《chapter 6》

454 25 1
                                    

a/n 46 stemmen, 5 hoofdstukken!:O Heel erg bedankt allemaal voor het lezen, reageren en stemmen, het geeft me heel veel motivatie.:)

---------------

Als het liedje is afgelopen zijn we alle drie stil. Ik kijk beschaamd naar mijn handen op mijn schoot. Het klonk vast verschrikkelijk. Ik voel dat Dylan en Nadie me aankijken. Ik kijk op en zie dat Dylan een verbaasde uitdrukking op zijn gezicht heeft staan. Mijn wangen worden nog roder, als dat al kan.

"Ik wist niet dat je kon zingen?" onderbreekt Dylan de stilte.

Na de ongemakkelijke muziekles heb ik alleen nog een uur economie. Ik loop naar het lokaal en zie dat er nog maar weinig mensen zitten, de leraar is er ook nog niet. Ik ga in het midden van lokaal zitten en wacht tot de klas volstroomt. Als ik merk dat iemand naast mij komt zitten, hoef ik niet op te kijken om te raden wie het is. Verassend genoeg zegt Dylan niks, maar gaat hij gewoon zitten op de stoel. Ik kijk verbaasd opzij, ik had een flirterige opmerking verwacht. Zijn ogen zijn op mij gericht. Hij lijkt heel diep na te denken. Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk hem vragend aan.  Hij reageert niet maar blijft mij aankijken.

"Wat is er?" vraag ik ongemakkelijk.

Hij lijkt uit zijn trance te ontwaken en begint te grijnzen.

"Niks aan de hand tijgertje."

Bijna de hele economie les moeten we zelfstandig werken en ik voel Dylans ogen heel vaak op mij branden. Maar elke keer als ik opkijk, kijkt hij zo snel weg dat ik begin te twijfelen of het wel echt is. Ik ben blij als om 10 voor half 3 de bel gaat die aangeeft dat de les is afgelopen. Ik pak mijn spullen in en wacht tot Dylan iets gaat zeggen over de weddenschap, maar dit doet hij niet. Daar maak ik maar van dat ik vandaag niks meer hoef te doen. Dag 1 van 7 overleefd? Check.

Ik fiets snel naar huis en maak vast mijn huiswerk zodat ik dat 's avonds niet meer hoef te doen. Als ik al mijn huiswerk af heb is het al half 6 en gaan we eten.

Na het eten ga ik naar boven en ga lui op bed liggen. Ik hou van mijn bed, mijn bed is mijn beste maatje. Ik kijk op mijn mobiel of ik nog berichtjes heb gekregen. Als ik WhatsApp open zie ik dat ik 120 berichten in de groepsapp met Mel, Claire en Alice heb. Ik rol met mijn ogen en lach in mezelf. Ze hadden waarschijnlijk weer een discussie over niks. Ik heb ook een ander bericht van een nummer die ik niet in mijn contacten heb opgeslagen. Maar als ik het gesprek open zie ik meteen van wie het bericht is, Dylan. Had ik nou dit gesprek maar niet geopend, hij kan nu natuurlijk zien dat ik het bericht gelezen heb.

---

Onbekend: He tijger, morgen kom ik je voor school halen met de scooter, zorg dat je klaarstaat om 9 uur.
---

Ik besluit om maar meteen te reageren, hij kan toch zien dat ik het heb gelezen.

---
Qinn: Uh.. waarom? Ik kan zelf fietsen.

---

Onbekend: Omdat het kan, en omdat je moet doen wat ik zeg;) Ik neem een extra helm mee, tot morgen.

---

Qinn: Okay...

---

Ik snap Dylan echt niet, waarom zou die dit willen. Het is voor ons allebei een straf. Ten minste, dat denk ik. De 'hij played mij' – gedachte komt steeds vaker in mijn hoofd en ik begin er steeds meer in te geloven. Maar zolang ik sterk in mijn schoenen blijf staan, zal er vast niks gebeuren, toch?

Ik klik het gesprek weg ik ga de groepsapp van Mel, Claire, Alice en ik lezen. Precies zoals ik had gedacht, gaat het eigenlijk nergens over. Ze hadden een discussie over een kleur lippenstift.

De weddenschapWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu