SADECE BİR GECE.

2.Sezon -4.Bölüm

MERABA :D ÇOOOK GECİKTİĞİMİN FARKINDAYIM.BU ARADA BÖLÜMDE GEÇMİŞE GİDEN YERLER VAR ONLARI FARKLI YAZIYLA YAZDIM,ANLARSINIZ.BÖLÜMDE FAZLA FLASHBACK YAPTIM ÇÜNKÜ GEÇMİŞİ UNUTTUĞUNUZU DÜŞÜNDÜM :ASDF NEYSE DİĞER BÖLÜM ÇOK EKŞIN OLCAK ASDFG AYRICA JUSTIN&STEPHANIE YAPABİLİRİM :D BU BÖLÜMÜ HEPİNİZE İTHAF EDİYORUM VE HEPİNİZİ SEVİYORUM.İYİ OKUMALAR! -DUYGU

Tamamen kapanacak şekilde olan gözlerim ; koşarken yüzü endişeyle kaplı  Calvin’i görüyordu.

 Derin bir uykuya dalmadan önce beynimde yankılanan tek ses ise ;

‘’Sen benimsin.Ne yaparsan yap,kimi seversen sev.Bu değişmeyecek.’’

-

 Başımdaki ağrı hala devam ederken gözlerimi araladım.Revirin iğrenç kokusu burnuma dolarken başımda dikilen Calvin’i görünce istemsizce gülümsedim.

‘’İyi misin?’’ Ona yavaşça kafamı sallayarak yerimde doğruldum.Evet artık emindim.Justin’e olan sevgim yerine nefrete bırakıyordu.

‘’Teşekkür ederim.’’ O ise bakışlarını gözlerime kilitlemişti.

‘’S-seninle konuşmalıyım.Geçen gece yaptığın şey-‘’ Susması için ne yapıcağımı bilememiştim.Hayalet olduğumu ona söyleyemezdim değil mi?

   Ona yaklaşıp alt dudağını kavrarken gözlerinin şaşkınlıktan büyüdüğünü gördüm.Tanrım umarım onu sevdiğim düşüncesine kapılmaz.Aptal Stephanie.TABİKİ KAPILIR.SONUÇTA ONU ÖPÜYORUM!

 Hemen ondan ayrıldığımda gülümsemişti.

‘’I-ı bu biraz ani oldu-‘’ tekrar devam etmesine izin vermeyerek koşarak revirden çıktım.

  Başımdaki şiddetli sancı artarken sadece koşuyordum.Breeword’e girince adımlarım yavaşladı.

 Eski apartmanın önünde durduğumda aklıma o gece gelmişti.

- ‘’Sen burada bekle.Ben Marie’den yedek anahtarını alıp geliyim.’’ –

Ona yardım etmek için hayatımı mahvetmiştim.Her şeyimi almıştı.Aklıma eskiler gelince yüzümü buruşturmuştum.Ama aklımdan çıkmıyorlardı!

- Merdivenleri hızla çıktım ve zile bastım.

‘’Marie! Hadi kapıyı aç.’’ Kapıyı açıp yüzüme anahtarları fırlattı.

‘’Böyle saçma şeyler için beni bir daha uyandırma.Anladın mı?’’ dedi ve kapıyı çekti. Hızla merdivenlerden aşağı indim ve kapıyı ittirdim.

‘’Hadi gel anahtarları aldım.’’

‘’Teşekkürler.’’ Dedi ve beni takip ederek bizim dairelerin bulunduğu kata geldik.

‘’3 numarada mı oturuyorsun?’’ dedi.Kafamı salladım.

‘’O zaman sık sık görüşücez Stephanie.’’ Dediğinde hafif bir tebessüm ettim.Gerçekten bir kaç yıl sonra gerçek bir arkadaş ediniyordum.Marie’nin buna sevineceğini düşünmüştüm.

‘’Bir dakika bekle seni Marie ile tanıştırıyım.Gece biraz sinirli olur ama.’’ Dediğimde güldü ve ;

‘’Ona teşekkür etmeliyim.’’ Dedi. Kapıyı tıklattığımda Marie’nin içeriden ‘’Geldim Stephanie! off.’’ Dediğini duydum.Kapıyı açtığında gülümsedim ve ;