SADECE BİR GECE.

2.Sezon -9.Bölüm

İYİ OKUMALAR,YORUMLAR İÇİN HEPİNİZE AYRI TEŞEKKÜR EDERİM.

NOT;KALIN OLAN YERLER GEÇMİŞİ ANLATIYOR.1.SEZONDAN KESİTLER.MUAH :*  -DUYGU

''Kendine gel Step.'' Düşüncelerimden sırılırken mırıldandım.

''Özür dilerim dalmışım.'' Elimle kafamı ovuştururken bir ses işittim.

'Dünden beri ortada yoksun,seni özledim bebeğim.' Justin'in sesi gülümsememi sağlamıştı.

 Umarım bu yaptığımdan dolayı benden nefret etmezsin.Seni seviyorum.

 Etrafı süzmeye devam ederken saçlarını geriye atan Kelly'i görmüştüm.(Aslında gerçek adı Erica.)

 ''Biraz dolaşacağım Amy.Beni bekleme.Biyoloji sınıfında buluşuruz.'' Ona hızla sarılıp Erica'nın ilerlediği yönde gitmeye başladım.

Okulun arka tarafına doğru gidiyordu.Çantamdan bir gözlük takıp güneşin gözlerimi yakmasını engelledim.Okuldaki sınıfların göremediği bir bölgedeydik.Okulun sağ alt kanadı.Fazla kişi uğramazdı.Beden hocalarımızın park ettiği arabalar dışında hiçbir şey yoktu.

 O kıçını kıvıra kıvıra yürümeye devam ederken çantamda ki kazığa baktım.

O kadarda zor olamazdı.Eskiden de yapmıştım.

Aklıma George,Melissa,Xavier ve Jared.Onları öldürmüştüm.Şimdide yapabilirdim.

Derin nefesler alarak önüme gelen geçmişi göndermeyi diledim ama olmuyordu.

-Apartmanın karanlığında bir ses duymaya çalışıyordum.Uzaktan bir el görmemle oraya yaklaşmıştım.Jared kahkaha atarak bana yaklaşmıştı.

‘’Hahahah,tamam ben sayıyorum.’’ Kulağına eğildim ve sessiz bir tonda ;

‘’Evet , Jared sen sayıyorsun. Ama bu dünyada değil.’’ Dedim ve ağzını kapatarak kazığı kalbine sapladım.Üzülmemeye çalışsamda olmuyordu.-

 Gözlerimi kırpıştırdım ve arkasına saklandığım arabanın önüne çıktım.Kelly telefonla konuşuyordu ve bana arkası dönüktü.Kesik kesik nefesler alırken geçmiş beynimde tekrar edip duruyordu sanki.

-Hala cebimde olan kazığı yavaş yavaş çıkarmaya başladım.Melissa biraz önümdeydi.Kendimi yere atarak karnımı tuttum.

‘’Melissa yardım et! Karnıma feci bir ağrı saplandı.’’ Arkasını döndü ve yanıma geldi.

‘’Plan mahvoluyor.Güvenlikçi her an gelebilir.Nasıl oldu bu?’’ dedi ve yanıma koştu.

‘’Bilmiyorum.’’ Beni yerden kaldırmaya çalışırken onun düşmesine izin verdim.

‘’Step , şimdi şakanın sırası mı?!’’

‘’Hayır Mel.Sadece iyi geceler demek istemiştim.’’ Kazığı hızla kalbine geçirdim ve bağırmasın diye elimle ağzını kapadım.Gözleri yavaş yavaş kapanırken onu Swang parkının arkasında ki ormana sürükledim.-

  Ben böyle biri değildim,aynı şeyleri tekrar edemezdim.Ama yapacak hiçbir şeyim yoktu.Justin için yapıyordum.Onunla rahat ve güzel bir hayat yaşayabilmek için.Ölümle hayat arasındaki çizgiden kurtulabilmek için.

Beynimde yankılanan Justin'in sesi başımı döndürdü.

''Nerdesin sen? Okulun heryerine baktım.'' Ona yanıt veremedim.Geçmiş gözümün önüne tekrar bir perde gibi kapandı.