlemek.. öyle işte böyle oldu. " dedi gülerek omuz silkti. Elimi çenemin altına koydum.