Çok bekletmeyeyim dedim de geldim 😍 ay umarım begenirsiniz kuzular 💫💫 güzel okumalar 🙃
Öfke ile dolup taşan Yiğit çok geçmeden bana ölümcül bakışlarını attıktan sonra beni tekrardan çekiştirmeye başlamıştı.
Yorulmuştum artık. Soluk soluğa kalmıştım fakat çekiştiriliyor olduğum için ilerlemeye devam ediyordum. Sonunda durmaya karar vermiş olmalı ki yavaşlamıştı ve ardından çekiştirmeyi bırakmıştı. Etrafıma göz gezdirdiğimde ise hiç kimseler yoktu. Nerede olduğumuzu bilmiyordum.
Ağaçlı alanlar yeşillerin bol olduğu ama çok sessiz ve kuşların bile uğramadığı yer gibiydi. Sahi neredeydik biz. Sessizlik hakimdi ve bu daha da can sıkmaya başlamıştı. Sadece nefes alıp verişlerimiz duyuluyordu. Beni uygunsuz olarak böyle bir yere getirmesinde bir neden olmalıydı. Daha fazla sessiz kalmak istememiş ve sessizliği bozan ilk ben olmuştum.
"Yiğit" diyerek bağırdım. Etrafta kimselerin olmaması işime geliyordu ve bağırmama engel hiçbir şey yoktu. Konuşmama "Yeter artık yeter!" diyerek devam ettim. Hiç beklemeden "Bunu bana neden yapıyorsun ha söyle neden böyle davranıyorsun neden? Böyle davranıyor olmanın bir nedeni olmalı. Bir nedeni olmalı Yiğit!" Ses tonumu her saniye daha da arttırmıştım. Sıra Yiğit'te idi konuşma sırası ona gelmişti. Susmuş bir cevap vermesini beklemeye başlamıştım.
YİĞİT'TEN DEVAM
Cevap olarak;
"Lanet olsun Elif lanet olsun! O günden bu yana ne yaşadığımı içimde ne fırtınalar koptuğunu bilmiyorsun. Siktiğim hayatıma girdiğinden bu yana neler yaşadığımı bilmiyorsun! Bilmiyorsun Elif bilmiyorsun!
O günden sonra kendimi sorgulamamı sağlayan tek kişisin, O gün, kendimden nefret etmeme neden olan tek kişisin Elif! O lanet olası günden sonra yaptıklarımdan dolayı pişman olmamı sağlayan tek kişisin!
O günden sonra suçlu hissetmemi sağlayan, günlerce kendime küfretmemin sebebi de yine sensin!
Kahretsin bunları bana hissettiren tek kişisin!
Kahretsin ki umursamadan yaşadığım hayatımda pişmanlık duymadan, suçlu hissetmeden, arkama bakmadan yaşadığım hayatımda aksini yaşattıran tek kişsin!
Diğer kadınlara dokunma isteğimi silip süpüren, kadınların önemli olduklarını anlamamı sağlayan yine sensin!
Lanet olsun ki bu siktiğim taş kalbimi yumuşatanda her dakika seni görme isteğimi bende uyandıranda, seni her dakika düşünmeme neden olan da sensin!
Lanet olası o kadın gibi olmadığını hergün bana kanıtlayan yine sensin Elif!
Sol yanımda tarifsiz acı duymamı sağlayan tek kişsin!
Hergün benimle olmak isteyen sürtüklerin aksine ne mal olduğumu yüzüme tavırlarınla vuranda sensin!
Lanet olsun Elif! Aylar öncesindeki şerefsiz, piç kurusu, adi herifin teki olan Yiğit Tekin'i öldürende sensin aklımı başıma getiren de!
Seni gördüğümde midemde, kalbimde krampların girmesine neden olanda sensin!
Hergün rüyalarımı süsleyen, gerçeğin aksine orada bana umut verende sensin!
Sinirlendiğimde kendimi sakinleştirdiğim yöntemin tam bir pezevenklik olduğunu bana gösterende sensin!
Karşıma geldiğinde erimemi sağlayan, bana o sinirli bakışlarından dolayı fark etmesende seni istememe neden olan tek kişsin!
Şu lanet hayatımda huzuru bulamayıp, bana kokunla, sesinle, bakışınla, benimle olmasada başkaları ile olan kahkahalarınla o huzuru bana ilk defa verende sensin!
Yirmi altı yıl boyunca anlamsız, bir halta yaramayan hayatımı anlamlaştıran tek kişsin!
Hayatımda lanet olası o kadını anlattığımda ağlayarak tepki veren ilk kişi sensin ve hatta güvendiğim karşı cinsteki ilk kişide sensin!
İlk defa birine yani sana karşı mahçup olmamı sağlayan ilk kişsin!
Her sabah seni göreceğimin verdiği mutluluğu veren, ilk defa birinden yani yine senden çekinmemi sağlayan ilk kişsin!
Bana her nefret dolu bakışında beni yakan, paramparça olmamı sağlayanda sensin!
Lanet olası o kadının beni piçmişim gibi yalnızlığa terk etmesinin verdiği öfkeyi bana unutturan tek kişsin!
Beni gördüğünde fark etmesende bana sinirli bakarken dudaklarının çekilmesini işte o dudaklarına yapışma isteğimi artıran, içimdeki diğer kadınlara karşı piçlik duygusunu yok eden de yine sensin!
Sana dokunduğumun, bir gün seni öptüğümün, kokunu içime çekerek uzun uzun sarılmamın hayalini kurduranda sensin!
Nefretimi, tüm öfkemin beni sömürdüğünde hayatıma girip beni bu illetin elinden kurtaran, huzuru yatakta hergün bir başkasıyla değilde sadece bir sarılmayla olduğunu gösteren kişi sadece sen oldun!
Her gece kapına dayanma duygumu zor bela bastırma nedenim de seni üzmemek. Bak işte bu duygu bende daha önce yok iken şimdi var olmasının sebebi de sensin!
Etrafa piçlik saçan gülüşümü yok eden seni gördüğümde onun aksine sıcak bir gülümsemeye dönüşmesindeki asıl sebepte sensin!
Seni gördüğümde gözlerimin ışıldamasını sağlayan kalbimin gögüs kafesini aşıp geçecekmiş gibi atmasını sağlayanda sensin!
Bana özlemeyi öğreten kişi, Elif, seni görmediğim her an seni özlememi sağlayan da sensin!
Siklemediğim hayatımın önemli olduğunu, yaşamaya değer olduğunu gösteren sen, olumsuzlukların içinde can verirken hayatıma girip beni olumlu kılan tek kişi yine sen, sevgiyi, değer vermeyi, önemsemeyi daha bir dolu güzellikleri bir annenin vereceği ama o lanet kadının aksine bana bu güzellikleri tavırlarınla veren sen hayatımdan sakın ama sakın çıkmayı düşünme!
En önemlisi de şu ki! Yaşamım boyunca asla inanmadığım aşkı öğrenmemi sağlayan da sensin!
Değer verdiğim, özlediğim, kıskandığım, sahiplenmek istediğim, dokunmaya kıyamadığım Elif. Elifim...
Şimdi bunları sana harfiyen söylesem bana inanır mısın? Sana olan aşkıma, şerefsiz olarak gördüğün bu piçe inanır mısın?"
İçimden durmaksızın söylemek istediğim o kadar şey varken ben sadece
"Ne yapıyorum Elif"
"Nasıl davranıyorum"
diyebildim.
Ufak bir ricam var. Evvet doğru tahmin. Oy ve yorum 🙃 ponçikkalpler için 😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Uğruma
Ficção AdolescenteBu programda "Benim Uğruma" adıyla yayımlanan ilk hikayedir. Kimler aklını yitirecek kadar sınanmadı ki? "Yiğit! Yeter artık yeter! Bunu bana neden yapıyorsun ha söylesene neden?" Bunu söyleyen Elif'e cevabım "Lanet olsun Elif Lanet olsun o günden...
