BÖLÜM 23

985 36 8
                                    

Merhaba!!!Bu bölüm ceren ve babası arasınnda....Ogün ve Can ne yzaıkkii yok:(Ama olması gereken bir bölümdü:DBir de yeni bir hikayeye başladım bir göz atıp fikrinizi belirtirseniz iyi olur:Dİyi okumalar!

Hastaneden ertesi gün taburcu olmuştum bile. Evde kendi çapımda takiliyordum.Elimdeki bandaj hala duruyordu. Beni en çok rahatsız eden sey buydu su an. Elimi doğru düzgün hareket ettirmiyordum cunku.En kötüsü de ben bu durumda evden dışarı adımımı atamıyordum ve babam bugun sırf benim icin evde kalıyordu. Ben sen yokken daha rahatım diyememistim. Diyemezdim de zaten. Babama karşı her ne kdar soğuk olsam da onun iyi bir baba olmaya çalıştığının farkındaydim. Annem bizi bırakıp gittikten sonra abimin anlattığına göre babam cok dagilmis. Sonra da kendini ise vermiş. Abim benden cok cok daha iyi biliyordu bu halini. Abim o sıralar ilk okula gidiyormuş. Bense yuvaya. Bu durumdan sonra babam ancak beş altı yılda kendine gelebilmiş.

Babamla artık aramızdaki iliskiyi duzeltmeliydik. Konuşmaliydik mesela. Onunla sadece ailevi konularda ve benim gelecegimde ilgili konularda konuşursun. Benm özel hayatımda yaşadıklarında ilgili hic bir zaman fikir sahibi olmamıştı. Belki bugun tum bu sorunların üstesinden gelebilirdik. 

İçeride oturmus televizyon izliyordum. Babam bir koltukta ben bir koltukta. Onun pek televizyona baktığını sanmiyordum. Yan gözle bana bakıyordu. Benimle konuşmak istediği bir sey oldugu belliydi. Onun bu kadar kasıntı olmasını anlayamiyordum. Baba olan oydu ve bu tarz seylerden anlamalıydı. Dayanamayıp 

'Baba bana söylemek istediğin bir sey mı var?'diye sordum. O da pes edip cevap verdi. 

'Evet kızım. Seninle sorunlarımızı halletmemiz gerektiğini düşünüyorum.

'Dedi.

Kendimi onun karşısında sanki müdürün karşısındakisi gibi hissediyordum. O kadar yabancıydim ki böyle konuşmalara. Televizyonun sesini kısıp sözü tekrardan ona bıraktım. 

'Kızım farkındayım ki sizinle kucuklugunuzden beri pek ilgilenmedim. Annen bizi terk ettikten sonra hep ise verdim kendimi. Ama dün senin kaza geçirdiğini duyunca aklım çıktı sana bir sey olacak diye. Hastaneye nasıl vardığımı bilemedim. Ve farkettim ki seni le ilgili hic bir sey bilmiyorum ve bilmediğim seyleri öğrenmem gerekiyor. Yani aramızdaki problemleri halletmek lazım. Biliyorum ki sana pek babalık yapamadım ama artık senin tam anlamıyla baban olmak istiyorum. Sorunların hakkında bir fikrim olmasını ,erkek arkadasinı senden dinlemek istiyorum. 'Dedi babam.

Şaşırmamak mümkün degildi. Bütün bunları babam söylemiş olamazdı. Birden bire karşımda asırı ilgili bir ebebeyin oluvermişti. Belli ki yaptıkları icin pişmandi. Daha dogrusu yapmadıkları icin.

Ona bir şans vermem gerektiği ortadaydı. Ama pat diye de hic bir sey olmamış gibi baslayamazdik. Ben de

'Baba ne demek istediğini anladım. Ama beni de anlamalisin. Hemen her seyimi sana anlatamam. Zamanla olacak seyler bunlar. Seninle oturup konuşmamıs olduğumuz seylerden baslayabiliriz mesela. 'Dedim. Cok merak ettigim bir konu vardı. 

'Neymiş bakalım o konuşmamış olduğumuz konu. '

Söylemeye biraz çekiniyordum. 

'Annem 'diyiverdim pat diye.

Gözleri birden açıldı ve bana dondü. 

'Bu konuda seninle şimdiye kadar hic konuşmadık. Nerden başlayayım bilemedim. '

'Baba bizi neden bırakıp gitti?'

Çok aşırıya kaçtığımi biliyordum ama sormak istiyordum akılımdaki tum soruları. 

'Kızım bu sorunun cevabını ben de hep merak ettim. ortada bir sorun olduğunu düşünmüyordum. Ama onun icin oyle değilmiş. Bir gun aksam eve geldigimde sen ve abini bakıcıya bırakmış ve gitmişti. İzini sürmeyi denedim. Onu takip bile ettirdim. 'Dedi ve sustu.

Ağlamamak icin zor tutuyordum kendimi. Hangi anne cocuklarını bırakır giderdi. Onu bulup neden diye sormak istiyordum sadece. Neden?

'Ee takip ettirdin ne oldu baba !'diye bağırdım. Bir sey oldugu belliydi. 

'Bir baskası vardı kızım hayatında.nasil karşısına çıkabilirdim ki beni istemediğini bile bile. 'Dedi.

Onun gözleri artık bunları söylerken nefretle bakıyordu. Ama emindim ki onu seviyordu. Gidip babama sarıldım. Gozlerimden yaslar teker teker süzüldü. Suphesiz ki ikimiz icin de tek ilaç birbirimizdik. Bunun üstesinden beraber gelecektik.

Ama önce sorularıma cevap verebilecek tek kişiyi bulacaktım. 

HAYAT BANA GÜZEL!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin