14.Bölüm

6.4K 229 27
                                    

Kapı sesiyle ikimizde durmuş bakışlarımızı oraya yöneltmiştik.

‘’Sakın gitme Stephanie.’’ Gözlerimi devirdim ve kapıya doğru yürüdüm.

‘’Komşu felandır belki.’’

‘’Stephanie.Dağ evindeyiz ve buranın sahibi öldü.Sadece belirli insanlara görünebiliyoruz.’’ Justin’i dinlemeyerek kapıyı açtığımda nefes nefese kalmış sarışın uzun boylu bir çocuk bana bakıyordu.Yüzünde çizikler vardı ve dudağı patlamıştı.

‘’Lüt-lütfen yardım edin.’’

  Üstüme doğru eğilirken kolunu omzumdan geçirerek Justin’e dönmüştüm.

‘’Ona yardım etmeliyiz.’’ Justin başını iki yana salladı.

‘’Olmaz Stephanie.’’ Onu bu halde bırakamazdım.İçeri odalardan birine götürdüm ve yatağa yatırdım.Öksürdü ve ;

‘’Teşekkür ederim.’’ Deyip elimi tuttu.İnsanlara yardım etmeyi seviyordum.Arkamdan gelen öksürük sesiyle elini ittim.

‘’Adın ne?. Seni sorgulamak istemem ama-‘’

‘’Buraya neden geldin?’’ Justin sözümü yarıda keserek bakışlarını ona yöneltmişti.

‘’Adım Jason.Arkadaşlarımla ava gitmiştik.Ayrılıp bir şeyler arıycaktık.Etrafta Justin diye bağıran birkaç adam vardı.Ne olduğunu anlamadım.Beni yere yatırıp dövdüler.Çok kalabalıklardı.Sonra birkaç adam daha geldi.O değil,yanlış adamı yakaladınız dediklerinde beni bir yere fırlatıp gittiler.’’ Kelimesini bitirdiklerinde Justin gözlerini büyüttü ve bana döndü.

‘’Benim adım Drew.O da Stephanie.Bir günlük ziyaretçimiz olabilirsin.Sorun çıkarma.’’ Dedi ve arkasını dönüp gitti.

Arkasından gittim.Mutfakta ki masaya oturmuş başını ovuyordu.

‘’Bu durumdan nasıl çıkıcağımı bilmiyorum.’’ Dedi ve bana sarıldı.

‘’Drew demek zorunda kaldım.Yoksa bizi buldurabilirdi. Onu yani Jason’ı fazla gözüm tutmadı.Senin için bir gün kalabilirsin, dedim.’’ Dediğinde gülümsedim.

‘’Aslında iyi birisin.Sadece bunu bilmiyorsun.’’ Dediğimde kötü bakışlarını attı.

‘’Tamaam.Ben sustum.’’ Dedim ve Jason’a bakmaya gittim.Yattığı yerde inliyor başını tutuyordu.Yanına yaklaşıp ateşini kontrol ettim.

‘’Yanıyorsun.’’ Dedim ve içeride birkaç bezi suya tuttum.Başına koyup bekledim.

‘’Teşekkür ederim.’’ Dedi ve ani bir hareketle doğruldu.Aramızda çok az bir mesafe kaldığını anladığımda geri çekildim.

‘’I-ı ben içerideyim.Bir şeye ihtiyacın olursa-‘’

‘’Haber veririm.’’ Dedi ve gülümsedi.

 İçeri geçtiğimde Justin öfkeli gözlerle bana döndü.

‘’Sürtüklük yapmanın sırası değil.’’ Dediğinde ağzım açılmıştı.

‘’Ne saçmalıyorsun?!’’ dedim ve üzerine yürüdüm.

‘’Bu hayatı yaşamak isteyen ben değilim Justin!. Seni kurtarmak için kurşunun önüne atladım.Belki de sana gelseydi yokolurdun ve bir daha seni göremezdim.Senin için hayatımdan,Marie’den vazgeçtim!’’

‘’Haklısın.’’ Dedi ve kenarda duran ceketini giydi.

‘’Nereye gidiyorsun?’’

‘’Seni bırakıyorum Stephanie.Hayatını mahvettim.Bu suçluluk duygusuyla sana bakmak acı veriyor anlıyor musun?’’ dediğinde Jason ;

‘’Her şeye inanıyorsunuz ahmaklar.’’ Dedi ve elinde duran garip şeyle beni boynumdan vurdu.Bayıldığımı hissederken birinin beni kucağına aldığını ve uzaktan gelen diğer avcıların sesini duymuştum…

  Gözlerimi araladığımda küçük bir odada bir sandalyeye bağlıydım.Justin’de karşımda duruyordu.Uyandığımı anladığında gözlerini yere sabitledi.

‘’İyi misin?’’

‘’Justin ben özür dilerim.Avcılardan biri olduğunu ve bize plan kurduklarını anlamadım.’’

‘’Önemli değil Stephanie.Bizim güçlerimizi yine bir ilaçla etkileyerek yok etmişler.Düşüncelerini bile okuyamıyorum.Buradan kaçamayız.’’ Dedi ve bal rengi gözlerini gözlerime sabitledi.Kapı sesi duyduğumda ikimiz de oraya döndük.

‘’Bakıyorum da aşk kuşlarımız uyanmış .’’ dedi Jason ve Justin’in karnına tekme attı.

‘’Ona vurma.’’ Dediğimde içeri birkaç kişi daha girmişti.

‘’Haklısın bebeğim.Ona daha çok işkence çektirecek bir şey biliyorum.Ya benimle güzel bir gece geçirirsin ya da Justin’i yok ederim.Seçimini yap.’’ Dediğinde diğer avcıların sırıtışlarını duymuştum.Justin’e baktığım da ;

‘’Hayır,Yapma.’’ Demişti ve dudaklarını sarkıtmıştı.Gözleri öfkeden kızarmıştı.Derin bir nefes aldım ve Jason’a döndüm.

‘’İstediğini yapıcam.Ama Justini serbest bırakıcaksın…’’

  Attığı kahkahalardan hıçkırık seslerimi zor duymuştum.Justin kafasını eğmiş gözleri kapalı bir halde alt dudağını aşağı sarkıtmıştı.Ona bakamamıştım bile.Ellerimi çözdüklerinde hızla ayağa kalktım.Jason gözleriyle beni süzdü ve dudağını yaladı.

‘’Harika vakit geçiricez.’’ Dedi ve elini belime koydu.Hızla ondan uzaklaştım ve gösterdiği odaya girdim.Arkamdan gelerek kapıyı kapattı.

‘’Aslında bunu sevgilinin gözü önünde yapsak daha eğlenceli olabilirdi.’’ Dediğinde sinirimden yumruğumu sıkmıştım.Boynumu sömürmeye başladığında hareket etmemiştim.Sadece Justin’i düşünüyordum.Dudakları boynumdan aşağı inmeye başladığında buna katlanamayacağımı anladım.

  Meraba :D Uzun yapmaya çalıştım,diğer bölüm final olabilir.Merak etmeyin,2.sezonu da yazıyorum :D Sizi seviyorum ve yine uzun yorumlar bekliyorum :* -Duygu

SADECE BİR GECE.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin