Benim Uğruma

1) TATLI TELAŞ

Merhabalar😍
İlk hikayem, bu yüzden beğenip beğenmeyeceğinizi bilmiyorum. Sizlerin okuyup beğenmesini elbette çok isterim ancak kitap yazmak beni rahatlatıyor ve olumsuzluklardan uzaklaşmamı sağlıyor.
Sizinle çıktığım bu yola selametler olsun 💘
Tek ufak ricam olacak oy ve yorumlarınızla desteklerinizi görmek isterim. (Dilerseniz okumaya başlama tarihinizi yazmakla başlayabilirsiniz.) Şimdiden teşekkürler iyi okumalar 😍
-Nur

Hayat karşına çıkması mümkün olan iyi kötü tüm olayları yaşamana sebep olabilecek her niteliği taşır. Ben hayatım boyunca gülüp mutlu olurken kısım kısım zorluklar da  karşıma çıktı elbette. Her defasında kırıldım, talihsiz olaylar yaşadım ancak yalnız kalmadım her zaman ailem ve yaşımın her dönemindeki birbirinden değerli arkadaşlarım beni yalnız bırakmadı ve en büyük destekçim oldular.

Ben durumu normalden fazlaca iyi olan ailenin tek kızı ancak tek torunu değildim. Hayatım boyunca istediğim her şey vardı ve hiçbir zaman eksiksiz yaşamadım. Tabi ki bunu dedem olan Kadir Küçük'e borçluydum. Daha sonrasında ise bu durumu dedemden sonra büyük bir ustalıkla bu güne kadar idare eden Erdem ve Efsun ikilisine yani annem ve babama. Ne yazık ki ben onlar kadar bu işlere sahip çıkmak istemiyordum.

Evet, ailedeki varislerden biriydim ancak ben bu kadar gösterişli bir hayatın içinde olmak istemediğim için kendime uzun çabalar sonucu mütevazi bir hayat kurmayı başardım. Tabi ki ailem ile bağımı koparmadım hala Kadir ve Erdem Küçük'ün yoğun istekleri üzerine ne zaman darda kalırsam eğer kullanabileceğim fazlaca miktar ile doldurulmuş olan bir kredi kartım vardı. Öğrencilik hayatım boyunca kullanmıştım ancak artık kullanmam için bir sebep yoktu.

Çünkü sonunda çok beklediğim sonuçlar açıklandı ve artık fizik öğretmeni olduğum için kendimle bir hayli gurur duyuyordum. Zorlu ve fazlaca sıkıntılı üniversite yıllarımı geride bıraktığım için tarifi imkansız bir şekilde rahat ve mutluydum. Başıma bin bir türlü musibet gelmiş olsa da kesinlikle bana kazandırdığı şeyler için çok fazla memnundum.

Atamaların zor olduğu bir dönemde ilk yılımdan atanmıştım ve bu duruma ben bir hayli sevinirken Küçük ailesi bana belli etmek istemiyor olsa dahi sitem ediyorlardı. Ancak içten bir şekilde mutlu olduğumu bilmeleri onların rahat olmalarını sağlıyordu.

Şimdi üniversite bitti derken yabancısı olduğum şehir, tanımadığım insanları beni bekliyordu. Aslında yabancısı değildim ancak yerlileri kadar da bilgi sahibi değildim elbette. Vücudumu saran heyecan dalgasıyla birlikte o kadar mutluydum ki içim içime sığmıyordu. Okulların açılmasına pek fazla bir zaman kalmamıştı ve dahası ilk yılım ilk tecrübem olacağı için heyecanlı olmamak elde değildi.

Hayalimdi öğretmen olmak ve birilerinin benden bir şeyler öğrenmesini her zaman çok istemiştim. O yüzden uzun yıllar boyunca nasıl bir öğretmen olmam gerektiğini kafamda kurgular dururdum.

Sabırlı bir kişiliğe sahip olduğum için öğrenciler beni zorlasa da ben onlara öğretmek için zorlayacaktım mesela. Beraber güzel bir dönem geçirmeyi umut edip hayallerini her zaman kurmuştum ve kurmaya devam ediyordum. Her şeyden önce okullar açılmadan kendi hayatımı düzenli bir şekilde ayarlamalıydım.

Her zaman olduğu gibi dedem bana tek kişi olmama rağmen fazlaca lüks bir ev dahası araba ve duyunca kahkahalar attığım başka bir husus ise şoförümün hazır olduğunu söylemesiyle hiç şaşırtmamıştı beni. Ben mütevazi bir hayat istiyordum. Baba parası ile geçinen şımarık velet olmak veya öyle görünmek değil kendi ayaklarımın üzerinde duran biri olmak istiyordum. Düşünsenize öğretmenim ve özel bir şoför ile okula bırakılacaktım. Bu durumu yumuşak bir dille pamuk kalpli dedeme anlatmış ve nazik bir şekilde reddetmiştim.