Το σημάδι

κεφάλαιο 26

Η κάννη του όπλου μου σημάδευε τον αρχηγό ακριβώς ανάμεσα στα μάτια. Τι θα μου κόστιζε εάν πατούσα την σκανδάλη; Μπορούσα να μυρίσω τον φόβο μέσα στον χώρο που βρισκόμασταν, μπορούσα να κόψω την σιωπή με το μαχαίρι... Τόσα άτομα εκεί μέσα δεν ακουγόταν ο παραμικρός ψίθυρος. "Άλεξ" η φωνή της Κάρλα ήχησε παράξενα στην ησυχία μα δεν τράβηξα τα μάτια μου από τον Τζέιμς. Τον πλησίασα με βήμα αργό αγνοώντας τις ικεσίες της πρώην συναδέλφου μου. "Που είναι;" τον ρώτησα μόλις το όπλο έφτασε λίγα εκατοστά πιο μακριά από το μέτωπό του. "Που πήγες την Σοφία;" η φωνή μου έσπασε και η καρδιά μου γινόταν χίλια κομμάτια σε κάθε αναφορά του ονόματός της. Θα την έβρισκα ζωντανή; Θα την ξαναέβλεπα;

Ο αρχηγός με κοιτούσε, μπορούσα να διακρίνω τον φόβο φωλιασμένο στα μάτια του. Ήμουν τρελός... εκτός ορίων που τόλμησαν και σήκωσα όπλο στην καρδιά του αρχηγείου, στον δικό μου αρχηγό. "Άσε τις βλακείες Άλεξ" είπε διστακτικά μα το ύφος μου του έδωσε να καταλάβει οτι δεν αστειευόμουν. "Βρίσκεσαι μέσα στο αρχηγείο, υπάρχουν δίπλα σου πάνω από είκοσι ένοπλοι, νομίζεις υπάρχει περίπτωση να φύγεις ζωντανός εάν κάνεις καμιά μαλακία;" συνέχισε η Κάρλα ενώ με την άκρη του ματιού μου είδα τον Τζάρεντ να σηκώνεται σκουπίζοντας την μύτη από τα αίματα. "Είσαι μαλάκας Άλεξ" τον άκουσα να λέει βγάζοντας το όπλο από την θήκη του. Με σημάδεψε χωρίς κανένα ενδοιασμό, όπως ακριβώς έκανα κι εγώ στον αρχηγό. "Που είναι η Σοφία;" ούρλιαξα κάνοντας μια τελευταία προσπάθεια να αποσπάσω έστω κι έτσι πληροφορίες. Ήμουν θολωμένος... ο πόνος και ο φόβος με έπνιγαν, και το μυαλό μου ανίκανο να πιστέψει ότι η γυναίκα μου βρισκόταν σε κίνδυνο.

"Παράτα τα γαμώτο!" φώναξε από πίσω μου ο Τζάρεντ και με δύο βήματα στάθηκε ακριβώς στο πλάι μου. Σήκωσε το χέρι αργά και το ίδιο αργά κατέβασε το δικό μου. 'Ημουν ξοφλημένος... χωρίς την Σοφία να μου δίνει δύναμη δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω κανέναν... Πως σκατά τα κατάφερα; Μια κίνηση στα δεξιά μου, μου τράβηξε την προσοχή. Το βλέμμα του αρχηγού τα έλεγε όλα... Θα με έχωνε μέσα το καθίκι!

Δεν είχα χρόνο να σκεφτώ, έκανα έναν ελιγμό για να αποφύγω τον ένστολο που ερχόταν με τις χειροπέδες στο χέρι, κι έπεσα στα χέρια του Τζάρεντ. "Θα με σακατέψεις γαμώτο!" τον άκουσα να ουρλιάζει μετά την καινούρια γροθιά που του έδωσα για να ξεφύγω. Μια γενική αναταραχή επικράτησε και μου έδωσε χρόνο να τρέξω προς την έξοδο, και επέλεξα τις σκάλες. Κατέβαινα λες και είχα φτερά στα πόδια, και δεν σταμάτησα μέχρι που κρύφτηκα στις αποθήκες κτιρίου. Δεν ήξερα εαν είχα πολύ χρόνο, ή εάν είχα ξεφύγει, μα έπρεπε να κάνω αυτό που έπρεπε όσο πιο γρήγορα γινόταν!