SADECE BİR GECE.

  SADECE BİR GECE.

  18.12.2012  - 02:30 a.m

   Breeword sokağının yerdeki buz tutmuş betonu bile içimi ürpertmeye yetiyordu.Saçıma düşen kar tanecikleri yavaş yavaş erirken hava daha da soğuyordu.Ellerimi kabanıma soktum ve adımlarımı hızlandırdım.

  ‘’Hey! Bayan bakar mısınız?’’

   Yalnız olmaya ve içimden konuşmaya o kadar alışmıştım ki bana seslenen normal insanları duymuyordum. Etrafıma baktığımda bankta oturan oğlan dışında kimse yoktu.Ona bakarak;

‘’I-ı şey bana mı seslendiniz?’’ dedim.

‘’Evet.Bir şey sorucaktım. 2 sokak ötede oturuyorum.Blendy apartmanında.’’

Resmen evimi tarif etmişti.Gözlerim şaşkınlıkla açılırken;

‘’Evet de, bende orda oturuyorum sanırım yeni taşındınız.’’ Dedim.

‘’Bugün taşındım.Şey bu saatte kimse bulamadım.Anahtarlarımı kaybettim de.’’

‘’Benden ne istiyorsun peki?’’

‘’Her neyse boşver.Bu geceyi dışarda da geçirebilirim.’’ Gözlerini devirdi ve burnuna düşen kar taneciklerini umursamayarak saçlarını salladı.

‘’Ah,pekala.Sanırım yardım edebilirim.’’ Dediğimde gözleri resmen ışıldamıştı.

‘’Kaç numara da oturuyorsun?’’

‘’4’’

‘’Hmm.Ev sahibi ablamın yakın arkadaşı.Onu aramalıyım.’’ Cebimden eskimiş olan telefonumu çıkarttım.Ve arkamı dönerek tuşlara hızlıca bastım.

‘’Marie , Sam’le konuşabilir misin? Yeni taşınan 4 numara anahtarlarını kaybetmiş ve Swang Parkında donmak üzereyiz.Acele et.’’ Marie’den ‘’Tamam.’’ Cevabını duyduğumda telefonu kapattım ve oğlanın oturduğu bankın oraya doğru ilerledim.

‘’Hallettim.’’

‘’Sana nasıl teşekkür ediceğimi bilmiyorum.Bu arada adım Justin.’’ Elini uzatıp sıktım.

‘’Stephanie.’’ Gülümsedi.Yakından oldukça yakışıklıydı.Onun gibilerinin Breeword’te oturacağı aklımın ucundan geçmezdi.

‘’Apartman’a doğru yürüyelim mi? Hava çok soğudu.’’ Dedim kulaklarımı dolduran rüzgar sesinin ardından.Kafasıyla onaylayınca banktan kalkıp boş sokakta yürümeye başladık. Bana baktığını hissedebiliyordum.Adımlarımı hızlandırınca oda hızlanmıştı.Apartmana geldiğimizde ;

‘’Sen burada bekle.Ben Marie’den yedek anahtarını alıp geliyim.’’ Dedim ve onu arkamda bırakarak büyük kapıyı elimle ittirdim.Merdivenleri hızla çıktım ve zile bastım.

‘’Marie! Hadi kapıyı aç.’’ Kapıyı açıp yüzüme anahtarları fırlattı.

‘’Böyle saçma şeyler için beni bir daha uyandırma.Anladın mı?’’ dedi ve kapıyı çekti. Hızla merdivenlerden aşağı indim ve kapıyı ittirdim.

‘’Hadi gel anahtarları aldım.’’

‘’Teşekkürler.’’ Dedi ve beni takip ederek bizim dairelerin bulunduğu kata geldik.

‘’3 numarada mı oturuyorsun?’’ dedi.Kafamı salladım.

‘’O zaman sık sık görüşücez Stephanie.’’ Dediğinde hafif bir tebessüm ettim.Gerçekten bir kaç yıl sonra gerçek bir arkadaş ediniyordum.Marie’nin buna sevineceğini düşünmüştüm.

‘’Bir dakika bekle seni Marie ile tanıştırıyım.Gece biraz sinirli olur ama.’’ Dediğimde güldü ve ;

‘’Ona teşekkür etmeliyim.’’ Dedi. Kapıyı tıklattığımda Marie’nin içeriden ‘’Geldim Stephanie! off.’’ Dediğini duydum.Kapıyı açtığında gülümsedim ve ;

‘’Marie sinirlisin biliyorum ama sana teşekkür etmek istedi.Justin bu Marie.’’

‘’Stephanie.Beni korkutuyorsun.Orda kimse yok.’’ Dediğinde kafamı hızla arkaya çevirmiştim.

Deliriyor muydum yoksa bu kaderin bir oyunu muydu?.