Na de scheikundeles loop ik samen met Mel en Claire naar de fietsenstalling. Ik ben al bezig met het zoeken naar mijn fiets als ik besef dat ik met Dylan op school ben gekomen. Ik kijk naar de plek waar Dylan vanmorgen de scooter neer had gezet, maar hij staat er niet. Zou Dylan het vergeten zijn? Hij was er het uur hiervoor immers ook al niet. Met het idee dat ik absoluut niet naar huis wil lopen, loop ik richting Mel.
"Uhm, zou je me misschien thuis kunnen brengen?" vraag ik hoopvol.
"Ik ben vannochtend op de scooter met Dylan gekomen, maar hij is er niet meer."
Mel kijkt me eerst emotieloos aan, maar dan krijgt ze een grijns op haar gezicht. Mijn wenkbrauwen gaan vragend omhoog.
"Op de scooter met Dylan? Moet je me wat vertellen Qinn?" vraagt ze.
"Wat!? Nee uwh, hij dwong me en er is verder niks gebeurd. Dylan en ik? De gedachte alleen al!" reagaar ik verbaasd en met een fleugje afschuw in mijn stem.
Hoe kan ze denken dat ik vrijwillig bij Dylan achterop de scooter ga?
"Hmm, jaja," zegt ze geheimzinnig, "maar ik wil je wel thuisbrengen hoor."
Ik kijk haar opgelucht aan met een glimlach op mijn gezicht. Mel pakt haar fiets en loopt met de fiets aan de hand naar Claire toe. Als ze fietsen spring ik bij Mel achterop.
Eenmaal thuis gooi ik mijn tas in de gang op de grond en slenter naar de keuken.
Ik pak een fles cola en schenk een glas in. Daarna pak ik een rol oreo's en loop met het glas en de oreo's naar de woonkamer toe. Ik plof neer op de bank en zet de televisie aan. Al koekjes etend kijk ik tv en zit ik op mijn mobiel op pinterest leuke outfits te bekijken. Als het half 6 is zet ik mijn glas en de inmiddels half lege rol oreo's weer in de keuken en loop naar boven. Een kwartier lang probeer ik wat huiswerk te maken en daarna begin ik me om te kleden voor de volleybaltraining. Om 6 uur ga ik weer naar beneden om te eten. Mijn ouders en mijn zusje Lotte zitten al aan tafel. Ik ga naast Lotte zitten en schep wat van de stampot brocolli op mijn bord. Mijn ouders hebben een saai gesprek over hun werk dus ik draai me naar Lotte en vraag hoe haar dag was.
"Leuk! Ik was vanmiddag bij Lianne en we gingen verstoppertje spelen met haar broer. En daarna gingen Lianne en ik nog buiten touwtje springen." zegt ze met een vrolijke glinster in haar ogen.
"Wat leuk! Heeft Lianne een lieve broer dan? Was die een beetje aardig?" plaag ik Lotte terwijl ik over haar hoofd aai waardoor haar haar door de war raakt. Ze duikt snel weg en kijkt me boos aan, wat mij alleen maar aan het lachen maakt. Ze kan niet boos blijven en begint na een tijdje ook te lachen.
"Ja, James was hartstikke aardig. Hij zit bij jou in de klas zei hij tegen mij."
James? Als in James Kok uit mijn klas. Ik kijk Lianne verbaasd aan. "James Kok?" vraag ik.
Lotte knikt haar hoofd en eet weer verder. Ik wist niet dat dat James een zusje had en daar verstoppertje mee speelde. Een badboy die verstoppertje speelt, ik lach in mezelf en neem een hap van de brocolli stampot.
¤¤¤
's Avonds bij de training doen we eerst een half uur warming-up en ik ben opgelucht als ik zie dat Dylan er niet is. Ik heb een heel kort volleybalbroekje aan en Dylan is een typische pervert die daar dan wat over gaat zeggen, waar ik dus geen zin in heb.
Na de warming-up doen we een duikoefening. Midden in de oefening gaat de deur van de sporthal open. Ik kijk op om te zien wie er binnen is gekomen. Mijn humeur wordt meteen slechter als ik zie wie er net de sportzaal binnen is komen lopen. Dylan gaat zoals hij had gezegd op een stoel aan de tafel zitten. Ik draai me snel van hem weg om verder te gaan met de oefening, het is mijn beurt. Ik probeer hem te negeren, en na 5 minuten ben ik al vergeten dat hij er is. Na de duikoefening gaan we aanvallen en aan het eind van de training gaan we nog even partijtje doen. Pas bij het partijtje denk ik weer aan Dylan en dat hij aan het kijken is. Ik kijk zijn kant op en zie dat hij op zijn mobiel zit en naar zijn scherm zit te grijnzen. Ik rol met mijn ogen en pak de bal om te serveren.
Als de training is afgelopen yellen we nog 1 keer en dan loop ik met de meiden naar de kleedkamer. Gelukkig hebben ze nog niks gevraagd over Dylan, ze zitten allemaal niet bij mij op school en volgens mij weten ze niet dat ik hem ken. Dat wil ik graag zo houden en ik loop dus langs Dylan heen zonder hem aan te kijken. Pien en Evelien, uit mijn team, kijken wel zijn kant op en ik hoor ze giechelen en zeggen dat hij een lekker ding is. Ze moesten eens weten wat zijn persoonlijkheid is.
Opeens voel ik een hand om mijn pols en ik weet meteen we het is. Ik zucht en draai me om terwijl ik mijn arm probeer los te trekken. Jammer genoeg houdt hij mijn pols nu alleen nog maar steviger vast waardoor ik niet los kom. Ik zie dat Pien en Evelien me vragend en jaloers aankijken terwijl ze de kleedkamer inlopen. Ik zucht nog een keer en kijk weer naar Dylan die nog steeds een grijns op zijn gezicht heeft.
"Wat?" vraag ik bot.
"Je ziet er goed uit in dat korte broekje, waarom laat je die lange benen van je nooit zien?" Vraagt hij terwijl hij met zijn ogen over mijn benen gaat.
Ik voel dat mijn wangen rood worden maar ik kijk Dylan geïrriteerd aan. Hij kijkt weer naar mijn hoofd en zijn grip op mijn pols wordt losser. Ik trek snel mijn pols uit zijn arm en loop richting de kleedkamer. Maar hij roept me nog wat na waardoor ik me weer omdraai en terugloop naar hem.
"Ik heb je gefilmd, wil je het zien?" roept hij.
Terwijl ik terugloop zie ik dat mijn trainer mij aankijkt en voordat hij wegloopt trek ik mijn schouders naar hem op. Ik sta weer voor Dylan en hij houdt zijn mobiel voor mijn neus en drukt op play.
Ik kijk ongemakkelijk naar het filmpje en zie dat hij net heeft gefilmd op het moment dat ik voor een bal op de grond dook tijdens het partijtje. Doordat ik richting Dylan dook heb ik heel erg inkijk op het filmpje. Mijn ogen worden groot als ik het zie en ik voel mijn gezicht warm worden.
"Uh, kan je die misschien verwijderen?" vraag ik twijfelend. Kleine kans dat hij ja zegt. Hij schudt zijn hoofd zoals verwacht en staat op van de stoel. Hij komt met zijn hoofd heel dicht bij mijn hoofd, we zijn nog maar een paar centimeter van elkaar verwijderd. Ik zet snel een stap naar achteren. Maar hij zet weer een stap naar mij toe waarna ik er weer 1 naar achteren zet. Maar ik knal al meteen tegen de muur aan. Hij komt voor mij staan en houdt zijn handen naast mijn hoofd waardoor ik geen kant op kan gaan.
JE LEEST
De weddenschap
Romantik*Hij heeft gelijk, hij haalt niet echt hoge cijfers. Ik wil wel graag een voldoende, maar ik wil niet alleen werken. Ik moet dus bedenken hoe hij zijn best gaat doen. Dan opeens weet ik het! Mijn hersenen hadden even een slim moment, al zeg ik het...
