Merhaba !!Geçen bölümde yaptığınız yorumlar beni çok mutlu etti...:)İlginin artmasına sevindim.Multimediada karakterlerin bir kısmını görebilirisnz:)
İyi okumalar!
Bir hafta derslere konsantre olmaya çalışarak ,Nesil ve Egemen konusunu halletmeye çalışarak gecti. Önümüzdeki hafta sınavlarımız başlıyordu ve ben ders konusunda maşallah cok iyiydim.! Ne yapacağımı hic mı hic bilmiyordum. Oturup adamakilli çalışmak lazımdı. Bunları düşünüp günümü zehir etmek istemiyordum. Ders konusunu geriye sarıyoruz ve Nesil Egemen konusuna dönüyoruz. Bir hafta boyunca gece gündüz onunla uğraştık. Slaytlarından ses kayıtlarına kadar her şeyiyle ben ilgilendim. Tabi Can da beni yalnız bırakmadı bunları yaparken. Bu işlerle uğraşırken epey zaman geçirdik onunla da. Can'ın adıyla uyumlu bir yapısı var.Ahaha. Bir haftadır onunla dalga geciyorum Afacan diye. Ama afacan bana hala bir lakap bulamadı. Zaten benim işime gelir bu! Nesil egemen meselesiyle beraber kazandıgım bir kişi daha oldu. Ogün. İlk başlarda cok soğuk davransa da sonradan kaynaştık.Birazz.Su sıralar da pek sıcakkanli olduğunu soyleyemiyeceğim. Anlayacağınız sağı solu belli olmuyor arkadaşın. Sınıfta bizden muhteşem üçlü olarak bahsediyorlar. İlk başlarda bu tabirden pek hoşlanmamış olsamda bu süre zarfı icinde alıştım. Ve artık sınıfımızın yeni aşk böcekleri Egemen ve Nesil!
Bu düşünceleri bir kenara birakip dolabıma doğru ilerledim. Bugun bir degisiklik yapıp elbise giyecektim. Hem de turuncu bir elbise!Sade ama rengiyle bir o kadar da cafcaflı elbisemi üstüme geçirdim. Boyu dizlerimin biraz ustundeydi. Altına da salas uzun siyah çizmelerimi giydim. Ceketimi ve çantamı alarak aşağı indim. Kahvaltı yapmayacaktım. Muhteşem üçlumuzun benim haricimde kalan iki elemanı beni evden alacaktı ve beraberce kahvaltı yapacaktık. Aslında onlara kahvaltı hazırlamayı teklif etmiştim ama zehirleniriz diyerek geri çevirmislerdi. Ben de ısrar etmemiştim. Camdan bakarak onları beklemeye başladım. Bes dakikaya araba sokağın girişinde görünüvermisti. Ben de onların inmesine fırsat vermeden dışarı çıkmıştım. Beni gördüklerine sevinmiş gibi bir halleri vardı. Geçip arkaya oturdum.
'Günaydin ceronimo. 'Diye seslendi can bana.
Cerenimo mu?bana takacağı lakabı merakla bekliyordum ama bu kadar da ilginç bir ad hayal etmemiştim.
'Günaydin afacan. Cerenimo nedir ya?Tüm haftasonu bana takacağın adı mı düşündün?'diye karşılık verdim.
'Biraz öyle olmuş olabilr ama Afacan 'a karşılık iyi oldu. ' 'İki gün düşündün ve ortaya bu mu çıktı. Yok yok. Senden harbi bir sey olmaz. 'Dedim gülerek.
Ogün bizim didişmemizin arasına daldı.
'Aa yeter artık bıktım sizden be!Kesin sesinizi ve öylece oturun. ' Ben hemen atladım. 'Tamam abi kızma sustum. 'Dedim gülerek.
Can da bana katıldı ve gülmeye başladı. Zaten Ogün de bize katılmıştı cok geçmeden. Okula gidene kadar Ogün abimizi dinleyip didismeden durabilmistik. Kahvaltıyı okul kantininde yapacaktık.Bizim Kafe'de malum kişi çalıştığından o olaydan sonra adımımı bile attirmadilar bana. Sırf onun yüzünden iki kuru ekmek arası kaşara tabi tutulduk. Bir haftadir bir deri bir kemik kaldik. Zaten güçsuz ve ince olan kemiklerim daha da güçsuzlesti. Ahaha Öyle acındırdım ki kendimi ben kendim için üzüldüm. O derece. Kantine çıktık ve Ogün her zamanki gibi
'Her zamankinden Hasan abi. 'Diye seslendi Hasan abimize.bir kaç dakikaya tostlarimiz da gelmişti önümüze. Herkes yemeklerine yumulmuşken kantin kapısından Nesil ve Egemen el ele bir sekilde girdi. Üçümüz de onları gördüğümüz anda birbirimize bakıp güldük. Şu sıralar onları gördüğümüzde hep birbirimize bakıp bizim eserimiz edasıyla gulumsuyorduk. Bize el sallayıp sınıfa geçtiler onlar da. Ardından Salih Egemen'in kafasına bir şaplak yapıştırıp bize doğru gelmeye başladı.
