Zakochać się II

2.

Następnego dnia, była sobota. Obudził mnie sms. Spojrzałam na wyświetlacz.
Adrian.
Miło cię było spotkać po latach. Zabawne jaki ten świat jest mały.
Nieźle się wczoraj ubawiłem.
Może się spotkamy i po wspominamy stare czasy.

No ja go chyba udusze ! Jakie stare czasy do cholery ? Raptem raz się spotkaliśmy. Nie ma czego wspominać. A może ten kretyn zapomniał co narobił ? Już od samego rana zepsuł mi humor.
Skopiowałam esemesa i wysłałam Patrykowi.

Patryk
Chyba nie masz zamiaru się z nim spotkać ?

Patrycja
Oczywiście że nie. Po pierwsze nie mam ochoty z nim gadać a po drugie nie mam czego z nim wspominać. Miał tupet żeby po tym wszystkim do mnie napisać. Ale zaraz...

Patryk
Co się stało ?

Patrycja
Tak się zastanawiam... Z kąd Adrian miał mój numer telefonu?

Patryk
Nie mam pojęcia.

Patrycja
No właśnie to dziwne...

Gdy już się wyszykowałam i zjadłam śniadanie, wziąłam torbę i zatelefonowałam do Patryka.

-Cześć..

-Cześć

-Idę do ciebie...

-Czekam

-Kocham cię...

-Ja też cię kocham.

Rozłączyłam się. Boże ja tego nie rozumiem. Dlaczego za każdym razem gdy mówi te słowa, uśmiecham się od ucha do ucha?
Jesteśmy razem od trzech lat a mimo to ciągle te słowa wywołują na mej twarzy uśmiech. Ruszyłam w stronę bloku Patryka a gdy dotarłam na miejsce Patryk otworzył mi drzwi. Poszliśmy do niego do pokoju i usiedliśmy na łóżku.

- Stęskniłem się za tobą...-wymruczał mi do ucha, przytulając mnie.

-Ja za tobą też...To co teraz robimy ?

-Hmm...

- Może obejrzymy filmy?

-Hmm...

- To może wyjdziemy na dwór?

-Hmm...

-Wiem! Zostaniemy tutaj i będziemy sobie tak leżeć.

-Świetny pomysł!

Roześmiałam się.

-Wiedziałam że tak powiesz.

Leżeliśmy tak wtuleni w siebie prawie godzinę. Rozmawialiśmy,śmialiśmy się.
Później postanowiliśmy iść na dwór. Poszliśmy do naszego parku na górkę z której był idealny widok. Ach... Tyle wspomnień. Przypomniałam sobie jak w tym miejscu Patryk po raz pierwszy zaśpiewał dla mnie, jak razem oglądaliśmy zachody słońca... Tyle wspomnień z tą górką, z tym parkiem. Usiedliśmy na trawie. O tej porze roku trawa była zielona a park przepiękny. Na trawie rosły małe kwiatki a w powietrzu unosił się przepiękny zapach.Czułam się jak w niebie. Niczego mi więcej nie było potrzeba. Nagle Patryk spojrzał na mnie i powiedział:

- Chciałbym żeby każdy dzień wyglądał jak ten.

- Ja też bym tego chciała ale niestety musimy chodzić do szkoły, uczyć się i wogóle. Już nie mogę się doczekać aż ukończę szkołę. Jeszcze tylko dwa lata.

-Ty dwa lata a ja rok.

-Jak to ?

- Ja chyba nie idę dalej na studia.

- Dlaczego?

- Ponieważ nie dam sobie rady a poza tym zacznę już szukać pracę bo muszę zacząć zbierać piniądze na...

-Na co ?

-Na nasze mieszkanie... Patrycja mówiłem ci wiele razy że jesteś dla mnie najważniejsza i że myślę o tobie poważnie.

-Naprawdę? Myślisz o mnie na tyle poważnie żeby ze mną zamieszkać?

-Oczywiście,że tak. Kocham cię i chcę z tobą zamieszkać...ale dopiero za rok.

-Z chęcią z tobą zamieszkam.

-Wracamy?

-Tak.

Szliśmy przez park weseli, roześmiani a ludzie ciągle na nas spoglądali i też się uśmiechali. Już mieliśmy iść w stronę bloków kiedy nagle patryk spytał:

-A może pojedziemy do gajewnik?

-Naprawdę? Boże jak ja dawno nie jeździłam konno...

-Pamiętam ,że ostatni raz byliśmy razem w gajewnikach prawie rok temu.Chętnie pojeżdże z tobą na koniu...-uśmiechnął się i wziął mnie za rękę.
Nie wiem czemu ale wyczułam podtekst w tym zdaniu.
Poszliśmy na przystanek i wsiadliśmy do autobusy. Gdy dotarliśmy na miejsce zaczełam się rozglądać. Niewiele się tu zmieniło. Przywitaliśmy się z panem Łukaszem i poszliśmy do stajni. Po godzinnej przejażce, wróciliśmy do domu. Patryk odprowadził mnie pod samą klatkę. To już chyba był jakiś zwyczaj.

-Nie chcesz wejść na górę, przywitać się z rodzicami,posiedzieć chwilę ?

-Nie nie dziś. Pójdę już. Jutro do ciebie przyjdę. Kocham cię.- pocałował mnie delikatnie na pożegnanie. Oderwał się odemnie i gdy weszłam do klatki niespodziewanie,w ostatniej wszedł Patryk i znów jego usta złączyły się z moimi. Delikatnie wsunał swą rękę pod moją koszulkę a mnie przeszedł lekki dreszcz. Drugą ręka odgarnął moje włosy a następnie przyparł do ściany. Całował mnie namiętnie aż usłyszeliśmy jakieś głosy sąsiadów. Odsunął się trochę odemnie i wyszeptał mi do ucha:

-Narazie mała...jeszcze do tego wrócimy...-i wyszedł z klatki.
Byłam w szoku. Co to było?
................................................
Witajcie,przepraszam że nie dodawałam nic przez ostanie dnia ale nie mogłam. Nie będę mogła dodawać przez najbliższy miesiąc. Prawdopodobnie kolejny rozdział będzie dopiero w styczniu. Postaram się dodać wcześniej ale nic nie obiecuje. Dziękuje i zapraszam do dalszej lektury.