Friends. Or more? » l.t

All Is Well

POV Lynn

Ik zit in een Engels-Nederlands woordenboek. En probeer een paar woorden uit mijn hoofd te leren. Ik wil echt heeeeeeeel graag naar huis in Engeland. Maar het kan niet. Ik wil Louis niet in de weg staan. Het liefst wil ik gewoon niet bestaan. Dan kon ik niemand teleurstellen en dan kon ik niemand laten zitten. Ik hoor mijn telefoon gaan. Zonder te kijken neem ik op.

"Met Lynn." Zeg ik.

"Lynn kom terug please ik houd het niet meer vol." Hoor ik Louis aan de andere kant snikken.

"Lou rustig maar alles gaat goed met mij. En ik uhm ..... Ik heb een vriendje." Zeg ik. Het voelt slecht om te liegen tegen hem. Maar het moet.

"Wat .....?" Zegt hij verbaast en ik hoor hem nu nog harder snikken.

"Je kan naar Eleanor gaan." Zeg ik. Het kwam er botter uit dan ik wilde.

"Maar ik wil jou." Zegt hij snikkend.

"Lou alsjeblieft ga niet huilen. Daar kan ik niet tegen dat weet je. En ik heb met iemand anders en jij hebt ook een topvriendin. Bel me niet meer." Zeg ik.

"Lynn kom alsjeblieft terug. Ik houd van je." Zegt hij smekend.

"Nee sorry doei." Zeg ik en hang op. Ik plof neer op bed en voel een paar tranen over me heen rollen. Ik houd ook van Louis maar ik wil dat hij gelukkig is zonder mij. Hij moet mij vergeten. Ik zit alleen maar in de weg.

POV Louis

Ik heb mijn telefoon nog steeds bij m'n oor. Ook al is het gesprek 10 minuten geleden afgelopen. "Lou gaat het ?" Vraagt Harry die naast me komt zitten. "LOU ?" Schreeuwt hij. "Wat." Zeg ik bot terug. "Sorry." Zeg ik meteen erachter aan. "Maakt niks maar wat is er ?" Vraagt Harry. "Ik mis Lynn gewoon fucking erg en ik kan niet meer normaal doen. Ik ben bot en eet bijna niks meer. Help me." Zeg ik. "Heb je daarom gehuild ?" Vraagt hij. Ik knik en voel weer tranen over mijn wangen rollen. Na een tijdje begin ik te snikken. "Ik kan er gewoon niet tegen." Snik ik. "Je moet gewoon even wennen." Zegt Harry. "Harry ik kan daar niet aan wennen. Ik ken haar al m'n hele leven." Zeg ik.

POV Lynn

Nadat ik gehuild heb ga ik Maar naar onder. Ik maak wat koffie en ga voor de tv zitten. Ik zap een beetje en zie opeens iets over One Direction.

"Louis een bandlid van One Direction zit al dagen in zijn kamer. Hij komt er niet meer uit. De bandleden willen niet zeggen waarom. Hoe moet One Direction zo doorgaan ?"

Ik zet de tv uit. Dit is allemaal mijn schuld. Ik heb Louis nooit moeten ontmoeten. Dan was dit nooit gebeurt. Waarom moet dit dan allemaal gebeuren ? Ik voel weer een paar tranen over mijn wangen rollen. Opeens hoor ik mijn telefoon weer gaan.

"Met Lynn." Zeg ik snikkend.

"Lynn huil je nou ?" Vraagt Harry.

"Uhm. Ja." Zeg ik.

"Waarom ?" Vraagt hij.

"Gewoon." Zeg ik droog.

"Lynn what's wrong ?" Vraagt hij.

"Niks." Zeg ik en begin harder te snikken.

"Alsjeblieft tell me." Zegt hij.

"Ik mis Louis oke ? Ik wil terug maar het kan niet. Ik heb gelogen en ik sta alleen maar in de weg. Ik ben niks. Gewoon NIKS !!!! Ik hou van Louis maar ik kan niet samen met hem zijn. Ik heb een grote fout gemaakt. Ik heb tegen hem gelogen zonder dat ik het wilde. Hij is gewoon het beste wat me is overkomen." Zeg ik. Het blijft stil aan de andere kant.

"Echt ?" Vraagt Louis.

"Wtf stond ie op SPEAKER ?!" Schreeuw ik.

"Ja." Zegt Harry. Ik zie hem niet maar weet gewoon dat hij zit te grijnzen.

"Waarom ?" Vraag ik wanhopig.

"Gewoon." Zegt hij.

"I hate you." Sis ik.

"Love you too." Zegt Harry.

"Lynn kom terug please !!!!!" Zegt Louis.

"Hoezo ?" Vraag ik.

"Je zei net toch dat je heel graag terug wilde en dat je-" Louis kan niet verder praten. Ik heb geen idee waarom.

"Lou lik niet aan mijn hand !!!!!" Zegt Niall. Ik grinnik zachtjes.

"Waarom grinnik je ?" Vraagt Louis.

"Gewoon." Zeg ik.

"KOM TERUG PLEASE !!!!!" Schreeuwt Louis.

"Waarom zou ik. Iedereen haat me. Ik ben een mensje die iedereen in de weg staat." Zeg ik.

"Lynn luister. Ik mis je met heel mijn hart. Ik mis je lach. Ik mis je knuffels. Ik mis je alles. Ik houd van je. En je hebt net ook toegegeven dat je van mij houdt. En ik vond het heel lief van wat je net allemaal zei. Maar het is niet waar dat je niks bent. Ik ben misschien wel beroemd maar jij bent mijn alles. Als jij niet zou bestaan zou ik gewoon een hoopje vuilnis zijn. Je staat niemand in de weg en ik ken niemand die je haat. Ik ben echt heel blij dat je me mist. Dat klinkt misschien een beetje arrogant. Maar ik ben gewoon blij dat ik niet een raar hoopje vuilnis voor je ben. Maar ik ben iemand voor je. Je bent niet iemand die met me omgaat omdat ik beroemd ben. Nee je bent iemand die met me omgaat omdat je van me houd. Maar niet zoals die fans. Maar als een persoon die van me houd om wie ik ben." Zegt Louis. Ik ben helemaal stil en voel een paar tranen over mijn wangen lopen. Van blijdschap. Niet van verdriet.

"Lynn ?" Vraagt Louis.

"Ja ?" Vraag ik.

"Ik wil je nog maar een ding vragen wil je alsjeblieft terug komen ?" Vraagt Louis.

"Waar moet ik dan wonen mijn huis is verkocht." Zeg ik.

"Dan kom je bij ons wonen !" Zegt Louis enthousiast.

"Dat kan ik jullie niet aandoen." Zeg ik.

"Hoezo ?" Vraagt Louis.

"Ik sta alleen maar in de weg." Zeg ik.

"Lynn alsjeblieft. Zeg het niet steeds." Zegt Louis.

"Het is wel zo." Zeg ik.

"Nee Lynn." Zegt Louis.

"Ik blijf een week bij jullie en ga dan weer weg. Oke ?" Vraag ik.

"Nee." Zegt Louis.

"Je MOET blijven wonen." Zegt hij.

"Vooruit." Zucht ik.

~

WHAHAHAHAHA hoofdpijn :( Ik heb zin in morgen BOBBEJAANLAND ;DD. Maar nog een hoofdstukjee doeiiiiii !!!!