SADECE BİR GECE.

2.Sezon -2.Bölüm

  MERABA :D BU BÖLÜMDE UMARIM BİR ŞEYLERİ AÇIKLIĞA KAVUŞTURMUŞUMDUR.AKLINIZDA SORU İŞARETLERİ BIRAKMAK İSTEMEM.BU YÜZDEN İSTEDİĞİNİZİ SORUN.BU ARADA DİĞER BÖLÜME YORUM YAPAN KİŞİLERE BU BÖLÜM İTHAF YAPACAĞIMA SÖZ VERMİŞTİM.

- @HayriyeAce

- @aycadalakli

- @MerveCoban

YORUMLARINIZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM.AYRICA İSMİ OLMAYANLARDA ÜZÜLMESİN.YORUM YAPAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM.UMARIM BU BÖLÜME DE UZUN YORUM GELİR.SİZİ SEVİYORUM,İYİ OKUMALAR! -DUYGU

   O nasıl beni görebiliyordu? Jason benim görünmeme daha yardımcı olmamıştı,ya da tanrı bana yardım etmemişti.Eskiden yaşadıklarım aklıma gelince istemsiz olarak ağzım açık kalmıştı.Justin bana 4 yıl önce bunlardan bahsetmişti.Eğer birisi sizi görebiliyorsa ; o kişi sizin için özel olanlardan biridir.Meraba Jason,Meraba benim için özel olan kişi,Meraba hayat… Elveda görünmezlik,Elveda yalnızlık ve elveda JUSTIN.

 -

 Zamanın nasıl geçtiğini anlamadan dün Jasonla buluştuğum yere gelmiştim.Dün olanlar gerçekten çok garipti.Önce Justin ve onun yeni sevgilisi.Sonra Jason’ı bulmam ve en garibi ise beni hayaletken de görebilen çocuk.Görüntüsü aklımdan çıkmıyordu.Yana yatırılmaya çalışılmış dik saçları ve yamuk çenesi yüzünde mükemmel bir uyum sağlamıştı.Dudakları kışın verdiği soğuklukla morarmışken,gözleri gecede bile parlıyordu.Aklımdan saçma düşünceleri atarak beklemeye devam ettim.

‘’Gelmişsin.’’ Jason elindeki şişeyle bana bakarken geniş gülümsemem yüzüme yayıldı.

‘’Tabi ki de geldim aptal.’’ Dedim ve güldüm.Elime şişeyi tutuşturdu ve ciddi yüzü gerilmemi sağladı.

‘’Bunu iç.Yan etkisi var mı bilmiyorum Stephanie.Ama tek kurtuluş yolun bu bebeğim.’’ Kafamı salladım ve elindekini bir çırpıda aldım.

‘’Kendine dikkat et.’’ O uzaklaşmaya başlarken hafızama kazınan o soruyu sordum.

‘’Normal bir insan beni hayaletken görebildiyse bu ne demektir?’’ dedim ve cevabını bekledim.Yürümeye devam edip hiç beklemediğim cevabı verdi.

‘’Ya o da hayalletir ya da avcıdır.Ama normal biriyse bilemiyorum.’’ Karanlıkta uzaklaşırken dediği şeyler beynimde şüphe uyandırmaya başlamıştı.

-

‘’Bayan,afedersiniz.’’ İşte başladığım yerdeyim.Benim için başlangıç olan yerde.Eskiden ezik bir asosyel olduğum için şanslıyım.Yoksa kim 4 yılın üstünden bir kız hala aynı görünümde havası verirken şaşırmaz ki?

  Önümdeki adam bana çarpıp Greenword’te insanların arasına karıştı.Jason’a öyle borçlu hissediyordum ki.Şu an tek isteğim liseye kaydolup normal hayatıma devam etmekti.Sonuçta öğrenciler gitmiş,yenileri gelmişti.Beni kimsenin tanımayacak olması yüzümde tekrar bir gülümseme yarattı.Aklıma yine Justin geldiğinde gülümsemem yüzümden silindi.Sevdiğim adam,başka kızla.4 yılın üstünden bir gece ansızın gelmiş olması…

  Her şey saçmalık gibi geliyordu.

 Aklımdan bunları uzaklaştırmaya çalışarak Greenwordteki eski okuluma girdim.Üstümde hayaletken mağazadan çaldığım normal kıyafetlerim vardı.

 Beklediğimden de değişmişti.Hava 4 yıl önceki kadar soğuk değildi.Okulun etrafında ponpon kızlar dolaşıp duyuru yapıyordu ve basketbol takımından sandığım havalı tipler banklara kurulmuştu.Ne lanet bir yer olmuş böyle! George varken bile daha iyiydi.Ya da ben Justinle tanışıp katil olmadan önce…

  Müdürün odasına çıkmak için okulun içine girdim.Koridor eskisi kadar değişmemişti.Sadece kızlar eskisinden daha da bakımlıydı.Erkekler ise daha p*ç.Aslına bakarsanız şu an bu liseye gerçekten yakışmıyorum.

  Ben bunları düşünürken kafama sert bir darbe aldım.Sanırım ilk kez fiziksel olarak hissetmiştim.Sevinmem gerekir değil mi?

‘’Önüne baksana kızım!’’ Kafamı kaldırdığımda iki gün önce gece gördüğüm çocuk bana bakıyordu.Gözleri beni çıkarmak için uğraşırken ondan uzaklaşmaya başladım.Arkamdan bağırmasıyla bütün koridor bize dönmüştü.

‘’Hey! Bekle.’’ Demek ki buralarda havalıydı.Yoksa tüm koridor neden bize dönsün? Beni sorguya çekmemesi için koridorda insanların arasına karıştım.Bir bu eksikti (!)

  -

 Okulun dışı da dahil insanları da değişmişti.Yeni gelen müdüre zorlada olsa kayıtımı yaptırmıştım.Şimdi de tarih dersine girmek için koridorda koşturuyordum.Ne saçma bir hayat? Ya da 4 yıl önce bitmiş bir hayat?

  Okula yeni gelen tarih hocası saçma salak el hareketleriyle dersi anlatırken beynimde bir sancı hissetmiştim.Bu olmayalı uzun zaman olmuştu.

‘’Nasıl görünebiliyorsun?! S*keyim o okuldan hemen çık.’’ Justin’in sesini yüzyıllar geçse bile tanırdım.Ama unutma Stephanie; kolay inanmak sadece zayıf düşürür.

  Ben elimle başımı tutarken tarih hocası beni fark etmişti.

  ‘’Bir sorununuz varsa çıkabilirsiniz.’’ Dedi ve içtenlikle gülümsedi.4 yıl önce bunu bir öğretmen yapsa müdür okuldan atardı onu.Bu ne rahatlık?!

‘’Teşekkürler.’’ Dedim ve sınıfta bana bakan garip bakışlara aldırmadan sınıftan çıktım.Çıktığım anda kendimi duvara yaslanırken bulmuştum.

‘’Nasıl?!’’ Justin dibimde sinirle solurken sinsice gülümsedim.

‘’Hiçbir fikrim yok.Hem sen sevgilinin yanına gitsene.Burda ne işin var?’’ dediğimde kaşları çatıldı.

‘’O benim sevgilim falan değil.Ayrıca oyunda değiliz Stephanie.Nasıl insanlara görünebilirsin?’’ O tekrar bağırırken yüzüme ciddi bir ifade yerleştirerek vücudumun hareket etmesine engel olan ellerini ittirdim.

‘’Hiçbir fikrim yok.Şimdi beni rahat bırak.’’ Oyun zamanı Bieber.

‘’Hey sen kiminle konuşuyorsun?!’’ Koridordan yaklaşan kişiyle dibe vurduğumu anlamıştım.Justin’i göremezdi.Ve benim deli olduğumu düşünmüştü.Justin kulağıma fısıldarken gözlerimi devirdim.

‘’Bu çocuk kim Stephanie?’’ dedi ve iyice dibime girdi.Koridorda bana gittikçe yaklaşan iki gün önce beni görebilen tanrı gibi vücudu olan çocuğa döndüm.

‘’Hiç kimseyle konuşmuyordum.’’ Umarım bu Justin’in kalbini kırmıştır.Ah, onun kalbi yok değil mi? Sanırım bu oyunu ben kazanacağım Justin.

 Stephanie 1 – Justin 0

 

 YUKARDAKİ AÇIKLAMAYI OKUYUN LÜTFEN,BU ARADA BENİ VE HİKAYEMİ İSTEDİĞİNİZ ŞEKİLDE ELEŞTİREBİLİRSİNİZ.YANİ SEVMEDİĞİNİZ VE SEVDİĞİNİZ KISIMLARI YAZIN SDFG HER NEYSE,YENİ BÖLÜM  3 GÜN SONRA GELİR AŞKLARIM SDFG -DUYGU