Το σημάδι

κεφάλαιο 27

Τα μάτια μου δεν πίστευαν αυτά που έβλεπαν. Τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν, και φοβήθηκα μήπως το μυαλό, μου έπαιζε άσχημα παιχνίδια. Κοίταξα γύρω μου ανήσυχος, έτριψα με δύναμη το πρόσωπό μου και γύρισα και πάλι το βλέμμα μου στα στοιχεία που είχα μπροστά μου. Η βάση του πόρτ παγκάζ ήταν γεμάτη από φωτογραφίες, άλλες σκόρπιες, άλλες πεταμένες, άλλες χωρισμένες σε φακέλους. Σε όλες έβλεπα την Σοφία. Την δική μου Σοφία. Γελαστή, χαρούμενη, ανέμελη. Δεν την είχα δει ποτέ έτσι. Πότε μπορεί να τραβήχτηκαν; Τι δουλειά είχαν εκεί; Σίγουρα ήταν φωτογραφίες από το παρελθόν της. Την παρακολουθούσε; Γιατί; Πώς την γνώριζε η Κάρλα; Ποια η σχέση της μαζί της;

Τι στο διάβολο γινόταν;

Ήμουν μπερδεμένος. Την έβλεπα μπροστά μου μα δεν γνώριζα. Άρπαξα τις σκόρπιες φωτογραφίες στα χέρια μου και τις κοίταξα προσεκτικά. Ήταν εκείνη... ήταν εκείνη γαμώτο μα φαινόταν τόσο διαφορετική!

Ο ιδρώτας έσταζε στο μέτωπό μου και η καρδιά μου χτυπούσε τόσο έντονα στο στήθος μου που ήταν έτοιμη να πεταχτεί έξω. Κάτι συνέβαινε... κάτι περίεργο συνέβαινε και η Κάρλα ήταν χωμένη βαθιά σε αυτό. Άρπαξα τον πρώτο κλειστό φάκελο που βρήκα μπροστά μου και διάβασα προσεκτικά την ημερομηνία που είχε γραμμένη μπροστά. Δύο χρόνια πίσω. Με γρήγορες και ανυπόμονες κινήσεις τον έσκισα και έπεσαν στα πόδια μου πάνω από δέκα διαφορετικές φωτογραφίες. Η αναπνοή μου είχε αρχίσει να βγαίνει με δυσκολία, και ένιωσα ξαφνικά ένα παράξενο σφίξιμο στον λαιμό. Έσκυψα αργά και κράτησα στα χέρια μου κάποιες από αυτές, κοιτώντας τις προσεκτικά. "Τι στο διάβολο;!" μουρμούρισα απορημένος και στύλωσα τα μάτια μου στα πρόσωπα που απεικονιζόταν. Ήμουν εγώ... ήμουν εγώ στην φωτογραφία και στην αγκαλιά μου κρατούσα την Σοφία!

Πως ήταν δυνατόν;

Κάποιος έπαιζε μαζί μου... δεν υπήρχε άλλη εξήγηση, και προσπάθησα με κόπο να ηρεμήσω τους χτύπους της καρδιάς μου. Κοίταξα τριγύρω μου και για μια στιγμή ένιωσα ότι κάποιος με παρακολουθούσε. Οι τρίχες στην πλάτη μου ορθώθηκαν και ο φόβος με έκανε να παραλογίζομαι. Πίστευα ότι κάποιος παραφύλαγε να δει τις αντιδράσεις μου σε σχέση με τα στοιχεία που βρήκα. "Σύνελθε" πρόσταξα τον εαυτό μου κι έριξα και πάλι το βλέμμα μου στις φωτογραφίες που κρατούσα. Η λήψη είχε γίνει δύο χρόνια πριν, και ήμουν εγώ με την Σοφία! Φαινόμασταν και οι δύο διαφορετικοί, πιο νέοι ίσως, αλλά ήμασταν εμείς! Κόντευα να τρελαθώ! Άρπαξα και τις υπόλοιπες φωτογραφίες που βρέθηκαν μπροστά μου, και σε όλες πρωταγωνιστούσαμε οι δυο μας. Φαινόμασταν ερωτευμένοι, χαρούμενοι! Πως ήταν δυνατόν; Πως ήταν δυνατόν να βρίσκομαι με την Σοφία δύο χρόνια πριν, ενώ την γνώρισα πριν λίγους μήνες;