HAZAN VAKTİ

HV-7

Mete ile bahçedeki ağacın altındaki karşılıklı banklara oturduk.Heyecandan mideme kramplar girse de çaktırmadan oturmaya devam ettim.Etrafımızdakilerin garipser bakışları beni oldukça rahatsız ederken Mete onlar yokmuş gibi davranıyordu.Dakikalardır hiçbir şey konuşmadan oturmaktan sıkılmıştım.

"Ne konuşacağız?" diye sordum merakıma yenik düşerek.Yüzüne bir gülümseme yerleştirdi ve sonra eski haline döndü.

"Benim gibi biriyle ne konuşmak isterdin?"

"Bilmem ki." diye yanıtladım onu.Dudakları tekrar yana doğru kıvrıldı.Cidden salak olmamdan zevk mi alıyor?

"Peki o zaman ben başlayayım izninle?"

"Tabii." diyerek kollarımı göğsümde birleştirdim ve onu dinlemeye hazır bir hale geldim.Çok kısa bir süre durup derin bir nefes aldı ve gözlerini gözlerimi dikti.Ben ona tereddütle bakarken o gayet netti.

"Aslında uzun zamandır dikkatimi çekiyordun.Yani geçen sene de farkındaydım senin.Hatta yazın bile bir kaç kere karşılaştık ama sen yarım dakikadan daha az bir süre baktın gözlerime.Seni merak ettim biliyor musun? Hayatını merak ettim,kişiliğini,soğukluğunu,sevgini,nefretini. Hakkında bir şeyler öğrenmek için uğraştım durdum ama Ekin kesinlikle reddetti.Hatta senden uzak durursam daha iyi olacağını bile söyledi." durup yüzümdeki her ayrıntıyı inceledi.Gerçekten şaşırmıştım.Neden benim hakkımda bu kadar şeyi merak etmişti ki? Sıradan hayatı olan bir kızdım işte.Ekinle bir kaç sefer konuştuklarını görmüştüm ama benim hakkımda olduğunu hiç düşünmemiştim.

"Merak ettiğin kadar özel bir hayatım yok.Bana sorsan anlatırdım."

"Hayır,asla anlatmazdın. Çünkü sen bir erkeğe güvenmezsin Hazan.Bana da güvenmiyorsun ve bana da anlatmayacaksın."

"Sen zaten hakkımda yeterince bilgi edinmişsin."

"Hazan mecburdum.Önceden gittiğin psikologuna hasta olarak gidip senin dosyalarını inceledim. Yakalanma tehlikesi bile geçirdim çok heyecanlıydı."

"Dalga mı geçiyorsun?" diyerek ayağa kalktım.Ama bu fazla olmuştu.

"Beni dinlemek zorundasın!"

"Değilim Mete.İstesem de bu saatten sonra seni dinlemem zaten.Utanmadan dosyanı inceledim diyorsun.Özel hayatıma karışmak senin ne haddine? Bende seni adam yerine koydum dinliyorum!" oturduğu tahtadan kalkıp yanıma geldi ve ellerini omuzlarıma koyarak ağırlığını verdi.Mecburen tahtanın üzerine iniş yapınca sinirim artmıştı.Kendimi geri çektim.Yavaşça yanıma oturdu. Kırılmamdan korkarcasına yavaş hareket ediyordu.Ellerimi avuçlarının içine aldı.Kalbim delicesine atarken ona karşı bir tepki veremiyordum.Kalbim neden atıyordu ki? Bu adama aşık mı oldum yoksa? Hayır bu aşk değil. Aşk denen yıllardır bilmediğim duygunun 2 günde ortaya çıkması normal mi?

"Benden korkma." dedi ellerime bakarak.Soğuk ve heyecanın verdiği etkiyle titreyen ellerime baktım.

"Korkmuyorum." dedim cesurca.Gülümseyerek sağ elimin üstünü öptü.Tedirgin olsam da ellerimi çekmedim.Bahçede iki sevgili gibi oturmamız cidden ilgi çekmişti.Hatta bütün okulda yayılmaya başladığından eminim.Ellerini ellerimden ayırmadan konuşmaya başladı.

"Hakkında bir şeyler öğrenmek zorundaydım Hazan.Yoksa kendimi yeyip bitirecektim.Senin için uykusuz kaldım,tehlikelere girdim,okulumu,ailemi aksattım ama değdi.Şu an burada bu şekilde olmamız bunu kanıtı." kendimi biraz geriye çekip ellerimi ellerinden kurtardım.Bunu kalbim istemese de delici bakışlar altında rahat değildim.Üstelik sevgili bile değiliz. "Nasıl istersen öyle olsun Hazan. Ama ben artık o şerefsiz baban yüzünden acı çekmene izin vermeyeceğim anlıyor musun? Senin hayatından çaldığı her günü sana geri kazandıracağım.Sen git dedikçe geleceğim.Ben 1 yıldan fazla bir süredir kalbime söz dinletemiyorum.Bu defa onu dinleyeceğim miniğim.Bana güvenmeyi öğreneceksin." usulca ayağa kalktım ve ayağımı havaya kaldırarak oturduğum tahtadan ayrıldım. Bankın bir kaç adım ötesinde durup Mete'ye baktım.Hala az önceki gibi cesurdu.