AŞK-I PERVANE (aşk-ı derun 2)

Gül rengi

NOT: İYİ AKŞAMLAR. YENİ BÖLÜMÜ BU KADAR BEKLETTİĞİM İÇİN ÜZGÜNÜM AMA GERÇEKTEN HAKLI SEBEBLERDEN YAYINLAYAMADIM. İNŞALLAH BU BÖLÜMLE AFFETTİRİRİM KENDİMİ. İYİ OKUMALAR. BEĞENİ VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN İNŞALLAH. BİRDE AYNI ANDA YENİ KİTABIM KALP HIRSIZININDA İLK BÖLÜMÜNÜ YAYINLICAM. ONADA BİR GÖZ ATARSANIZ SEVİNİRİM. İYİ OKUMALAR

TALHA

Bazı insanlar vardır karşılaştığınız anda tanışmışlık hissi uyandırır sizde. Bir bakışından ya da bir gülüşünden. Belki çıkmaz bir sokakta, belki de yağmurdan sığındığınız bir kuytuda, belki sıcacık bir kafede karşılaşmışsınızdır daha önceden

Bazı insanlarda vardır ki onları gözünüz değil kalbiniz tanır ilk görüşte. O tanışmışlık hissi ezelden yazılmıştır size. Ve o an anlarsınız o kişinin bir ömür o kalpte misafir olacağını...

Öyle de olmuştu caminin bahçesinde ilk karşılaştığım anda anlamıştım onun bu kalbin bir ömür misafiri sahibi olacağını. Nefes artık Elif olmaya karar vermişti. O gün annemle konuşmuşlar ve aslında ne yaşarsa yaşasın içindeki karanlıkta hep onu ayakta tutan ışığın var olduğunu anlamış ve o ışığa teslim olmuştu. Aslında farkındaydım bunu kabulleneceğini ve hep Elif olarak kaldığını bir gün anlatacağını ama bunu ona benim göstermem değil kendisi görmeliydi. Öyle de olmuştu. Bunların hepsinin bir imtihan olup yaradandan geldiğine amenna demişti.

O kendi üstüne düşeni başarmıştı verdiği sözü tutmuştu sözünü tutma sırası şimdi bendeydi. Bunun için önce ailemle konuşmam gerekiyordu.
Akşam kafeye gittiğimde Hira ve Elif kafe nin eksikleri için markete gitmişlerdi. Buda annem ve babamla konuşmam için çok iyi fırsattı. Ikisi terasda oturuyor bir yandan bütün gün yaptıklarını konuşuyorlar bir yandan da kahvelerini içiyorlardı. Aşağıdaki işimi bitirince bende yanlarına çıktım. Arkaları bana dönük oldukları için beni fark etmemişlerdi. Bende öksürerek geldiğimi belli edince ikisi birden bana döndüler. Masaya yaklaşıp ikisinin karşısına oturdum. Bir süre sessizce oturdum karşılarında lafa nasıl başlayacağımı bilemeden. Kıvranışımın farkına ikiside varmışlardı ve bu sessizliği ilk bozan babam oldu

"Ee Talha bey boşuna dememiş Salih baba

Kuleden kuleden sesin aldım kuleden
O seni kaşın gözün beni sana kul eden.

Söyle bakalım sen kimin kaşına gözüne vuruldun da böyle kıvranıp durursun"

dediğinde şaşkınca yüzüne bakmıştım. Anlamış olmasına şaşırmıştım bu sefer bakışlarımı anneme çevirdiğimde onunda bana tebessüm eden yüzünü görünce onunda farkında olduğunu anladım. Bende fazla uzatmadan konuşmaya başlamıştım

¨konunun ve konuşmanın ne kadar zor olduğunun farkındasınız sanırım. Ben nerden başlıcam diye düşünürken siz zaten konuya girdiniz¨

¨ee bizde geçtik o yollardan oğlum bırakta anlayalım. Zor bir şey yok oğlum sen kendinden ve karşındakinden eminsen bize sadece hayırlı olsun demek düşer¨

¨ben kendimden de ondan da eminim baba.çok sorguladım kendimi içimdekileri ve bütün cevaplarım ona çıktığı zaman daha da emin oldum¨

¨hayırlısı olsun o zaman oğlum ikiniz içinde¨

Babam sözünü tamamladığında konuşmanın en başından beri bizi sessizce dinleyen annem konuşmaya dahil oldu bu sefer

¨bak oğlum sen benim canım kanımsın ama Elif de artık benim kızım sen ve hira nasılsa o da öyle. Elifin yaşadıklarını benden daha iyi biliyorsun. O yüzden üç düşünüp 1 konuş oğlum. Ne olursa olsun koru kolla yalnızlık boşluğunu seninle doldursun ve ne olursa olsun her daim yanında ol. Bilsin ki hep sığınacağı bir eşi olduğunu. Ha birde eğer gözünde bir damla yaş görürsem o kulaklarını uzatırım ona göre¨