SADECE BİR GECE.

5.Bölüm

21.12.2012  - 09:20 p.m

 Gözlerimi araladığımda üstüme kıyafetlerim vardı.Yine rüyamı görmüştüm?. Etrafıma baktığımda 4 numaralı dairedeydim.Justin yoktu.Aslına bakarsanız odanın soğukluğu, sessizlik ve ben dahil hiçbir şey yoktu…

  Hızla yattığım betondan kalkıp daireden çıktım.Dün olanlar gerçekmiydi bilmiyorum ama her söylediği söz kafamda yankılanıyordu.Eve girdiğimde Marie yoktu.Bir mesaj ve ya not bile bırakmamıştı.Ah, tabi kim deli ve önemsiz Stephanie’yi önemser ki?.Ben farklı biri olsam ben bile önemsemezdim.Hızlıca odama girdim.Çok yorgundum ve duş almaya ihtiyacım vardı.Okula geç kalacağımı bilsem bile üzerimde ki kıyafetleri çıkarmaya başlamıştım.Soyunurken, bacağımda olan kan lekelerini görmüştüm.Gözümde ki yaşların düşmesine engel olamamışken, bunların hepsinin nasıl olduğunu düşünüyordum.O gerçek bile değildi…

  Hızla sıcak suyu açıp küveti doldurdum.İçine girdim ve tüm bu olanları düşündüm.Kendimi  eskisi gibi hissetmiyordum.Sanki bekaretini kaybetmiş sokakta gezen sürtükler gibi…

 Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım.Hemen küvetten çıktım ve üzerime rahat bir şeyler giyerek kahvaltı yaptım.Aynaya bakmama zaman bile kalmamıştı.Kabanımı ve çantamı alıp botlarımı ayağıma geçirdim.Kapıyı açıp merdivenlerden hızla inmiştim.Breeword’ü bitirmeye çalışarak adımlarımı büyük atıyordum.

  Greenword’e yaklaşırken yanımda bir araba durmuştu.

‘’Seni bırakmamı ister misin?’’ camına baktığımda George’u görmüştüm.

‘’Sabah sabah senle uğraşamayacağım George.’’ Dedim ve arabanın önünden hızlıca yürümeye başladım.

‘’Bak,biliyorum.Sana çok kötü davranıyorum ve seni küçük düşürüyorum.Ama…’’

‘’Ama ne?’’ dedim ve yerimde durdum.Sadece bakışıyorduk.O an beynimde hissettiğim sesle gözlerimin yerinden fırlaması bir olmuştu.

‘’O arabaya binmeyeceksin!’’ bu sesin Justin’e ait olduğuna emindim.Şimdi de benim kararlarıma karışıyordu.Ve nasıl içimde onun düşüncelerini hissedebiliyordum bilmiyorum.

 Dediğinin aksini yapıp onu kızdırmak için arabaya binmiştim bile.George bana gülümsedi ve ;

‘’Bugün çok eğlenicez bebeğim.’’ Dedi.Aslında Justin olmasa bu arabaya binmezdim.Ama artık beni rahat bırakmasını istemekten başka çarem yoktu…

Okula geldiğimizi anladığımda kimsenin beni George’un arabasından indiğimi görmesin diye kafamı eğerek George’la aynı anda arabadan çıkmıştık.George nedenini bilmediğim bir halde elini omzuma atmıştı.Ona döndüğümde başımı kaldırmıştım.Ah,lanet olsun.Bütün herkesin bize baktığını hissediyor ve adımlarımı hızlandırıyordum.Neredeydik biz,film de felan mı? Okula girdiğimizde George’un kolundan kurtulup saçlarımı geriye attım.

‘’Sanırım bugün derslerimiz birbirine uymuyor.Yazık oldu.Neyse zil çaldığında coğrafya sınıfına gel.’’

Başımı salladım ve edebiyat sınıfına ilerledim.İçeri girdiğimde bir sessizlik olmuştu.Sırama oturduğumda arkamı konuşulanları duymuştum.

‘’Söylenenlere göre Stephanie dün gece George’ta kalmış.Nasıl oldu bilmiyorum ama geceyi-‘’ lafını sinirimden kesmiştim.

‘’Bilip bilmeden insanların arkasından konuşmak hobin mi?’’ önüme döndüm ve kitaplarımı çantamdan çıkardım.Bayan Wederly içeri girdiğinde içimden bir ‘’oh.’’ çekip bugünün bitmesini dilemiştim.Zaman hızla ilerlerken Bayan Wederly’nin dediği sözler beynimde yankılanmıştı.

‘’Çocuklar eğer gerçeklere inanmazsanız aşkı gerçeklerde bulamazsınız.’’

Bileğimde ki bileziğin sıktığını hissetiğimde istemedende olsa dişlerimi sıkmıştım.Birden tüm sınıfın gözlerini üzerimde hissettim.Bayan Wederly’nin sesiyle kendime gelmiştim.

‘’Stephanie, iyi görünmüyorsun istersen bir elini yüzünü yıka.’’ Başımla onayladım ve sıradan kalktım.Sınıftan çıktığımda koşarak 2.kattaki tuvaletlere gittim.İçeride kimse yoktu.Suyu açıp yüzüme su çarpmıştım.Musluğu kapattığımda aynaya bakmıştım.Ayna’nın kenarında  o bal gözleri gördüğümde arkamda olduğunu anlamıştım.

 ‘’Burda ne işin var?!’’

‘’Beni orda duyduğunu biliyorum.Neden George’un arabasına bindin?’’

‘’Seni ilgilendirmiyor.’’

‘’Sana neden bindin dedim?!’’ üzerime yürüdüğünde biraz korkmuştum.Arkamdaki aynalardan birine yaslandım ve gözlerine baktım.

‘’Binmek istedim.Hem seni neden bu kadar ilgilendiriyor?’’

‘’Çünkü artık bana aitsin.Unuttun mu?’’ Gözlerimden süzülen yaşları hissetiğimde gözlerimi kapatmıştım.Bana ne yapıcağını düşünmeyerek gözlerim kapalı öylece duruyordum.

‘’İyi misin?’’ sesin gelmesiyle gözlerimi araladım.Yoktu.Yine gitmişti.3.sınıflardan Melanie’yi kapıda bana tuhaf gözlerle bakarken gördüğümde rahatlamıştım.

‘’İyiyim ben sadece.Neyse boşver.’’ Dedim ve yüzümü elimle ovduktan sonra koşarak edebiyat sınıfına girmiştim.Bunlar neden bana oluyordu.Neden başkaları değilde ben?! Yine başımda hissetiğim onun sesiyle kendime gelmiştim.

‘’Çünkü sen benimsin.’’