Το σημάδι

κεφάλαιο 5

Τα μάτια μου είχαν πεταχτεί σχεδόν έξω και το κεφάλι μου κόντευε να σπάσει από την πίεση. Δεν είχα ιδέα ποια ήταν η κοπέλα μπροστά μου... το μόνο που ήξερα ήταν ότι με μάγευαν τα μάτια της, και οτι βρέθηκε γυμνή, με το όνομά μου χαραγμένο στην πλάτη της. Τι περίεργα παιχνίδια ήταν αυτά; Ποιος μου έκανε πλάκα;

Ένιωσα το χέρι του αρχηγού στην πλάτη μου και τινάχτηκα ξαφνιασμένος. "Μπορείς να το δικαιολογήσεις αυτό;" με ρώτησε ήρεμα κοιτάζοντάς με στα μάτια. Γύρισα και πάλι το βλέμμα μου στην κοπέλα την στιγμή που η Κάρλα την σκέπαζε και πάλι με την κουβέρτα. Σήκωσε το κεφάλι της και τα μάτια της καρφώθηκαν μέσα στο καθρέπτη και για μια στιγμή πίστεψα οτι με είδε. Πισωπάτησα ταραγμένος και ανάσανα βαριά. "Τι στο διάβολο ήταν αυτό;" ρώτησα σχεδόν αγριεμένος "μου κάνει κάποιος πλάκα;" συνέχισα μα το σοβαρό τους ύφος μου έδωσε την απάντηση. Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα η συνεργάτιδα μου. "Λοιπόν;" ρώτησε κοφτά, σχεδόν θυμωμένα. Την κοίταξα άγρια κι έπειτα έτριψα με δύναμη το πρόσωπό μου. "Δεν έχω ιδέα ποια είναι... δεν έχω ιδέα για ποιο λόγο το όνομά μου βρίσκεται στο κορμί της... δεν έχω ιδέα τι στο διάβολο σημαίνουν όλα αυτά..." είπα κουρασμένα και κάθισα στην πρώτη καρέκλα που βρήκα πίσω μου. Ήμουν σίγουρος ότι είχα τα χάλια μου γιατί και οι τρεις με κοιτούσαν με οίκτο. Έσυρα και πάλι το βλέμμα μου στο διπλανό δωμάτιο και την είδα σκεπασμένη με την κουβέρτα να κάθεται σκυφτή στην άκρη της καρέκλας. Κάτι σκίρτησε μέσα μου... κάτι διαφορετικό ένιωσα εκείνη τη στιγμή μα δεν μπορούσα να το προσδιορίσω. "Άλεξ" η φωνή της Κάρλα με έβγαλε από τις σκέψεις μου και τα μάτια μου συνάντησαν τα δικά της. "Κάτι σοβαρό τρέχει εδώ... Κάτι το οποίο πρέπει να μελετήσουμε με ιδιαίτερη προσοχή..." συνέχισε προσεκτικά και κάθισε κοντά μου. Το βλέμμα και των τριών ήταν καρφωμένο πάνω μου και δεν το άντεχα... Τι στο διάβολο γινόταν;

"Κάποιος παίζει μαζί σου Άλεξ" πήρε τον λόγο ο Τζάρεντ και κάθισε απέναντί μου. "Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο... δολοφόνος... ο δολοφόνος σε έχει βάλει στο μάτι..." είπε σιγανά και τρια ζευγάρια μάτια καρφώθηκαν πάνω του. Δεν μίλησα, έτριψα τα γένια μου και άφησα το βλέμμα μου να πέσει στο πάτωμα. "Σκέψου... είναι η δέκατη κοπέλα... οι δύο είναι ήδη νεκρές... οι εφτά βρίσκονται υπό εικοσιτετράωρη παρακολούθηση... και ήρθε τώρα εκείνη... χαμένοι στους δρόμους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και οι υπόλοιπες... γυμνές... μόνο που αυτή..." ένευσε προς το άλλο δωμάτιο "έχει κάτι πάνω της... κάτι δικό σου... το όνομά σου... Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα διαφορετικό από το ότι σε έχει βάλει στόχο Άλεξ..." συνέχισε ο συνεργάτης μου και τα φίδια άρχισαν να με ζώνουν και πάλι...