AŞK-I PERVANE (aşk-ı derun 2)

Teklif

NOT:HAYIRLI AKŞAMLAR HERKESE. SİZLERE UZUN BİR BÖLÜM HAZIRLADIM. FİNALDEN ÖNCEKİ SON BÖLÜMDE UZUNCA ANLATAYIM DEDİM. İNŞALLAH BEĞENİRSİNİZ.

BÖLÜMDEKİ ŞİİR NURULLAH GENÇ İN BENİ ANLAMAYIŞINA ADLI ŞİİRİ. ONUN DIŞINDA OLANLARIN HEPSİ BANA AİTTİR:) ŞİMDİDEN İYİ OKUMALAR. BEĞENİ VE YORUMLARINIZ EKSİK ETMEYİN.

BİRDE UNUTMADAN UZUN ZAMAN SONRA İKİ HİKAYE ÖNERİSİNDE BULUNAYIM SİZE my_khushi ADLI ARKADAŞIIN GÖZLERİNDEKİ SIR KİTABI TEVAFUK SONUCU RASTLADIM KİTABA VE ÇOK BEĞENDİM. ÇOK SICAK VE SAMİMİ OLMUŞ ELİF VE MURAT IN HİKAYESİ. BİR DİĞERİ İSE YabanGulu92 ADLI ARKADAŞIMIN KİTABI SESSİZ İNCİ HÜMEYRA. SESSİZLİĞİN EN SESLİ HALİNİ YANİ AŞKA BÜRÜNMÜŞ HALİNİ OKUYACAKSINIZ. BENİM GİBİ OKUMAYA DEĞER BİRŞEYLER ARAYANLARA TAVSİYEMDİR İKİSİDE. NEYSE FAZLA UZATTIM KEYİFLİ OKUMALAR SİZLERE:)

media papatyalı küçük kız

KERİM

Kelimeler vardır bir bir dilinizden dökülmek isterken konuşamayıp sustuğunuz. Sustuğunuzda bile size anlamlar yükleyen kelimeler. Siz susarken karşınızdakine destanlar anlatan kelimeler bilirsiniz konuşursanız büyü bozulur kelimeler o kadar anlam yüklü olmaz anlatamazsınız derdinizi.

Seversiniz susarsınız,kızarsınız susarsınız, sevinirsiniz susarsınız, ağlarsınız susarsınız. Bazen annenizin bazen babanızın bazen sevdiğinizin karşısında susarsınız ama en kötüsü ölüme susmaktır. İşte o an sustuğunuzda beklide sesiniz çıkmaz bir daha hiç konuşamaz olursunuz.

Sustum 4 yıl boyunca sustum kardeşimin canımın gidişine sustum onu son bir kez uğurlayamadığıma sustum. O gülen yüzünü bir daha göremeyeceğime bir daha onunla sebepsiz kavga edemeyecek olduğuma sustum onun aşık olamamasına şöyle baş başa verip dertli dertli anlatamamasına benim onu gaza getirip gerekirse kaçırırız be arslanım diyemeyişime sustum yıllardır. Ama şimdi o benim ellerimde iken nasıl sussun bu deli yüreğim nasıl haykırmasın hangisine yanmasında feryadını bu denize akıtmasın.

Elimde tuttuğum defteri saatlerdir okuyordum çocukluğumuzu gençliğimizi ilk kavgamızı okuldan ilk kaçışımızı tüm bunlar tekrar tekrar canlanırken yüzümde bir tebessümle gözlerimden yaşlar akıyordu. Selva elime defteri verip gittiğinde öylece kalmış söylediklerini zihnim kabul etmek istememişti. Bir yanlış olmalı diye düşündüm arslanın kardeşleri yoktu olsa bilirdim olsa söylerdi. Ama söylememişti belkide bana söylemediği tek gerçeğiydi neydi sebebi bilmiyordum ve asla öğrenemeyecektim. Ama yıllar önce Arslan ı bana getiren kader onun yokluğunda Selva yı getirmişti bana. Onun eksikliğini tamamlasın diye karşıma çıkarmıştı Selva yı.

Sabah ezanı okunuyordu ve ben saatlerdir Selva nın bıraktığı bankta oturuyordum. Farkında bile değildim zamanın elimdeki defteri kapatıp gözlerimi doğan güneşe diktim nasılda karanlığı boğarcasına yavaş yavaş yükseliyor nasılda gecenin soğukluğun alıp kendi sıcaklığını veriyordu. Yükselen ezan sesi çağrısını yenilerken defterimi ceketimin iç cebine tam göğsümün üzerine yerleştirdim. Yıllardır orada olan kardeşim sanki yerini biraz daha bulmuşcasına sıkı sıkı kapattım paltomu ve ayaklarım beni huzura davet eden sese yöneldi. Abdestimi alıp camiye girdim çok kalabalık olmayan cemaatin arasına karıştım. Namaz bitip herkes dağıldığında ben biraz daha oturdum rabbimin huzurunda. Konuşmadım hiç bir şey geçirmedim içimden öylece oturdum sadece uzun bir süre. Sonra ellerimi açarak

¨rabbim sen her şeyi bilen sen her şeyi görensin. Sen bizlerin hakkında hep hayırlı olanı veririsin sen hakkımızda hep hayırlı olanı ver hayırlısını nasip eyle bize¨