Shawn Mendes - Lost

Hoofdstuk 15

~ Nadat we gebeld zijn denk ik plotseling aan de afspraak met Shawn. Dan val ik weer op de bank neer. Mijn moeder is net de hals over kop de deur uit gerent. Na de melding van de politie is ze gelijk op weg gegaan naar het bureau. Ik lig verdoofd op de bank. De informatie komt niet helemaal binnen. Mijn vader. Dood. Waarschijnlijk zelfmoord. Ik kan er niet eens om huilen. Het is gewoon niet waar. Hij komt straks gewoon thuis van zijn werk en dan gaan we vast eten. Ik sta op en besluit mijn gebouw af te schetsen waar ik gister aan begonnen ben. Zonder dat ik het weet druppen mijn tranen op het papier en even later is heel de schets doorweekt.~

Hij knielt voor me neer en tilt mijn hoofd op. 'Hoi schoonheid.' Zegt hij gemeen. Ik kan bijna niet geloven dat dit Shawn is. Hij zou me dit nooit aandoen.

'Jij bent Shawn niet!' Weet ik uit te brengen. Hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Je zit er niet eens heel ver naast. Jammer genoeg weet niemand dat Shawn een tweelingbroer heeft.' Ik gil het uit. Deze zag ik niet aankomen. Voordat ik om uitleg kan vragen begint hij al te vertellen. 'Jammer genoeg zal de wereld straks geen Shawn Mendes meer kennen. Jij bent mijn lokaas om voor eens en altijd een eind aan hem te maken. '

Even krijg ik geen adem meer. Ik wil hem vertellen dat het niet klopt. Dat hij keihard aan het liegen is. Shawn zou mij zoiezo vertelt hebben. Echt wel. Ik denk er even over na en dan begint er toch iets tot me door te dringen. Hij zou het niet vertellen. Hij zou me ervoor willen beschermen, maar komen halen? Nee dat nooit.

Zijn "tweelingbroer" praat verder. 'Misschien denkt je dat hij je niet belangrijk genoeg vind, maar dan zal ik je nu vertellen dat hij je het leukste meisje vindt die ooit heeft ontmoet.' hij zegt dit met pijn in zijn stem, maar praat dan weer verder, 'die huppeltrutjes, die jullie volgden heb ik een briefje gegeven die ze bij Shawn afleveren. Zo weet hij precies waar je bent.'

Ik antwoord niet. Ik wil het niet meer horen. Jammer genoeg gaat die klootzak gewoon door. 'Weet je. Ik was de eerste die jou zag. Eerst achter de schermen. Toen maakte ik een afspraakje met je, maar kwam je niet opdagen. Ik moet zeggen dat ik dat wel jammer vind.'

Nu komt er echt een gil uit mijn mond. Híj was niet Shawn die we in de stad tegen kwamen. Het was zijn broer. Hij had met me afgesproken op de avond dat mijn vader overleden was. Ik dacht echt dat het Shawn was.

Ik ben voor de gek gehouden. 'Daarna pikte mijn lieve broer je in. En je viel voor hem. Keihard. Terwijl je in de eerste instantie voor mij had moeten vallen. Jammer genoeg wist je niet dat ik het was. Je dacht dat ik Shawn was. Ik vertelde hem over jou en dat had ik nooit moeten doen.'

Ik ben sprakeloos.

----------
Lkr kort, goed voor de spanning!😉