SADECE BİR GECE.

2.Sezon -1.Bölüm

  ÖNCELİKLE HİÇ UMMADIĞINIZ BİR BAŞLANGIÇ YAPTIM VE BÖLÜMLER ARTIK 4 GÜN ARALIKLARLA GELİCEK.UZUN YORUMLAR İSTİYORUM.İSTEDİĞİNİZ GİBİ ELEŞTİREBİLİRSİNİZ.KÖTÜ TEPKİYE DE İYİ TEPKİYE DE AÇIĞIM.BU HİKAYEYİ BAŞKA TÜRLÜ NASIL DEVAM ETTİREBİLİRİM DİYE ÇOK DÜŞÜNDÜM.AKLIMA BU KONU GELDİ.HER NEYSE,İYİ OKUMALAR.SİZİ SEVİYORUM. -DUYGU

  Elleri ellerimi bulduğunda hissetmiştim,hissedebilmiştim.Yıllar boyu onu görmemenin verdiği acı,üzüntü sanki her şey kaybolmuştu.Tıpkı onun kaybolduğu gibi.

‘’Koku-kokunu özlemişim.’’ Söylediği söz karşısında sersemlemiştim.Sessizliğin içinde sokağı bitirip yıllardır içini bile hatırlamadığım apartmana girmiştik.Marie… Onu özlemiştim,benden sonra ne yaptı,taşındı mı hiçbir şeyden emin değildim.

‘’Evine hoş geldin bebeğim.’’ Justin kapıyı açınca karşımda gördüğüm manzara ile tekrar o duyguyu hissetmiştim.Acıyı.

‘’Senin burda ne işin var Erica?’’ Sarışın olan kız bana tuhaf gözlerle bakıyordu.

‘’Beni özlemedin mi? Seni bir tek ben görebiliyorum sanıyordum.’’ Dedi ve bakışlarını üzerimde sabitledi.Olan biteni anlamak zor değildi.Piçin biri için hayatını harca,dört yıl senden kaçsın ve bir gece sadece senin olmak istesin.Ve sende hep hata yap.Olan buydu işte.Hızla gözlerimi kapatıp başka bir yerde olmayı dilemiştim.

  Gözlerimi açtığımda yoklardı.Sadece ben,sessizlik ve ağaçlar vardı.Artık hiçbir şeye inanamıyordum.Derin nefesler almaya çalıştım.Hayatım böyle mi devam edecekti? Ölüler canlanamazdı.Ben imkansızlardan biriydim.Öncelikle size anlatmam gereken şeyler var;

   Hayalet olmanın kötü yanları kesinlikle daha fazla.Mesela kimsenin sizi görememesi gibi.Yalnızsınız ve sizi aramak için gelen Sam ve Dean yerine gerizekalı avcılar var.

  İyi yanları ise sadece marketten kolay elma çalabilmeniz.Onun dışında iyi bir yanı yok.Ah,ya da var;hep aynı yaşta ve görüntüde kalabilmeniz (!) .

 Boynumda hissettiğim nefesle düşüncelerimden sıyrılmıştım.

‘’Beni hatırladın mı?’’Hemen arkama döndüğümde gördüğüm görüntü ile donakalmıştım.

‘’Jason?’’ Her zamankinden fazla yoğun hissettiğim duygular bir bütün oluşturmuştu.

‘’Korkma,artık avcılık işini yapmıyorum.’’ Sarı saçları karanlıkta bile göze batıyordu.Kuru dudaklarını ıslattı ve konuşmaya devam etti.

‘’Sana yardım için burdayım Step.’’ Gözlerimi kırpıştırdığımda dediklerini beynime not ediyordum.

‘’Ne gibi yardım? Beni cehenneme göndermekle başlayabilirsin.Burda yıllardır tıkalı kalmış gibiyim!’’ Sesim yükseldiğinde ellerini önünde birleştirdi.

‘’Bak,beni dinlemelisin.Bir şey üzerinde çalışıyorum.İnsanlara görünebilmen için.’’ Gözlerim birkaç metre açılırken gözlerine odaklandım.

‘’Şaka mı yap-yapıyorsun?’’ Kekelemeye başladığımda yüzünde bir sırıtış oluşmuştu.

‘’Şaka yapmıyorum Stephanie.Gerçek dünyaya dönebilirsin.Tek başına.Ama tek sorun diğer hayalet özelliklerini hala taşıyacak olman.Düşünceleri okuma,Zihne girebilme,Bazı şeyleri hissedememe.’’ Yüzümü geniş bir sırıtış kaplarken olacakları düşünmeye başladım.

‘’S-sen ciddi misin? Yıllar boyunca neredeydin sen?’’ Jason gülerken ona sarılmıştım.

‘’Yavaş ol bakalım.Daha üzerinde çalışıyorum.İmkansız diye bir şey yoktur.Yarın akşam tam bu saatte burda ol.’’ Jason karanlığa karışırken ben hala olayların etkisindeydim.

  Justin piçini aklımdan atmaya çalışırken sokağın diğer ucundaki oğlanı görmemle bir lambanın arkasına geçtim.Beni göreceği korkusuyla değil,canım biraz oyun istiyordu.Onu korkutmak gibi.Kumral saçlarını yan tarafına yatırdı ve ellerini ceketinin içine soktu.Hızlıca arkasından geçtim.Rüzgar olmadığını anlayınca ellerini iki yana açarak bağırdı.

‘’Komik değilsin dostum,şaka yapmayı bırak.’’ Onun bu haline gülerken dediği şeyle şoka girmiştim.

‘’Kim var orda? Sana komik değil dedim.’’ Benim olduğum tarafa yaklaşınca ürkmüştüm.Beni görmüştü.Tanrım,beni görmüştü!

‘’Sende kimsin böyle?’’ Bana tuhaf tuhaf bakarken napıcağımı düşünmeye başladım.

‘’Ben Stephanie.Korkutmak istemedim.’’ Deyince kahkaha atmıştı.

‘’Sen korkutmak istemedin? Az kalsın donuma yapıcaktım,lanet olası!’’ Dediği üzerine sinirlenmiştim.Beynine girmeye çalıştığımda başını tutmuştu.

-Aklında bulunsun diye söylüyorum;ben farklıyım,çok farklı.-

 Beynine sözcükleri fısıldadıktan sonra gözleri fal taşı gibi açılmıştı ve çoktan diğer sokağa koşmuştu.O nasıl beni görebiliyordu? Jason benim görünmeme daha yardımcı olmamıştı,ya da tanrı bana yardım etmemişti.Eskiden yaşadıklarım aklıma gelince istemsiz olarak ağzım açık kalmıştı.Justin bana 4 yıl önce bunlardan bahsetmişti.Eğer birisi sizi görebiliyorsa ; o kişi sizin için özel olanlardan biridir.Meraba Jason,Meraba benim için özel olan kişi,Meraba hayat… Elveda görünmezlik,Elveda yalnızlık ve elveda JUSTIN.

 Baştaki açıklamamı dikatte alın lütfen ve birde artık uzun yorum yapanlara diğer bölüme ithaf yapıcam asdfg Aklınızda bulunsun  :D  -Duygu